Komşu | HYUNLIX

Bölüm -9

Felix ve Hyunjin bir süre bakıştılar. Hyunjin Felix'in gözlerinin dolduğunu fark etti.

"Hey, ağlıyor musun bakayım sen?"

Felix başını çevirdi ve gözlerini hızlıca silip sigaranın dumanıyla yüzünü örtmeye çalıştı.

"Hayır ağlamıyorum."

Hyunjin sigarasını yere attı.

"Hayır ağlıyorsun."

Felix'de sigarasını yere attı. Gözlerini silmişti ama yine dolmuşlardı.

Hyunjin Felix'e bir adım yaklaştı ve kollarını iki yana açtı. Felix hiç tereddüt etmeden onun kollarının arasına girdi ve Hyunjin'in ona sımsıkı sarılmasına izin verdi.

Felix Hyunjin'in göğsüne geliyordu. Minicik kalmıştı sanki.

Kafasını kaldırmadan boğuk bir sesle "iddiayı ben kazanacağım ve sen bana pasta yapacaksın Hyunjin" dedi Felix.

Hyunjin cevap vermedi ve sadece derin bir nefes almakla yetindi.

Felix ondan ayrıldı. Hyunjin elini uzatıp Felix'in göz yaşlarını sildi.

"Eve dönelim mi?"

Felix sadece başını salladı.

Hyunjin hiç beklenmedik bir şekilde Felix'in elini tuttu. Felix şaşkınlıkla başını kaldırıp ona baktı. Hyunjin ise ona tebessüm ederek bakıyordu.

İkisi eve doğru yürümeye başladılar.

Yol boyunca hiç konuşmadılar. İkisi de kendi iç dünyalarına kapanıp el ele eve doğru sessizce yürüdüler.

Apartmanın bahçe kapısına geldiler. Hyunjin Felix'le birleşik olan ellerine baktı. Çıkacak dedikodular onu korkutuyordu.

"Felix, istersen el ele görünmeyelim."

Felix omuz silkti ve Hyunjin'in elini daha sıkı tutup onu bahçeden içeriye soktu.

Girdikleri an tüm gözler onlara dönmüştü. Bahçedeki teyzelerin şok olmuş yüzleri fazla gülünç görünüyordu.

İkisi de üstlerindeki bakışları umursamadan el ele apartmana yürüdüler ve bakışlar eşliğinde içeri girdiler.

İçeri girdikleri an göz göze geldiler ve aynı anda göz devirdiler. Sonra buna ikisi de güldü.

Hyunjin'in katına vardıklarında ikisi de birbirlerinden pek ayrılmak istemiyordu.

"Gelsene" dedi Hyunjin Felix'e.

"Olur ama bir şartım var. Bu gün temizlik günü. Evini temizleyeceğiz."

Hyunjin kaşlarını çattı.

"Rahatsız mı oluyorsun?"

Felix göz devirdi.

"Sen nasıl olmuyorsun?"

"Alışığım diyelim."

"O zaman seni doğrusuna alıştıralım" dedi ve Hyunjin'i hafifçe omuzundan iterek içeri girdi.

Hyunjin güldü ve kapıyı kapattı.