Blue's POV
pag uwe ko iniisip ko parin yung sinabi ni belle sobrang gaga talaga non at naisipan pang makipag double date juskwoooo!!!
beep beep.
From: Belle the Beast
blue i asked deej na this weekend ah, kita na lang tayo sa Dizon's Restaurant nakapag pa reserve na ako 12pm para sakto lunch! kitakits beetch!
.
haynako naman talagang pumayag ka pa danerie ah? pag bubuhulin ko na kayong dalawa eh! mas okay pa noong wala ka eh walang stress sa buhay ko! mali atang nag dasal ako araw araw na sana bumalik ka!
...
"blue bakit ganyan mukha mo?" tanong ni ashley, andito na kami ngayon sa classroom nag aantay sa next subject namin
kinuha ko yung phone ko at binigay kay ash and ivy
"anak ng tipaklong, anong klaseng item ba nakuha nito ni belle? mukhang good shit ah" reklamo ni ivy at inabot sakin pabalik ang phone ko.
"wag kang pupunta blue please! for your own good! masama ang pakiramdam ko dito" sabi ni ashley.
"ayoko naman talaga pumunta, di ko nga rin sinasabi kay dave eh" depensa ko naman sa kanila.
ngumiti naman silang dalawa sakin, at ramdam kong proud sila sa kung anong desisyon ko. isa na lang talaga ang dapat kong gawin yun ay kausapin si dave, ayoko ng maging unfair sa kanya.
...
after class nakipag kita ako kay dave sa coffe shop sa harap ng campus pag punta ko nga doon todo ang ngiti nya at naka order na rin sya for the both of us.
"thank you dave" sabi ko at umupo na rin ako sa harap nya
"thank you rin blue grabe dati isang linggo ang aantayin ko para mapapayag ka mag meryenda pero ngayon ikaw na tong nag aaya" todo ngiti nyang sabi
"ah hehehe, kaya naman kita pinapunta dito gusto kasi kitang makausap" sabi ko at bigla naman syang napatingin sakin at yung ngiti nya kanina? nawala na at ramdam kong naging malungkot na ito.
"baka pwede mamaya na yan? kumain na muna tayo" sabi nya at inusog nya sakin ang blueberry na inorder nya
tumango ako at siguro nga mas maganda kung makakain muna kami. kumain lang kami at pinag usapan muna ang ibang bagay.
di rin nag tagal na tapos na kaming kumain at nag aya syang pumunta kami sa isang park malapit kung san kami naroroon, pinagbigyan ko na lang rin si dave siguro ramdam nya kung ano ang sasabihin ko at di sya komportable doon sa coffee shop.
"ayan dito tayo mag usap, tahimik at maganda ang mga bituin sa langit" sabi nya ng makaupo kami sa isang bench dito habang nakatingala sa kalawakan.
huminga ako ng malalim at nagumpisa na akong mag salita..
"im sorry dave" yun pa lang nasasabi ko at narinig ko na syang humikbi, tinignan ko sya pero bigla nyang pinigilan ang ulo ko na tignan sya
"please dont look at me, tuloy mo lang yung gusto mong sabihin" sabi nya between his sobs
napapikit ako at huminga ng malalim
"im sorry dave, di ko talaga kaya eh pinilit ko naman na sana ikaw na lang i even prayed na sana naman ikaw na lang mahalin ko, pero ayoko ng maging unfair sayo dave i only see you as a friend, a very good friend im very sorry dave" sabi ko at di na ako nagpapigil sa kanya at yinakap sya
"im sorry dave" bulong ko rito
umiiyak parin sya at di ko na alam kung anong dapat kong gawin, di ko namalayan na umiiyak na rin pala ako sobra akong nasasaktan sa ginawa ko para sa kanya hindi nya talaga deserve ang taong kagaya ko
"im sorry dave, im very sorry" paulit ulit kong bulong sa kanya.
kumalas naman sya sa yakap ko at pilit na pinunasan ang luha nya at ang luha ko, i stop him and look at him
"im sorry"
"grabe ang sakit pala talaga" *sobs* "alam ko naman na wala talaga blue eh, dapat kasi niready ko na sarili ko sa gantong moment hahaha tanga ko rin eh" *sobs*
"wala kang kasalanan blue, nagpapasalamat ako sayo na sinabi mo na ngayon, at mas nagpapasalamat ako sayo dahil hinayaan mo akong mahalin ka" *sobs*
"doon pa lang na napapakita ko sayong mahal kita panalo na ako don, pero ramdam ko naman una pa lang na wala na talaga akong pag asa sayo" *sobs*
"wag kang mag sorry blue wala kang kasalanan okay? im grateful for you, sobrang thankful ko rin kasi andyan ka, mahal kita pero di ko pipilit sarili ko i respect you blue, i respect your decision if this is what you want, i will be gladly to be your friend blue" *sobs*
tuloy tuloy nyang sabi at ngumiti sya sakin, nakakaputang ina naman tong puso kong to! bakit hindi na lang tong taong to? bakit dun pa sa isa na wala namang pake sakin, dun sa isa na nakalimutan na lang rin ako bigla? ARRRGHHHHHH!
