"Gece!!! Haydi kızım kurtuluyorsun burdan bak sonunda Geceee gerçi kime diyorum ki ah uykucu kızım benim"
"5 dakika daha sadece"
"Gece'm hadi hadi uyanman lazım bugün büyük gün"
"Noluyor ya ne büyük günü off tamda rüyamın en güzel yeriydi Fatma abla"
"Ne gördün kız o kadar uykundan uyanamıyorsun?"
"Annemi,annem tam bana sarılıyorken uyandırdın"
Annemi 10 yaşındayken geçirdiği bı trafik kazasında kaybettim. Babam ise tek başına bana bakamayacağını söyleyip beni buraya getirdi o günden sonra asla göremedim onu ama 1 ay önce evlendiğini duydum ve sanırım bir de üvey kardeşim olacakmış neyse kaderi benzemesin.
"Ah be güzel kızım üzülme o seni cennetin güzel köşelerinde bekliyordur emin ol"
" İnşallah Fatma ablacığım"
" Ee haydi kız bugün gidiyorsun hazırlansana ne bekliyorsun"
" Aa doğru nasıl unuturum ya bugün burdan" kurtuluşumun günüydü kurtuluş falan dediğime bakmayın aslında seviyorum çünkü 10 yaşımdan beri buradayım ve şuan 18 yaşındayım koskoca 8 sene onca güzel arkadaşlık yurttaki görevlilerle geçen iyi kötü bütün günler ve Fatma ablam onu asla unutamam evet annem yok ama Fatma abla bana anne oldu baba oldu arkadaş oldu kardeş oldu herşeyim oldu çok seviyorum onu ki zaten ziyarete gelirim sık sık burası benim evimde bı insan evini nasıl unutur ki kolay mı?
"Tamam Fatma abla ben hazırlanayım"
" Tamam bitince sümeyye Hanımın yanına uğrarsın"
" Tamamdır"
Sümeyye Hanımda müdürümüz olur ne kadar iyiden çok kötü günlerimiz olsada ne yalan söyleyeyim seviyorum onuda
Evet valizimi hazırlamam lazım tabi çok birşeyimde yok ama sonuçta var yani dimi? İlk önce üstümü değiştirdim hızlıca ve yanıma siyah bir şal aldım buradan çıkınca ilk işim annemin mezarına gitmek olucamtı her f8rsatta giderdim bazen yurttan kaçtığım bile olmuştu ama ne yapabilirim ki seviyorum özlüyorum en çokda sesi ve kokusunu özlüyorum evet fotoğrafları var ama yetmiyor işte onun parfümünü almıştım ve sakladım 8 senedir saklıyorum kokusunu yanımda taşıyorum ne kadar gerçek kokusu gibi olmasada onunla yetiniyorum işte
"Gece ablaaa gidiyormuşsun Fatma abla söyledii bırakacak mısın gerçekten beni hani söz vermiştin niye gidiyorsun,Gitme" Ece koşarak gelip bana sarıldı gözyaşları yanaklarından süzülürken.
" güzelim maalesef gitmek zorundayım eğer kalabilseydim kalırdım emin ol bırakmazdım seni ama mecburum güzelim sende biliyorsun 18 yaşına kadar sınır var bende 18 e girdiğim için"
"Ama söz vermiştin bırakmayacaktın hani beni"
" Ben sözümden dönmem fıstık bunu en iyi senin biliyor olman lazım burdan gidiceğim birdaha gelmeyeceğim anlamına gelmiyor sık sık gelicem söz veriyorum sana birşey olursa Fatma ablana beni aramasını söylersin ben hemen gelirim anlaştık mı?"
"Peki Gece abla anlaştık ama unutma sakın gel"
" Asla"'
"Güzelim benim şimdi Sümeyye Hanımın yanına gitmen lazım hadi koş sende kahvaltıya"
"Peki"
Ece buraya 2 aylıkken gelmişti küçücüktü daha kim kıyabilir ki öyle bı çocuğa ailesi kıymıştı işte.
Her zaman yanında oldum bebekliğinden beri bir şey olsa ilk bana gelir ilk bana anlatır dı öz değil ama gerçekten kardeş gibiydik o bu yurda geldikten 1 hafta kadar sonrada annesinin ilk önce babasını sonrada kendisini öldürdüğünü duyduk evet genelde tan tersi olur ama buda böyle işte.
*Tık tık tık*
"Girr"
"Günaydın Sümeyye Hanım"
"Sanada günaydın Gece,bugün gidiyorsun kurtuldun buradan sonunda mutlusundur artık"
Hı ne demes burdan gidiyorum ama nereye onu bile bilmiyorum burdan çıkıp sokakta kalırız herhalde
"Evet,ama kim kurtuluyo orasını bilemedim"
Hafif sırıtarak söylediğim şey biraz sinirlerini bozmuş gibiydi
"Tabi orasıda doğru ama senin gitmen kurtulduğumuz anlamına gelmiyor arkanda bı çete bırakıcaksın farkındaysan"
"Ehh olsun o kadar artık"
"Dimi,neyse gel bakalım bir iki imza atman gerekecek"
"Emredersiniz"
(Göz devirir)
"Tamamdır o zaman ben gidiyorum varmı bı isteğiniz gerçi tek isteğiniz biran önce gitmem olur herhalde ama"
"Yok hadi Allah'a emanet"
"Sizde"
Sonunda gerçekten kurtul-
"Gece"
"Evet bı sorunmi var"
"Kızım gel son bı kere bı sarılayım sana farkındayım 8 senedir pek güzel günler geçirmedik ama bende buyum disiplinden kaçamıyorum biliyorsunuz ama inanın hepinizi çok seviyorum,gel son bir kere sadece"
Şuan duyduklarıma gram inanmadığımı tahmin ediyorsunuzdur herhalde herhalde son anda içine insaflı bir şey girdi de öyle oldu
(Sarılırlar)
"Hakkını helal et"
"Helal olsun"
Odadan çıktımda içimde değişik bir his vardı adını koyamadığım bir his ne mutluydum nede üzgündüm anlayamadım.
Ne kadar çok kişi olsada hepsiyle vedalaştım sayılır sıra Fatma abladaydı büyük ihtimalle mutfakta olduğu için direk mutfağa doğru yöneldim.
"Fatma ablacığımmm"
"Gel kızım gel"
"Ablacığım benim artık gitme vaktim geldi vedalaşmak için geldim"
"Ah be kızım sende gidiyorsun demek sonunda"
"Maalesef abla yapıcak birşey yok ama gitmem birdaha gelmeyeceğim anlamına gelmiyor sık sık ziyarete gelirim "gel kızım gel özlettirme kendini"
" Yok ablam mutlaka gelirimm bende duramam ki sizi görmeden dile kolay 8 sene"
"Öyle kızım(sarılırlar)
"O zaman ben gidiyim artık"
"Tamam Gece'm kendine iyi bak hakkını helal et"
"Helal olsun ablacım sende kendine iyi bak"
(Tekrar sarılıp ayrılırlar)
Sonunda bitmişti 8 yılım bugün bitmişti yurt bahçesinden dışarıya kaldırıma ilk adımımı attım hatta özgürlüğüme ilk adımımı atmıştım ama son olmayacaktı.
