KELEN

Maskenin Altındaki Kim

Dolunay ve efe arasında ne oldu bilmiyorum ve beni ilgilendirmezde ama efeyi sakinleştirmem gerekli.
Efe biraz sinirli gibiydi.

" gel biraz hava alalım " dedim

"İyi olur" dedi

Sınıftan çıktık koridorda yürümeye başladık. Soru sorup canını sıkmak istemedim o yüzden sadece beraber uzun koridor boyunca yürümeye devam ettik.

Sessizliği bozan o oldu.

"Aklında yine benim hakkımda sorular var dimi?" Dedi elleri cebinde bir şekilde.

"Bilmem bir çok olay oldu bence olması normal"

"Dolunay ile pek anlaşamıyorum"

"Olabilir her insan birbiriyle anlaşacak diye birşey yok"

"Nedenini sormayacakmısın"

"Hayır. Sen istersen bir gün anlatırsın ama sadece bana değil herkese" dedim ve gülümsedim.

O da üzgün bir şekilde gülümsedi. Evet merak ediyorum ama şuan sırası değil. Yine sessiz bir şekilde ilerledik.

Konuşmadığımız için bende etrafa bakıyordum tam o sırada bir şey fark ettim.

BU O

Koridorun sola ayrıldığı kısmın başında siyah kapüsonlu biri bize el sallıyordu ve bileğinde o bileklik var.

"Efe orda" dedim aniden

"Ney orda" dedi şaşırmış bir şekilde

"Koridorun sonuna bak" dedim bağırarak

"Ne nasıl doğru muymuş" dedi inanamaz bir şekilde

Hemen koşmaya başladım. Ben koşunca siyah kapüşonlu çocukta koşmaya başladı.

Arkamızdan Efe de geliyordu.

Koridorun bitişiğinde merdivenler vardı yukarıya çıktı bende arkasından koşmaya başladım. Hayatımda ilk defa böyle hızlı koşan birini görüyordum herhalde. Hala koşmaya devam ediyordu.

"Yusuf Koridorun sonunda merdivenler var aşağı inmek zorunda kalacak ben aşağı da merdivenlerde beklicem sen onu kovala"

"Tamam" dedim derin nefes ala ala koşmaya devam ettim Efe de aşağı indi.

Merdivenlere yaklaşmıştık. Efe nefes nefese kalmış bekliyordu.

Merdivenlerde Efe nin olduğunu gördü. Efe tam onu yakalayacakken efenin kolunu çevirip tekme attı.

Arkasından gelip hırkasîndan tuttum kafasını Hafifçe arkasına doğru çevirdi. Kolumu tuttu.

Kolum elinden alamadım çok sıkı tutuyordu. Karnımda büyük bir acı hissettim ve yere yığıldım. Efe ye baktığımda bağırarak yerde kıvranıyordu.

Hayır hayır hayır O KAÇTI

Tam yakaladığım anda kaçtı. Yerden zor olsada kalkıp efenin yanına gittim.

"Efe iyi misin"

"Karnım.. karnım çok acıyor"

"Yardım edin" diye bağırdım

Efe yi gören bir kaç öğrenci yanımıza geldi. Ardından hocalarda geldi.

Efe yi bir hoca kaldırdı ve revire götürdü

Bana da müdürün odası nın yolu göründü.

Umarım Tunç abi bana çok kızmaz yaptığım birşey yok ki.