Kahvemi içmiş, kahvaltımı yapmış, çoktan hazırlanmıştım. Annem ve ablam ancak uyanmıştı. Beni bu saatte uyanık ve dinç gördüklerinde oldukça şaşırdılar. Ben ise gerçekten kendimi çok iyi hissediyordum ve çok heyecanlıydım. Bugün mezuniyet günüydü.
Tuğçe çoktan beni 3 kez aramış ve kuaföre doğru yola çıkmıştı. Planımıza göre önce kuaföre gidip hazırlanıp sonra okula geçecektik.
Kuaför okulumuza yakın bir yerdeydi. Bütün eşyalarımı alıp bir taksiye bindim ve kuaföre doğru yola koyuldum. Kuaföre vardığımda Tuğçe'yi ve okulumuzdan birkaç yakın arkadaşımı gördüm.
Tuğçe tabii ki de çokça konuşarak kuaföre saçını nasıl istediğini, makyajını nasıl istediğini detaylı bir şekilde anlatıyordu.
Bekleme koltuğunda oturan Özlem ve Merve'yi gördüm. Onlar benim lise 1 ve lise 2'de sınıf arkadaşlarımdı. Sonrasında alanlarımız ayrıldığı için sınıf değiştirmek zorunda kaldık. Oldukça güzel 2 yıl geçirmiş ve çok şey paylaşmıştık.
Tuğçe ile lise 3'te aynı sınıfa denk gelmiştik. O zamana kadar birbirimizi sadece tanıyor ve selamlaşıyorduk. Çok kısa zamanda aramızda çok güzel bir arkadaşlık bağı gelişti.
Tuğçe kadar olmasa da onlarla da oldukça yakındım. Sık sık dördümüz bir araya gelir ve bir çok aktivite yapardık.
Tuğçe beni görünce koşarak yanıma geldi ve bana olağanca sarıldı. Heyecanını 5 kilometre öteden anlayabilirdiniz.
Elimdeki eşyalara aldırmadan beni sağa sola savurarak;
"Rüyaaa hoşgeldinn bugün mezuniyet günümüz kızım inanabiliyor musunn?? Ayy çok heyecanlıyım benn."dedi.
"E-vet Tuğçe bende heyecanlıyım ama biraz daha sıkmaya devam edersen akşamı göremeyebilirim."dedim.
Tuğçe aniden beni bırakıp kocaman gülümsedi. O sırada eşyalarımla birlikte Özlem ve Merve'nin yanına giderek onlarla da selamlaştım. Hepimiz oldukça heyecanlı ve bir o kadar da hüzünlüydük. Bir arada geçirdiğimiz yılların sonuna gelmiştik belki de kim bilir...
Neyse ki Tuğçe çok hüzünlü olmamıza izin vermeden bizi neşelendirecek bir şeyler buluyordu sürekli.
Hepimiz istediğimiz saçları ve makyajları önceden karar verip ekran resimlerini çoktan almıştık. Kuaföre sıra sıra istediğimiz makyaj ve saçları gösterdik. 4 koltuğa yan yana sıralanmıştık. İşlemlerimiz başladı ve kim bilir kaç saat sürecekti... Kuaförde zaman geçirmeyi gerçekten pek sevmem çünkü sıkıntıdan hemen uykum gelir. Ama bu sefer güle oynaya zaman geçireceğiz gibi gözüküyor.
Elbisemin yeterince gösterişli olduğunu düşündüğüm için basit bir makyaj ve basit bir topuza karar vermiştim. Tuğçe ise oldukça ağır bir makyaj ve saç tercih ederek beni hiç şaşırtmıştı.
"Yaa kızlar acaba seçtiğim saç elbiseme gerçekten uygun mu? Acaba şu model daha mı iyi olur ne dersiniz?"diye sordu Tuğçe telefonu bize doğrultarak.
Hepimiz bir ağızdan seçimlerinin gayet güzel olduğunu belirttik. Tuğçe genelde karar vermekte çok zorlandığı için onun aklını karıştırmaktansa çok kötü olmadığı sürece onun kararlarını desteklerdik. Ayrıca seçtiği saç ve makyaj ağır olsa da gerçekten çok güzeldi bence çok güzel bir şekilde taşıyacaktı.
Aslında kuaföre biraz erken geldik çünkü işlerimizi tamamlayıp okula geçip orada eskileri yad etmek istiyorduk. 4 senemizin geçtiği lisedeki son günümüzün akılda kalıcı ve oldukça mutlu noktalanmasını istiyorduk.
Birkaç saatin sonunda Özlem ben ve Merve'nin işlemleri bitmişti ama Tuğçe'nin ki hala sürüyordu.
Kendimi çok garip hissediyordum. Çünkü şu an yaşadıklarım gerçek değilmiş gibi geliyordu. İnanmak istemiyordum bunun bittiğine. Halbuki en çok bitmesini istediğim şeydi son zamanlarda...
Nihayet Tuğçe'nin de işlemleri tamamlandıktan sonra dördümüz de üstlerimizi değiştirdik. Tuğçe'nin şoförü geldi ve arabaya yerleştik.
Okula doğru yaklaştıkça dördümüzün de kalbi pırpır etmeye başladı. Birbirimize bakıp hafifçe sırıtıyorduk yalnızca. Aklımızdan onlarca şey geçmesine rağmen hiçbirimiz tek kelime edemiyorduk.
Okul kapısından aracımız içeriye girdi ve park etti. Arabadan inip bahçenin ortasına doğru yürüdük. Sahne hala kurulma aşamasındaydı. Ve bizden başka çok fazla kişi yoktu. Etkinlikten sorumlu öğretmenler ve öğrenciler bir şeyler için koşuşturuyordu.
Etkinliğin başlamasına yaklaşık 3 saat vardı. Biz de bu sırada okulumuzun 2. katına çıktık. Aslında dördümüz de ilk yılımızda bu katta okumuştuk. Tuğçe karşı çapraz sınıftaydı. Ben Özlem ve Merve ise okulun ön cephesine bakan sınıflardan birindeydik.
Sınıfa girdiğimde kendimi yabancı hissettim. Artık bu sıralarda oturamayacak, öğle yemeklerinde arkadaşlarımla sohbet edemeyecek miydim gerçekten? Eminim diğer arkadaşlarım da böyle düşünüyordu şu anda. Hepsine döndüm ve dedim ki;
"Kızlar bunu yapmamalıyız kendimize. Evet güzel anılarımızı düşünüp gülümseyebiliriz fakat gelecekle ilgili belirsizliği aklımıza getirdikçe sadece üzülürüz. Ayrıca kaç saat kuaförde zaman harcadık makyajlarımıza yazık olmaz mı?"
Hepsi birden kahkaha attı ve evet haklısın dediler. Sınıfın ortasında dördümüzde birbirimize sarılarak gülümsedik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASTRAL KRALİÇE
General Fiction''Babam öldüğünde henüz 17 yaşımdaydım. O zamanlar bunu atlatmak çok zordu.Ama sen bana bunca acıyı boşuna yaşadığımı mı söylüyorsun? Demek sadece bir cümle ile astral seyehate çıkıp onunla tekrar karşılaşma şansım vardı. Dahası onun orada kurduğu b...
