İNADINA AŞK

9.

-9.bölüm-

Şarkı:Hozier,Run

Kapkaranlık sokaklarda birgün aydınlanmayı bekledi. Çünkü umut ışığı onlara yeterliydi.
...
"Ah safir yüzüm her tarafım boya oldu." Kadın boyalı suratını elinin tersiyle sildiğinde adam ruloyu bir kez daha duvara sürdü.

"Söyleneceksen eğer sen geç içeriye ben yaparım. Hem Işıkda yorulmuştur. Değil mi Işık."adam elini kadının karnına attı ve okşayıp geri çekildi. Bu bebek adama da çok iyi gelmiş, buzlaşmış kalbini yumuşatıyordu. Belki de iyi gelen sadece bebek değildi.

Duvarın sağ ve sol tarafını siyaha ön ve arka kısmını sarıya boyamışlardı.

"Arıları yapıştır hadi safir. Bırak bizi.," Mesih gülerek meridvene çıktı ve led ışıklı arıları duvara monte etmeye başladı. Kadını uyku tuttuğu için kenardaki poşetlerin üzerine oturup, kafasını dizlerine yasladı. Bir süre sonra adam arıları tamamlayıp merdivenden indiğinde "Miray."diye seslendi."Uyudun mu? Hadi ama." Üzerindeki boyalı tulumla kadını kaldırdı ve odaya doğru ilerledi. Yatağa bıraktığında "Uyu sen,ben odayı çok güzel yapacağım.,"dedi ve kadının yüzüne yapışan saçlarını nazik bir hareketle geriye aldı. Birkez daha kadın uyurken "Küllerinden yeniden doğacaksın anka kuşu."dedi ve odadan çıktı.

...

Odaya yaptığı son dokunuşlara hayranlıkla bakarken adam, kadın arkasında belirdi ve"Neden beni uyandırmadın bende yapmak istiyordum Mesih."diyerek suratını astı.

"Senin üzerindeki Galatasaray forması ne için?" Bir forma adamın gözünde ilk  defa bir kadına bu kadar yakışıyordu.

"Akşama maç var."dedi kadın ve sevinçle ellerini çırptı. Çocuksu halleri ilgi çekiyordu.

"Maç mı? Hangi takımla?

"Şu kendini birşey sanan takımla."

"Hangi takımmış o kendini birşey sanan?" Adam kadının yüzüne düşen saçını eliyle kulağının arkasına sıkıştırdı.

"Beşiktaş"

"O maç bu akşam mıydı? Aklımdan çıkmış."

"Evet akşam yeneceğiz."dedi kadın ve üzerindeki formayı düzeltti.

"Yenileceksiniz"

"Yeneceğiz."

"Yenileceksiniz"

"Akşama görüşürüz Safir. Şimdi bana odayı gösterir misin?" Adam kapıyı açıp kadına eliyle girmesini işaret etti. Kapıya tüllü bir kapı süsü asılmıştı. Üzerinde büyük bir ay vardı ve hoşgeldin Işık yazıyordu. Kadın gülümsediğinde adam ışıkları yaktı ve odanın duvarları karşıladı kadını. Ön ve arka kısımları sarı,yan kısımları siyahtı. Siyah kısımlarında sarı arılar vardı. Ortadaki beşiğin tülü yukardan aşağıya doğru sarkıtılıyordu. Tavan renk renk yıldızlarla süslenmiş, oyuncak rafına peluş oyuncaklar özenle dizilmişti. Kadın kıyafet dolabına ilerleyip açtığında bebek kıyafetleri askılar teker, teker asılmış ayakkabılar birer birer dizilmişti. Tıpkı bir babanın eli değmiş gibiydi herşey.

"Safir , sana daha kaç kere teşekkür etmem gerek bilmiyorum ama teşekkür ederim."dedi kadın ve elini adamın omzuna attı.

"Önemli değil. Ben formamı giymeye kaçar. Maç var sonuçta akşam."

"Evdekiler nerede."

"Bu gece gelmeyecekler."dedi.

Kadın mısır patlatmış heyecanla maçın başlamasını beklerken,adam üzerine siyah beyaz forma ile yanına oturdu.
Forma giymiş boynuna bir atkı atmış ve kafasına şapka geçirmişti. Bu halleri tam bir fanatik olduğunu ortaya koyuyordu.