My Bunny ~ Taekook

Özür Dilerim

"Taehyung ben çok özür dilerim" Jungkook yavaşça içeri girdi "Ben sadece minik bir şaka yapmak istemiştim bu kadar kırılcağını bilsem gerçekten yapmazdım... Taeee" Yavaşça kucağıma oturdu "Ben çok özür dilerim" Sıkıca boynuma sarıldı "Affet beni lütfen"

"İstersen araştırıp bakarım, bebek sahibi ol ak ıstıyosan herşeyi yaparım" yüzümü avuçlarının içine aldı "Dokunma Jungkook" ellerini geri çektim "Aşkım özür dilerim" Gözlerinden dökülen yaşı görünce canım o kadar yandı ki, bir anda kucağımdan kalkıp odanın banyosuna girdi "Kook" kapıyı kitleden ve çığlık ata ata ağlamaya başladı "Miniğim aç kapıyı ben affettim seni... Nasıl küsebilirim ki sana"

İçerden gelen cam kırılma sesleri ile iyice tedirgin oldum "Kapının arkasından çık hemen" Kapıyı kırdım ve içeri girdim. "Miniğim ne yaptın sen" Yerde duran kırık camlara baktı "E-ellerin kanıyo, orda daha fazla durma ayakların kanar tavşanım" İçeriye girip beni kucağına "Aşkım ağlama lütfen, ben çok özür dilerim"

"Affetmedin beni" ellerini sıkıca tutup öptüm "Ben sana nasıl kıyarım güzelim... Hadi gel ellerini temizleyelim"

...

Güzel bir pansuman yapıp onu uyuttum "Jina sen cam kırıklarını sessizce toplayıp çık ben Jungkook'un yanındayım" Yavaşça yanına uzanıp saçlarını okşadım. Minik buklelerini parmaklarıma dolayıp okşadım "senin güzelliğin kalbime zarar miniğim"

Yatağa kolumu koyup biraz destek alarak Jungkook'un üstüne doğrulduk ve elimi kafamın altına koyarak kafamı dengeledim. Tam o sırada Jungkook kafasını göğsüme gömdü "Benim miniğim mutlu mu olmuş" Çıkan kulaklarına ve minik kuyruğuna baktım. Yatağa düzgünce yatıp onu yattığı konuma göre şekil alıp yanına uzandım.

"Seni çok seviyorum tavşanım" Saçını öptüm. "Acaba ayakları iyi mi " Yavaşça konturol ettim "Neyse ayaklarına birşey olmamış güzelimin"

...

"Git çağır şu çocuğu" Yemek masası kuruluyordu ama Jungkook hâlâ yoktu "Gelirdi normalde bekle bakayım" Merdivenleri üçer üçer çıkıp odamıza girdim "Miniğim nerdesin" Banyodan gelen öğrüme sesleri ile hızlıca banyoya girdim "Aşkım" Neden kusuyo şimdi, zaten birşey yemedi "Aşkım iyi misin" Sırtını sıvazladım

"İyiyim ben" Ayağa kalkıp ağzını duruladı "Bebeğim neden söylemek istemiyosun... Benimle mi ilgili" Dişlerini fırçalarken aynadan bana bakıyodu "Bana mı küstün güzelim" Kafasını olumsuz anlamda salladı "Ne oldu o zaman aşkım" Ağzını durulayıp bana döndü "Hasta oldum sanırım zaten başım dönüyo"

"O zaman seni kucağımda taşısam olur mu" Ellerini kurulayıp önden yürümeye başladı. Kesin bana kırıldı, "Aşkım ne oldu söyler misin" daha üstümde takım elbise ile duruyodum "Miniğim lütfen"

Yemek masasına oturmak yerine kanepeye oturdu ve kafasını sakladı "Miniğim yemek yemelisin" neden beni umursamıyo "Aşkım ne oldu konuş lütfen" yavaş adımlarla yanına yürüdüm "Miniğim lütfen ama" Kucağıma almaya çalıştığımda beni sertçe ittirdi "Dokunma bana"

"Tae iki dakika gelsene" Hepsi bir köşeye toplanmış telefona bakıyodu "Şurayı okusana" Bana gösterdiği bölüm okudum... Nasıl yani "Jungkook hamile kalabilir mi"

"Tavşan olduğu için bir ay sonra doğum yapar diyo... O zaman onun tavşanları hem insan hem tavşan mı olucak" Jimin'in sorduğu soru ile sarsıldım "Jungkook az önce kustu"

