ASKER YILDIZI

4.Bölüm- Yeni Çocuk 🌠

"Kimin cenazesi bu?" diye sordum, mezarın başına gittim.

ŞEHİT
ÜS.TEĞ
YAKUP ÇALIŞKAN
MEMLEKETİ URFA
BABA ADI İSMAİL
ANNE ADI HAVVA
D.O7.03.1969 Ş.01.01.2003
RUHUNA FATİHA

Babamın adı yazıyordu, mezarında ki Türk Bayrağına dokundum. "Senin yerine başkası ölseydi baba, sen ölmeseydin." bencilik mi yapıyordum? Hiçbir şey umrumda değil. Kim ölürse ölsün. Babam ölemez! Babamın mezarının yanından kalktım. Duvarın yanına gittim ve duvarı yumruklamaya başladım. "Benim babam ölmedi! Benim babam yaşıyor!" işte o gün kendime söz verdim. Babam gibi bir asker olacak ve onun için savaşacaktım. İnsanlar için değil, dünya için değil. Babam için.

•••

"Anne, bu gürültü ne? Birisi mi taşınıyor?" annesi pencereden dışarı baktı. "Yeni birisi mahallemize geliyor. Haydi git tanış" dedi annesi Elvan'a, Elvan surat astı, "Gerek yok. Ben Umut ile oynarım." annesi Elvan'a döndü. "Biz de buraya yeni taşınmış olabilirdik. Sana böyle yapsalardı çok üzülürdün." annesi haklıydı, "Tamam anne." dedi ve bahçeye çıkıp etrafına bakındı, tam karşısında tanıdık olmayan bir yüz gördü. "Merhaba ben Elvan, sen yeni mi geldin? Çocuk annesine baktı, annesi göz kırpınca çocuk Elvan'a döndü; "Bende Ali, yeni geldik." konuşmayı sevmediğini düşünerek daha fazla konuşmadı Elvan. Gitmeye hazırlanmıştı ki, "Senin yaşın kaç?" diye sordu. Elvan 'sen konuşmayı da mı biliyordun?' dercesine bir bakış attı. "Bu ayın dokuzunda on bir yaşıma gireceğim sen?", "Bende on bir yaşındayım." Elvan Ali denen çocuğa gülümsedi ve yanında ki kıza döndü, kız kendisinden baya büyük görünüyordu, Elvan üzüldü oyun oynayacak bir kız arkadaş arıyordu oysa. "Merhaba senin adın ne?" karşısında ki kız etrafa baktı, Elvan'ı sevmemişti, kendisinden küçük olan çocukları sevmezdi. "Tanem. On dört yaşındayım, küçük çocukları pek sevdiğim söylenemez." Elvan kıza dil çıkarttı ve tam o sırada apartmandan çıkan çocuğa döndü, "Umut!" diye seslendi Elvan. Umut tanımadığı çocuğa döndü, "Kim bu?" Elvan, Umut'un Ali'yi sevmediğini anlamıştı "Ali, yeni gelmiş. Haydi eve gidelim annem bize mısır patlatsın, oyun oynayalım." Umut gözlerini Ali'den ayırdı ve Elvan'a döndü. "Sen annemin verdiği ödevleri yaptın mı?" Elvan unutmuştu, ödevi yarın teslim etmesi gerkeyiyordu eğer ödevini yapmazsa Berrin teyze annesine söylerdi, "Sende yapmadıysan beraber yapalım mı?" Ali merakla sordu "Bende okula girebilir miyim?" Umut çocuğu dışlamak istemiyordu ama nedense çocuğu hiç sevmemişti, "Bej rengindeki apartmana gir, sondan üçüncü zile bas, sana gerekenleri söyler annem." Ali tamam anlamında başını salladı, Ali'nin annesi Umut'a döndü "Bizden size bir zarar gelmez oğlum, yeniyiz burada Ali'yi de alsanız aranıza olmaz mı?" Elvan istemiyordu zaten bir tane arkadaşı vardı, onu da başka biriyle paylaşmak istemiyordu. Umut söze girdi, "Bak teyzeciğim biz Elvan ile doğduğumuzdan beri arkadaşız ve aramıza ne birini aldık ne de aramızı birinin bozmasına izin verdik. Çocuğunuzu tanımıyoruz, her kim olursa olsun aramıza kimseyi almayız. Mahallede bir sürü çocuk var onlarla oynar." sonra Umut Elvan'a döndü. "Haydi Elvan, gidelim."

•••

"Ya ben burayı anlamadım!" Umut Elvan'a döndü, "Çok basit bak şimdi" Umut kalemleri eline aldı, "Al şimdi iki tane kalemi, şimdi ben sana üç kalem daha vereceğim. Kaç kalemin oldu toplamda?" Umut'un en iyi yaptığı ders matematikti, Elvan matematiği hiç sevmezdi. "Beş tane, teşekkür ederim Umut!" dedi ve boynuna atladı, ödevlerini yaparlarken annesinin çığlığını duydular, ikisi aniden ayağa kalkıp mutfağa gittiler. "Karnım!" Elvan annesinin yanına gitti, "Ne oldu anne?" Elvan'ın annesi Umut'a döndü, "Oğlum annenlere haber et, buraya gelsinler. Mahalleye haber verin!" Elvan ile Umut bahçeye indiler, kolu komşu kim varsa hepsine haber ettiler. Elvan koştura koştura eve döndü, Umut peşinden ilerledi. Daha sonra bir el Umut'u durdurdu, "Ne oldu?" diye sordu Ali, Umut bakışlarını Ali'nin kolunu tutan eline çevirdi ve kolunu sertçe çekti, "Seni alaka eden bir durum olsaydı haber verirdik zaten." dedi, Ali lojmanın önünde Elvan'ın annesinin çığlıklarını duydu. "Bizim arabamız var, anneme haber vereyim, hemşirelik okumuştu." dedi Ali, Umut daha ağzını açamadan Ali gözlerden kayboldu.