Oscorb

7

Peter sinirle Norman'a doğru ilerlerken Daisy onu durdurmuştu, kızın yanında durduğunda Daisy bakışlarını Norman'a çevirdi.

"Mr. Osborn, saygınızı takınmanızı isteyeceğim. Aski takdirde bendede saygı göremeyeceksiniz ki herkesle böyle saygılı konuşmam."

Kız meydan okurcasına konuşunca Norman gülümsedi, kızın bu huyunu seviyordu. Kim olursa olsun meydan okuyabiliyordu.

"Senden bir şey istemeye gelmiştim aslında."

Daisy adamın üzerine atlamamak için zor tutmuştu kendini, hala yüzsüz gibi bir şey isteyeceğini söylüyordu.

"Ne istiyorsanız söyleyin ve gidin."

Norman oturduğu koltuktan kalktı ve kıza doğru yaklaştı. Peter kızın yanında durmaya devam ederken kız sinirli bakışlarını Norman'nın üzerinden çekmemişti.

"Moskova'daki şirkette bir sorun çıkmış, oraya gitmeni istiyorum. Eğer bu işinde üstesinden gelirsen kurula seni alacağım."

Daisy bir an durdu, Moskova'ya gitmesi gerekiyordu zaten. Ama Norman'nın özellikle evine gelip işle ilgili olduğunu söylemesi dikkatini çekmişti.

"Tamam."

Norman kızın kabul etmesine gülümsedi.

"O zaman ben gidiyorum, iki gün sonra gideceksin."

Daisy yavaşça kafasını sallayınca Norman kapıya doğru ilerledi, kız onu yolcu etme zahmetinde bulunmayınca kapıyı açtı ve evden çıktı. Kız tuttuğu nefesini verirken yavaşça laboratuvarına ilerleyecekken Peter onu kolundan tuttu.

"İyi görünmüyorsun."
"Size dışarıda beklemeniz gerektiğini söylemiştim."

Kız konuşunca Peter onun gözlerinin içine baktı.

"Pietro buraya geldi ve size baktı. Norman olduğunu söyleyince yanına geldim, o adam patronun olabilir ama ona güvenmiyorum."
"Neden? Mr. Stark'ın onun hakkında kötü şeyler mi anlattı?"

Kız anlatılan şeyleri tahmin edebiliyordu, Norman'ı o da sevmiyordu ama işi ve bu rahat yaşamı yüzünden ona katlanması gerekiyordu.

"Daisy iyi görünmüyorsun?"
"Ben iyiyim."

Kız konuştuktan sonra mutfağa doğru ilerledi, ellerini tezgaha koydu ve kafasını aşağıya doğru eğdi, sadece düzgün bir gece geçiremiyorlardı.

"Peter diğerlerine katılır mısın? Bende geleceğim birazdan. Harry'e de babasının geldiğini söyleme."

Peter itiraz edecekken kız dönüp ona bakmıştı, çocuk derin nefes alıp itiraz etmeden mutfaktan çıktı. Kız sakin kalmaya çalışarak labına doğru ilerledi, kapıyı kapattıktan sonra masasına doğru hamle yaptı ve üzerindeki her şeyi yere fırlattı. Her şey üst üste gelmişti, Norman ondan ne istiyordu bir fikri yoktu ama sinirlerini bozuyordu. Sinirle sandalyesinede tekme attıktan sonra dizlerinin üzerine çöküp ellerini saçlarına geçirdi.

"Efendim, Mr. Osborn'u çağırmamı ister misiniz?"
"Hayır, kimseyi istemiyorum."

Kız göğsünün sıkıştığını hissedince kafasını yukarıya doğru kaldırıp nefes almaya çalıştı, her şeyi tek başına halletmekten yorulmuştu. Kapı açılıp içeriye dobby girince onun uzattığı ilaçları ve iki bira şişesini aldı. İlaç kutusunu ve biralardan birini yere koydu, elindeki birayıda dişiyle açtıktan sonra dikledi, rahatladığını hissedene kadar su içer gibi birayı içmişti. Şişe bitince şişeyi sert bir şekilde yere koydu. İlaç kutusunu aldı ve içinden üç tane çıkardı, yerdeki birayıda alıp dişiyle açtı. İlaçları ağzına attıktan sonra birayı dikledi, ilaçları yuttuktan sonra birayı içmeyi bıraktı. Sakinleştiğini fark edince derin nefesler almaya devam etti, önüne düşen saçlarını geriye attı.