Şimdi ise karnını tutup kıvranıyodu "JAY ÇABUK DOKTORU ARA HEMEN GELSİN" Jungkook'u kucağıma alıp hızlıca odaya çıktım "Deli misin bırak beni"

"Hamile mi oldun, bir bebeğimiz mi var" yüzüme yediğim hafif tokat ile Jungkook kıkırdamaya başladı "Kendine gel şakaydı dedim ya"

"A-aşkım o değil... S-se-sen gerçekten h-hamile o-o-olabil-olabilirsin" çocukların gösterdiği yazıyı okudum "Bebeğim"

"Hayır hamile filan değilim ben, istemiyorum anladın mı" Sertçe beni ittirdi... Neden bu kadar sert "Aşkım ne yaptım ben sana "

"İstemiyorum anladın mı ben bir bebek istemiyorum, istemiyorum" Kafasına vurmaya başladı "Aşkım lütfen dur yapma" Ellerini tutmak için yaklaştığımda karnıma sert bir tekme atmıştı "DOKUNMA BANA, EĞER HAMİLEYSEM SENİN YÜZÜNÜ SONSUZA KADAR GÖRMEK İSTEMİYORUM ANLADIN MI BENİ... SANA GÜVENMİŞTİM SEN BENİ İKNA ETMİŞTİN"

Söylediği her kelime kalbime hançer gibi saplandı "A-a-ama" Kaybetmek istemiyodum onu çünkü hayatta önceliğim oydu, herşeyden ve herkesten önce o gelirdi benim için "İstemiyorum" Deli gibi ağlıyodu, bende ağlıyodum çünkü onu bu hale ben getirdim "Keşke o gün sokakta sana güvenip sığınmasaydım"

"Bebeğim lütfen deme böyle... Canımı çok yakıyosun" Doktor içeri girdiğinde ilk benim yanıma geldi " Siktir- ben sana ne dedim Taehyung... Krize girmişsin"

"Boşver beni... Lütfen onunla ilgilen lütfen" Doktor hızla Jungkook'un yanına gitti "Sen bizimle gel Taehyung" Jimin beni yerden kaldırıp odadan çıkardı. "Onu kaybedicem... Sonsuza kadar kaybedicem değil mi"

...

Koridorda ne bulursam hızla fırlattım. Çocuklar beni tutamıyodu ve bir köşede oturuyolardı "KENDİMD-" Arkamdan sıkıca sarılan kişiye baktığımda Jungkook olduğunu gördüğümde kendimi onu kollarına bırakıp deli gibi ağladım "Ben bir aptalım... Gerizekalı bir aptalım"

"Taehyung senden çok özür dilerim" Sıkıca sarılıp yanağımı öptü "Sana güvenmem lazımdı" Gözlerim hemen doktoru buldu "Hamile değil... Ve o hazır değil"

"Ben senden çok özür dilerim, asıl aptal bendim" Bir kolumu beline, diğer kolumu ise omuzlarına sarıp sıkıca sarıldım "Affet beni sevgilim" Ahh bana sarılması bile içimdeki ateşi söndürürken şimdi bana bunları söylemesi "Affetim miniğim... Lütfen sende beni affet" Yavaşça saçlarını okşadım "Ben o anın siniri ile çıkıştım sana, ben sana hiç küsmedim ve az önce olan şeyler için çok özür dilerim... Kalbine büyük bir yara açtım ve kapatmam çok zor olucak değil mi"

Hızlıca onu kucağıma aldım ve sırtımı duvara yaslayıp yere oturdum "Sorun yok bebeğim... Sen onları isteyerek yapmadın ben sana nasıl böyle bir şeyde kırılabilirim" Bana sıkıca sarılıp yanağımı öptü

"Biz sizi yanlız bırakalım" Doktor ve çocuklar aşağı indi "Sadece yemek yiyoduk ya"

"Hadi biz yiyelim yoksa şimdi kolumu tavuk butu olarak gördüğüm için yemeye başlıyıcam " Hoseok'un bu sözleri Jungkook'u sırıtmasına sebep olmuştu "Ayy ne güzel gülüyooo" Gülüşünü öptüm. "Sen beni böyle öpersen ben şımarırım ama"

"Şımar bebeğim" tekrar öptüm "Taehyung... Cidden üzgünüm, karnın çok acıdı mı... Yüzün" Titreyen ellerini yüzüme koydu. "Hiçbir şey senin ağladığını gördüğümde canımı yakan şeyden daha fazla yakamaz"  Yanağımı yavaşça öptü "Tavşanım benim"