SAVİOR LOVE

davetsiz misafir

Heeseung hyung bizi öyle gördükten sonra sürekli olarak dalga geçti. Ama bizim yaptığımız tek şey sarılmaktı. Bunu her arkadaş yapıyor zaten.

Hasta odasında boşboş tavanı izlerken serumun bittiğini farkettim. Sonunda diye içimden geçirip hemşireyi çağırdım.

"Bitti mi?"
"Evet"
"Serumu çıkardığım zaman çıkış işlemlerini halledip taburcu olabilirsiniz"
"Anladım teşekkürler"

Hafiften gülümsediğinde ona karşılık bende gülümsedim. Damar yolunu çıkarıp çöp kutusuna attı. Sonrasında geçmiş olsun diyerek odadan ayrıldı.

Dolaba yaklaşıp kıyafetlerimi alıcaktım. Ama benim kıyafetlerim burda yoktu. Sadece beyaz bir elbise vardı. Nereye gitmişlerdi.

Elime beyaz elbiseyi alıp inceledim. Bu odada ben kaldım. Kimin olabilir ki?

"Ben getirdim onu."
"Niye ki? Kendi kıyafetlerim vardı."
"Seninkiler ıslaktı. Bende eve gidip kız kardeşimin tek kıyafetini getirdim"
"Senin kız kardeşinde mi var?"
"Maalesef. Şuan evli japonyada yaşıyor"
"Öyle deme. "
"Dedim bile. Sen üzerini giyin. Heeseung hyung bizi aşşağıda bekliyor. Işlemleri hallettim ben."
"Tamam"

Riki odadan çıktığında kıyafeti üzerime tuttum. Aslında hoştu. Askıları vardı ve eteğinin bitiminde geniş bir kat vardı. Hoştu ama hiç benlik değil. Mecburiyet ile üzerime geçirdim.

Lavaboya giderek saçımı düzelttim. Saçlarım eski dalgalarına dönerken kahküllerim terden birleşmişti. Bu biraz kötü görünüyordu ama yapıcak bir şey yoktu.

Aşağı inerek  Riki ve Heeseung hyungu aradım. Az ilerde bir arabanın yanında bekliyorlardı. Beni gördüklerinde arabaya bindiler. Bende yaklaşıp arka koltuğa oturdum.

"Geçmiş olsun Eun hanım"
"Çok teşekkürler Hee bey"
"Ne demek canım. Bu yemek iptal oldu. Sizi şimdi götüreyim mi?"
"Aslında bende açtım"
"Beni eve bırakın. Dinlenmek istiyorum"
"Yok öyle mızıkçılık"
"Aynen hem bu sefer cidden güvenli bir yer"
"Neresi"
"Riki'nin evi"
"Neden Riki"
"Çünkü onun mutfağı geniş"
"Benim evime gelin. Mutfak küçük ama size yemek te yaparım. Hem akşam yıldızların altında yemiş oluruz"
"Güzel fikir"
"O zaman istikamet Eunchae'nin evi"

Yolu tarif ettim. Aslında o kadar fazla yemek yapmayı bilmiyordum. Elimde olanlarla bildiğimi ortaya çıkarabilirim. Markette durup içeriye girdiler. Bende arkalarından gidip peşlerine takıldım. Sürekli olarak malzeme alıyorlardı.

"Yemeği ben yapıcam ve evde malzeme var"
"Eun sana güvenip aç kalmak istemeyiz. Evine geldiğimde gördüğüm hazır ramen kapları herşeyi açıklıyor"
"Ama yine de biliyorum"
"Olsun başka zaman. Bu akşam güveç yaparız"
"Ufff"
"Ufleme. Hem Hee hyung bu akşam yanımızda diye içebiliriz"
"Ben içmem"
"Neden?"
"Çünkü hızla etki ediyor"
"Nerden biliyorsun?"
"Zuha ile denemiştik"
"Ha anladım."

Biz konuşurken Hee hyung çoktan alkol reyonuna gelmişti. Onu izliyorduk. Eline 4 şişe alıp bize döndü.

"O kadar alkol ile gece ölmeyi mi planlıyosun hyung?"
"Çok derdim var çok"

Buna güldüğümzde Riki'ye döndüm. Güldüğünde gözleri de gülüyordu. Âdeta insanın içini ısıtıyordu. Bu hali çok hoş görünüyordu. Onu yakışıklı buluyordum. Ama sadece bu yetmiyor. Insan yakışıklı olduğu kadar sinir bozucuda olabiliyor. Riki tek anlatım ile buyken, ben sürekli sabır dileniyordum.  Şimdi ise bana bakıyordu. Gözlerimi kaçırmak yerine ona bakmaya devam ediyordum.

