Neighbour | Taekook

14 | Git Bu Şehirden

Jungkook

Alarmın sesi,

Heyecandan doğru düzgün uyuyamayan ben

Ve aşağıdan gelen ablamla Taehyung'un sesli kahkahaları.

Olsun! Artık buna üzülmüyordum. Sonuçta hyung artık benimdi.
Çünkü Onu öpmüştüm.

Yani, O beni öpmüştü.

O kadar ani gelişmişti ki rüya olduğunu düşünüyorum hala, kalbim hızlanıyor her seferin de.

***

Üstümü değiştirip bahçeye inmiştim. Sadece selam verecektim, okula da yetişmem ve olanları Jimin'e anlatmam gerekiyordu.

Heycanla kafamı binanın yanından arka bahçeye doğru çevirdiğim de tekli bankta oturduklarını görmüştüm.

Gidip ablama sarılacak ve hyunga bakmamaya çalışacaktım.

Çünkü sadece sesini duymak bile kıpkırmızı kesilmeme sebep oluyordu.

Yavaş adımlarla banka doğru ilerleyip ablamın yanında durdum. Taehyung'un yüzüne bakmamaya çalışmıştım. O da benim olduğum tarafa bakmamıştı.

Bekli O da çekiniyordur.

"Günaydın Kook" ablam kollarını iki yana açarak sarılmama izin verdiğinde kollarımı boynuna dolayıp kucağına yan bir şekilde oturdum.

Ayakkabılarım Taehyung'un terliklene çarpıyordu ama bu durumdan hiç rahatsızlık duyduymuyordum doğrusu.

"Günaydın" Sesim giderek kısılmıştı. Derin bir nefes alıp gözlerimi rastgele yerlerde gezdirmeye başladım

Çünkü biliyordum ki Taehyung'a baksam tüm yüzüm kızaracaktı.

"Sanada günaydın bu arada... Tae... h-hyung. Hyung" kelimeler dudaklarım zar zor çıkarkan gözlerimi defalarca kez kırpıştırdım.

"Sanada günaydın ufaklık" dedi.

Dudaklarımı ısırarak ablamın kulağına yaklaştım "Şey ben okula gideyim o zaman... Görüşürüz." Saçlarımı okşayıp onayladı.

Yavaşça kalktım "Nereye" dedi Taehyung. "Şey okula hep gidiyorum yani her sabah yani hafta sonları gitmiyorum tabii ki de ama yani gidiyorum okula orda arkadaşla-"

"Ben bırakayım seni gel" yüzünde ki geniş gülümsemeyle yüzüme baktığında düzensiz nefesler alıp dudağımı ısırdım "Yok yani gerek yok ben hep gidiyorum yürüyerek gelirken otobüse biniyorum yani yürümeyi seviyorum yani şey..."

Yerinden kalkıp saçlarımı karıştırdı. "Hm öyle mi hadi koş arabaya" yutkunup ayağımla yerdeki taşları ittirdim "Şey yani tamam"

***

Yolcu koltuğuna oturup gelmesini bekledim çok geçmeden sürücü koltuğuna oturduğunda kafamı cama yasladım

"Bahsettiğin okul değil mi gittiğin okul?" Kafamı salladım "Hmhmm, orası."

Arabayı çalıştırıp sürmeye başladı, "Hyung?"

Kafasını çevirmeden cevap verdi "Evet?" Derin bir nefes aldım "Nasılsın?" Kaşlarını çattı "İyiyim, sen?"

"Çok iyiyim!" Hiç birşey olmamış gibi davranıyor, belkide utanıyordur.