Promise สัญญารัก พันธนาการหัวใจ

PM:: ตอนที่ 17 เรื่องดีๆ ที่เกิดขึ้น (ตอนจบ)

Promise สัญญารัก พันธนาการหัวใจ
:: ตอนที่ 17เรื่องดีๆ ที่เกิดขึ้น (ตอนจบ)
#MelMelt

ครืด!!
เสียงเปิดประตูอย่างแรง พร้อมกับร่างที่เดินเข้ามาในห้อง
ทันทีที่เห็นร่างของผู้มาเยือน ลมหายใจก็เหมือนจะหยุดลงทันที
'ยูอิจิ!!!!'
"ไง ไม่เจอกันนานเลยนะ อากิโตะ" เสียงเย้ยหยันของเขาดังขึ้นมาพร้อมกับกำมีดข้างลำตัวไว้แน่น และมีท่าทีจะเดินเข้ามาหาอากิโตะ
ฉันรีบเอาตัวเข้าไปกันอากิโตะไว้ "หลีกไปซะ!!" ยูอิจิพูดด้วยสีหน้าโกรธเกรี้ยว
ฉันยืนนิ่ง พร้อมกับส่ายหน้าปฏิเสธ ขาที่ยืนอยู่เหมือนจะไร้เรี่ยวแรงขึ้นมาซะอย่างนั้นเมื่อต้องเผชิญหน้ากับเขา
"ได้ เธอเลือกเองนะ" ยูอิจิพูดแค่นั้น ก่อนที่จะคว้ามีดพุ่งมาแทงที่อากิโตะ
แต่ว่า...
มีดสีเงินกลับปักอยู่บนกลางอกของยูมิ เสือดสดๆ ไหลรินออกมาจากบาดแผลที่ถูกแทงทะลุชุดนักเรียน
"เธอ...!!!" อากิโตะตกใจอย่างมากกับการกระทำของฉัน พร้อมกับเจ้าหน้าที่ตำรวจที่วิ่งเข้ามาในห้อง "กฎหมายมาตรา 118 ห้ามพกอาวุธทุกชนิดในที่สาธารณะ!!" นั่นเป็นตำรวจที่ฉันโทรเรียกมาเอง
คิดว่ารู้อยู่แล้ว ไม่สิ.. ใช้หลักความน่าจะเป็นเข้ามาช่วยมากกว่า
แล้วร่างของฉันก็ล้มลง...

3 วันถัดมา
"อื้อ..." เสียงสายฝนที่ตกลงอย่างแรง ทำให้ฉันลืมตาตื่นขึ้นมา
'ที่นี่ที่ไหน...'
"ตื่นแล้วเหรอคะ" ทันทีที่ภาพจับโฟกัสได้ ก็รู้สึกเหมือนอยู่ในสถานที่ๆ รู้สึกไม่คุ้นเคยเอาเสียเลย
โรงพยาบาล...?
เสียงของผู้หญิงคนนั้น รวมถึงชุดยูนิฟอร์มที่มีตราบวกสีแดงๆ พอจะทำให้ฉันเข้าใจอะไรได้มากขึ้น
"อีกไม่กี่วันก็กลับได้แล้วนะคะ" ฉันไม่ตอบอะไร เพียงแต่พยักหน้ารับรู้เท่านั้น
'อากิโตะ'
จู่ๆ สมองของฉันก็เรียกชื่อเขาขึ้นมาซะอย่างนั้น "แล้วเพื่อนหนูล่ะคะ" ฉันถามกับพยาบาลที่กำลังเก็บเครื่องมือล้างแผล
"ออกจากโรงพยาบาลไปแล้วล่ะค่ะ" ฉันเหลือบไปเห็นชื่อโรงพยาบาลบนผ้าคลุมเตียง
'โรงพยาบาลทาเคกุชิ'
ใช่จริงๆ ด้วย...
ฉันรีบโทรศัพท์ไปหาแม่ ฉันอยากให้เขารู้ว่าฉันอาการดีขึ้นแล้ว ถึงแม้จะมีความเจ็บปวดที่กลางอกเวลาขยับตัวลุกก็ตาม
"แม่คะ" ฉันพูดทันทีที่แม่รับสาย
'ยูมิ เป็นอะไรมากมั้ย ดีขึ้นรึไง' เสียงของแม่ทำให้ฉันรู้สึกโล่งอก
"ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ เดี๋ยวอีกไม่กี่วันหนูก็จะออกจากโรงพยาบาลแล้ว"
'จ๊ะ งั้นแค่นี้ก่อนนะ พอดีแม่ขับรถอยู่'
"ค่ะแม่ ขับรถดีๆ นะคะ" หลังจากที่แม่วางสายไป ฉันก็กลับมารู้สึกเหมือนเดิม
โดดเดี่ยว.. อ้างว้าง.. ไม่มีใครอยู่ในนี้นอกจากฉัน
หลังจากนั้นไม่กี่วัน ฉันก็อาการดีขึ้นจนหมออนุญาติให้ออกจากโรงพยาบาลได้
ฉันกลับมาในโรงเรียน ถึงแม้ว่าจะไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉันมากนัก ส่วนอากิโตะก็ไม่ได้ติดต่อกับฉันเลย
ฉันเพิ่งมารู้ภายหลังว่า 'ยูอิจิ' ถูกพักการเรียน และมีการเสนอให้ไล่ออกด้วย
แต่ทว่า...
กลับมีเรื่องน่าประหลาดใจตอนที่ฉันกำลังเรียนอยู่นี่สิ
แต่ว่ามันก็ไม่ได้น่าประหลาดใจอะไรนักหรอก
อยากรู้รึยังล่ะ : )

คาบเรียนชั่วโมงโฮมรูม
ฉันที่กำลังนั่งเรื่อยเปื่อยอยู่ ก็มีเสียงของอาจารย์ดังขึ้น "นี่พวกเธอ เงียบกันได้แล้ว ครูมีนักเรียนใหม่จะมาแนะนำ"
"นักเรียนใหม่อะไรมาตอนเทอมสามฟ่ะนั่น" นั่นเป็นเสียงของฮาจิเมะ
แต่โฉมหน้าของบุคคลที่เข้ามาในห้องก็ทำให้ฉันรู้สึกช็อค
ราวกับ.. โลกมันหยุดหมุน
"ชิราคิ อากิโตะครับ" ดวงตาสีน้ำทะเลคู่นั้นจ้องมองมาที่ฉันอย่างไม่วางตา
"ผม.. เป็นนักเรียนใหม่ครับ"

#End
*ที่ญี่ปุ่นเรียนกัน 3 เทอมค่ะ
*ฝากติดตามนิยายเรื่อง Love Lies , Just Love ด้วยนะคะ
*Love Lies เน้นแนวความรักแบบจิตๆ ค่ะ เป็นเรื่องแรกที่แต่งเลย ติดตามด้วยนะคะ ส่วน Just Love เป็นฟิคค่ะ : D