"Fazla inatçısın"
"Olsun seviyorum ben"
"Bende seviyorum"

Bu çocuk yavşaklık ödülü filan alsın. Her fırsatta yavşıyor. Ama olsun. Tatlı da duruyor.

Hee hyungun peşine takıldım. Kasaya geldiğinde ona baktım. Kasa reyonundan bir çikolata aldı. Hepsi geçtiğinde kafamı okşayarak bana çikolatayı uzattı. Ona teşekkür edip gülümsedim. O gerçek bir hyungdu.

Poşetleri doldurmasına yardım ettik. Sonra araba bagajına koyarak koltuklarımıza geçtik. Evime az kalmıştı. Bu da beni rahatlatmıştı. Evde koca bir güveç kazanı vardı. Hep ne zaman kullanıcam diye merak ederken bu güne kısmet olmasına sevindim.

Hee ve Riki birlikte masayı kurarken bende mutfakta malzemeleri tabaklara koyuyordum. Bittiğinde Riki gelip tabakların birkaçını elimin önünden kaldırdı. Bende peşinden gidip diğer tabakları götürdüm. Sonra geri dönüp elime üç bardak aldım.

Şişeler zaten dışarıdaydı. Masaya geçip sandalyemi çektim. Hee hyung açılışı yaparak başladı. Sonra bizde güvecin içine aldıklarımızı atıp pişmesini bekledik. Bence böyle daha güzeldi. Çubukla tuttuğum et parçasını sosa batırıp yedim. Bu cidden çok iyiydi.

Riki bardaklara rastgele alkolden doldurdu. Bize uzattığını hepimiz ayağa kalktık. Heeseung hyung hafiften biraz bağırdı.

"Eunchae'nin hastaneden çıkması şerefine"

Bizden çıkan birtakım sesler ortama neşe katarken ben ilk yudumumu aldım. Fazla ağır ve acı bir tadı vardı. Bu birkaç saniyeliğine yüzümü ekşitmemi sağladı.

"Davetsiz misafire de yer varmı"

Sesin geldiği tarafa baktık. Yüzünde hala yara izleri olan Sunwoo bize bakıyordu. Riki ayaklanıp ona yaklaştığında peşinden gidip koluna sarıldım. Hee hyung yanımıza gelip Sunwoo'nun karşısında dikildi.

"Bir sorun mu var Sunwoo. Ne işin var burda"
"Eski mevzuları çözmeye geldim"
"Biz çözmek istemiyoruz"
"Riki sakin ol lütfen"
"Endişelenme Eun. Bu sefer kesin halledicem"
"Niki bak cidden sadece konuşmaya geldim. Chaelinin tüm yalanları ortaya çıktı."
"Tabi ya. Sırf o sürtük sevgilin yüzünden bizi elinin tersiyle itip sokak arasında dövdün"
"Bak her ne desen haklısın ama cidden pişmanım"

Heeseung hyung onu masaya davet etti. Biz Riki ile önce birbirimize baktık, gözlerindeki ateşi görmek o kadar da zor değildi. Heeseung hyunga dönüp derin bir iç çekti.

Hep birlikte masaya geçtik. Sunwoo konuşmak için öne atıldı.

"Bugün yan sınıftan Lia, Chaelin ve arkadaşlarının ses kaydını almış. Chaelin aslında Niki'den hoşlanıyormuş. Sonra sen ona yüz vermeyince sana suç atmaya çalışmış. Bende aldandım ona ve hiç düşünmeden sana saldırdım. Bu benim hatamdı ve şuan bunu düzeltmek için geldim"
"Bak Sunwoo sana en başında ben bile söyledim. Chaelin iyi bir kız değil. Ama o gün benimle sırf bu yüzden atışıp çekip gittin. Dün Chaelin iskelede Eun'u denize itti ve dünden beri Eun boğulma tehlikesini atlatıyor"
"Evet videosunu hemen yayınlamışlar"
"Hemen mi? Cidden mi? Nasıl gidicem şimdi okula"

Kafamı sola çevirip yere baktım. Ya Chaelin tekrar musallat olursa. Üstelik fobimi bile aşamamışken. Beni sakinleştirmek için hemen yanımda bir el gördüm. Elin sahibini aradım. Riki...

Elini tutmamı istiyordu. Hiç düşünmeden tuttup. Sıkmaya başladım. Bir yandan Sunwoo ile konuşuyor, diğer yandan ise elimi tutuyordu. Bu beni sakinleştiriyor. Sanki yanımdaki babammış gibi hissettiriyordu.