Mafyanın Esiri🔗

İSTEME

Yazar'dan devam ke

Buse uykusunun en tatlı yerinde onu kaldıran iki kol sayesinde uyandı yavaş adımlarla bir yere gidiyorlardı karanlıkdan dolayı göremiyordu onu kim taşıdığın sonunda bir odaya vardıklarında Buseni Yatağa yatırıb çıkmak için harakete geçdiğinde Buse boğazını temizleyerek uykulu sesiyle ilk aklına gelen ismimle seslendi o adama

Buse "Arda senmisin" Gözlerini ovuşdurarak konuşuyordu hayla uykunun etkisindeydi

Arda "Evet benim uyu sen" Dedi ve yine çıkmak için harakete geçince yine Busenin sesi ile kaldı

Buse "Işığı açarmısın?"

Arda "Tamam" Arda ışığı açınca Buse işikdan dolayı gözleri kamaşdı bir iki göz kırpışından sonra gözleri düzeldi ve bakışlarını Ardaya çevirdi ve gözleri fal taşı misali açık kaldı

Buse "A-Arda Kan? Arda ne oldu?" Buse telaşla yerinden kalkmaya çalışdı ama Ayakları yüzünden kalkamadı Arda Buseni böyle görünce içi parçalandı ve kendi gitdi Buse'nin yanına

Arda "Bir şey yok yaralanmadım"

Buse "Ama yaran yaran kanamış hepsi benim yüzümden oldu daha iyleşmeden beni kucağına gö..." Buse ağlamaklı sesi ile konuşunca Arda Busenin sözünü kesdi

Arda "Buse iyiyim ben" İyi değildi yarası acıyordu Ama O Arda Aksoydu o acılarını belli etmez hep güçlü olurdu

Buse "Acıyor! Canın acıyor senin" Dedi Buse dolan gözleri ile Arda dayanamayıb Buse'ye sarıldı

Arda "Bana sarılırsan geçer ama" Dedi Arda Buseye sıkı sarılırken Buse başda afallasada Sonradan Ardaya sarıldı

O an Busenin kalbi maratondaymış gibi atıyordu Ardanın Duymasından korkub yeri çekilmek istedi ama Arda izin vermedi

Arda "5 dakika daha" Aynı küçük çocuklar gibi konuşunca Buse istemsizce Yüzünce bir gülümseme belirdi

Bir kaç dakikada böyle uzun sarılınca Arda'nın kollarının boşalmasıyla Buse geri çekildi

Buse derin bir nefes alıb Ardanın yarasına bakdı "Arda"

Arda bakışlarını dikdi Busenin kahverenglerine "Efendim" dedi soğuk sesi ile

Buse "Bana ilk yardım çantasını getirirmisin?" Buse kahve renglerini dikdi Ardanın mavilerine

Arda "Neden?" dedi Anlamamış gözlerle Buseye bakdı

Buse "Kendim için istiyordum, biliyorsun ben yürüyemiyorum eyer yürüye bilseydim se..." Arda Busenin lafını kesib

Arda"Bir daha benden istediğin bit şey için utanma" Dedi ve gitdi

5 dakika sonra Arda elinde İlk yardım çantası ile geldi

Arda "Al getirdim" Buseye uzatır ilk yardım çantasını

Buse "Otur" Dedi Buse emin bir sesle Arda Başda afallasada sonradan oturdu yatağa "Yanıma gel" Dediğinde Ardanın kalb atışları nerdeyse 180 atıyordu içden içe kendisine kızsada sonrada normaldir diyib Busenin yanına gitdi

Buse "Çıkar üstünü" Dediğinde hem Busenin hemde Ardanın artık kalpleri bir daniye dayanmaz derecesinde hızlı bir şekilde atıyordu