Beyaz Melek (fyolai)

Fyodorcuk hastaymış

Ertesi gün Nikolai erken uyanmıştı,işe yetişmeliydi. Aynanın karşısında gömleğinin düğmelerini iliklerken aynadan yataktaki eşini gördü. Uyanmıştı ve onu izliyordu.

"İşe mi?"

"Evet. Sen ne zaman gideceksin?"

"Bilmiyorum yataktan kalkmak istemiyorum."

Dün zaten Fyodor hastalanıyor gibiydi. Nikolai aynanın karşısından gidip eşinin yanına gitti. Elini alnına koyup ateşine baktı. Ateşi vardı.

"Fedya ateşin var. Bugün izin alıp sana bakıcam. Senin iş yerinden de izin alırım."

"Ne gerek yok kendim yaparım."

"Onla uğraşmanı istemiyorum."

Bunu derken Fyodor'un üstünü hafifçe açıyordu.

"Kolya üşüyorum açma."

"Ateşin var üstünün açık olması lazım biraz sonra üstünü örterim uyumaya çalış."

Fyodor istemesede uyumaya çalıştı. Nikolai aşağı inip iş yerlerini aradı ve bir kaç gün için izin istedi. Davalar azalmıştı o yüzden izin vermişlerdi. Fyodor'un da hastaları bir kaç gün yoktu.

"Pff o kadar giyindim şimdi kim çıkartıcak bunları ya."

Üst kata çıkıp Fyodor'a baktı. Uyuyordu ama kıvranmıştı. Üşüdüğü çok belliydi. Ateşine baktı, hafiflemişti. Üstünü yavaşça örttü ve alnına bir öpücük kondurdu.

Üstünü değiştirince odadaki koltuğa oturup kulaklık taktı. Fyodor 2 saat daha uyanmazdı. Onun uyanmasına yakın bir şeyler yapıcaktı. Çok yemek yapamasa da çorba ve tatlıyı güzel yapardı.

Aşağı inmek istemedi Fyodor rahatsızlanır ya da bir şey isterse yanında olmak istiyordu.

Koltukta müzik dinlerken o da uyuya kalmıştı. Uyandığında Fyodor hâlâ uyuyordu. Üşüyor gibi değildi. Yaklaşıp ateşine baktı.

İlk seferinkine göre düşmüştü. Elini alnından yanağına götürdü ve yanağını sevdi. Fyodor'u çok seviyordu. Onun başına bir şey gelince çok üzülüyordu.

O sırada Fyodor gözlerini araladı. Uykulu gözlerle Nikolai'ye baktı.

"Bir şey mi oldu Kolya?"

"Ah hayır hayır sadece ateşine baktım."

"Yanağımdan mı?"

Nikolai bunu duyunca ne demeliydi bilemedi.

"Ateşine baktıktan sonra yanağınla oynadım ne var bunda."

Fyodor gülümsedi.

"Bir şey yok Kolya sadece merak ettim."

Nikolai onun yanına yatmak istiyordu.

Oturduğu yerden kalktı ve onun yanına yattı.

"Salak hastayım."

"Yanına yatamayacağım anlamına gelmiyor."

"Evet geliyor."

"Banane."

Yatakta daha da yaklaştı ve sarıldı.

"Sende hasta olacaksın çok yaklaşma."

Bunu dese de ona sarılması hoşuna gitmişti ve daha sıkı sarılmasını istiyordu.

Nikolai bi anda Fyodor'un dudaklarına bir buse kondurdu.

"Ben sana yaklaşma diyorum sen öpüyorsun."