Komşu | HYUNLIX

Bölüm -3

Yazardan not: sizin için regl ağrısından geberirken bile bölüm yazmaya çalışan bu yazarın kıymetini bilin.
Keyifli okumalarrr

Hyunjin'in ağzından

Çalan kapıyla korkuyla yerimden sıçradım. Dalmıştım.

Sigaramı kül tablasına bastırdım ve söndürdüm. Kapımın çalmasını çok garipsemiştim çünkü zil sesimi unutacağım kadar uzun süredir kimse evime gelmiyordu.

Evime gelecek kimsem de yoktu.

Merakla kapıyı açtım. Fatura falan olmalıydı.

Fakat karşımda elinde bir tabak tatlıyla duran bu hemen hemen yaşıtım çocuğu görmeyi beklemiyordum.

"Merhaba" dedi gülümseyerek. Sesi çocuksu görüntüsünün aksine çok kalın ve derindi. Fakat bu tezatlık onu çekici yapmıştı sanki.

"Kime bakmıştınız?" Diye sordum şüpheyle.

"Annem brownie yaptı ve apartmana dağıtmamı istedi. Bunu size getirdim."

Açıkçası bu beni çok şaşırmıştı. Buradaki herkesin arkamdan yaptığı dedikoduları biliyordum. Benim gibi bir deliye neden birisi bir şey getirmek istesin ki?

Başımı salladım sadece.

"Annenin ismi ne? Yani tanıyor muyum?"

"Annemin ismi min-ji."

Kısa bir an düşündüm. Böyle birisini tanımıyordum.

"Hayır tanımıyorum. Peki annen beni tanıyor mu?"

"Yani seni apartmanda genel olarak herkes tanır."

Ah, tabi ya.

"Anladım. Senin ismin ne?"

"Ben Felix."

Felix. Çok hoş bir isimdi ve ona yakışmıştı.

"Felix. Güzelmiş. Tanışığıma memnun oldum."

Felix'in elinden tabağı aldım.

"Annene teşekkürlerimi ilet."

"Peki iletirim, sonra görüşürüz."

"Hoşçakal."

Felix alt merdivenlere doğru yöneldi. Ben de kapıyı kapattım.

Bir süre kapının önünde elimde brownie tabağıyla öylece dikildim. Çok uzun zamandır anne yemeği yemiyordum. Bunu yemeye cesaretim olduğundan emin değildim.

Mutfağa gidip tabağı tezgaha bıraktım. O çocuk aklıma takılmıştı. İlk defa birisi bana bu kadar normal bakmıştı. Her akşam sarhoş olup yeri göğü inletmiyormuşum da sadece normal bir insanmışım gibi. Onunla konuşurken kendimi fazla normal hissetmiştim.

Yüzü çok sevimliydi. Çocuk gibiydi. Yaydığı aura çok çocuksuydu. Ama sesi yüzünün aksine kalın ve derindi. Yüzü için fazla seksiydi hatta.

Hyunjin yüzünde bir gülümseme oluştuğunu fark etti ve bu onu fazla şaşırttı. Bir o kadarda korkuttu. En son ne zaman gülümsemişti hatırlamıyordu bile.

Bunun uzun süre sonra ilk kez ev yemeği yiyecek olmasından kaynaklı olduğunu düşündü. Evet, başka açıklaması yoktu.

Mutfağa geçti. Masanın üzerindeki bitmiş içki şişelerini yere koydu ve brownieyi önüne aldı. Gözleri dolmuştu. İlk defa birisi onun için bir şey yapmıştı. Evet sadece onun için değildi ama birisinin aklına gelmek bile güzeldi.

Brownieden bir ısırık aldı. Aldığı ısırıkla gözünden bir damla yaş düşmesi bir oldu.