ÖLÜM KOKAN +18 (SERİ KATİLLER)

2.B:EV İŞGALİ

Selam!
Yeni bölüme hoş geldiniz.

🕸

Apar topar içeri dalan adamla kaşlarımı çattım.
"Sen kimsin be. " sözlerimin eşliğinde kapıyı kapatıp beni hızla kapının arkasına yasladı.
"Sessiz ol. " Dedi ve dışarıyı dinlemeye başladı.

Şuan oldukça yakın olduğumuzdan rahatsız oluyordum.
"Evime Apar topar daldın birde ne diyorsun çekil şurdan! "Dedim ve elimle onu ittim. Boşluğundan yakaladığım için hemen kolunun altından çıkıp salona ilerledim.

Bir suç işlemişe benziyordu fakat bu scooby doo'nun yeni çıkan yeni bölümünü izlememe engel kesinlikle değildi. Kendimi salondaki koltuğa attım ve ayaklarımı masanın üzerine atıp film izlemeye başladım.

Kapının önündeki adam bana şaşkınlıkla bakıyordu.
"Ne yapıyorsun sen. Korkmayacak mısın?" Dedi
garipseyerek. Ona gözlerimi devirip ona döndüm.
"Pardon ama şuanda birşey ile ilgilendiğimi görüyorsun ayrıca neyden korkayım? " dedim onu süzerek. Koşmuşa benziyordu aldığı derin nefeslere bakılırsa.

"Evine yabancı bir adam geldi farkında mısın sen?" Evet şuan biraz garip davranıyor olabilirdim ama birazdan polis sirenleri uzaklaşınca gideceğini biliyordum. Boşa bağırıp çağırıp kendimi küçük düşüremezdim. Ayrıca bağırsam çağırsam elime ne geçecekti?Hiçbir şey! Sadece bu karşımdaki adamın benim bağırmamı engelleyecekti ve duracağından daha fazla süre kalacaktı.

"Farkındayım ama şuan açım ve favori çizgi filmimin yeni bölümü var ve seninle ilgilenemem. Birazdan gidersin zaten." Adam far görmüş tavşan gibi bakıyordu.

Onun bu haline gülüp çizgi filmime döndüm. Yanıma doğru geldi ve koltuğa oturdu. Beni kısa bir an süzdüğünü hissetmiştim. Televizyona baktığında aradan 10 dakika geçmişti.

Aklıma gelenle koşarak mutfağa gittim. Adamda büyük ihtimal benim birşey yapacağımı sanıp peşimden geldi.
"Ah ben seni unuttum." dedim ve çıkardığım makarnayı kaynamış suya döktüm.

Arkamdaki adamın güldüğünü gördüm.
"Neye gülüyorsun be sen. " dedim kaşlarımı çatarak.
"Ne bileyim bian polisi çağıracağını sandım." Aklıma onun neden polislerden kaçtığını sormak geldiğinde konuşmak için ağzımı açtım.

"Sen niye polislerden kaçıyorsun?Birde bula bula benim evi mi buldun. Ne güzel tek başıma filmimi
izlicektim." Dedim onun burada olmasını istemediğimi belirterek.

Bu sırada çoktan salona gelmiş ve koltuğa kurulmuştuk.
"TC mi de vermemi ister misin? Senin evini bulmak açıkçası şans eseri oldu." Dedi ve televizyona döndü.
"İsterim." Alaylı sözcüklerime gözlerini devirdi.

Bu sırada polis sirenleri uzaklaştı.Ayağa kalktım ve ona döndüm.
"Hadi kalk çık evimden seni yeterince misafir ettim." başında dikilirken elimi belime atmıştım ve diğer elimdede yastık vardı.

"Ne kadar misafirperversin sen öyle. Gözlerim kör oldu." alaylı sözlerine gözlerimi devirdim.
"Sağol. Hadi çık evimden. İşim var gücüm var." Dedim ve yastığımla yavaşça ona vurmaya başladım.

"Açıkçası bende acıktım seninle yemeğe kalabilirim." dedi ciddiyetle. Gözlerimi şokla açıp ona baktım. Birde yemeğe kalabilirim diyordu utanmaz.
"Kardeşim yüzsüz müsün sen?Daha adını bile bilmiyorum birde gelmiş yemeğe kalabilirim diyor, kalk." dedim ve yastıkla daha sert vurmaya başladım. O ise vurduğum yastığı görmüyor gibiydi.

"Adım Batın.Hadi adımı öğrendin şimdi yemek yiyelim sonra giderim." Dedi ve ayağa kalktı. Ben 1.60'dım o ise 1.90 vardı. Yan yana durduğum için deve ve cüce gibi oluyorduk. Bu halimize güldüm. Neye güldüğümü anlamayan ismini yeni öğrendiğim batın, bana şaşkınca bakıyordu.