Neighbour | Taekook

11 | Küçüğün yastıkları

Sabahın erken saatlerinde karışlıklı bankta Jennie'yle sohbet ediyorduk.

"Jungkook'un içerde kalması trajik ama Boguma karşı çıkışı da komik" ufak bir gülümseme sundum "Kötü görünüyordu ilk gördüğümde, ama çok geçmeden de toparladı ufaklık"

Kafasını sallayıp onayladı "Hm dün akşam uyumadı ama gece yarısına doğru uyudu sanırım."

Kafamı oynatmadan odasının camına baktım "Uyuyor mu hala" sabah kahvesinden bir yudum aldı "Hm evet uyuyor"

"Bende dünden ve geçen haftarlardan kalma kıyafetleri var. Annem yıkayıp kurulamış çıkarken bırakırız" kafasını sallayıp onayladı.

Konuşacak bir şey bulamadığında etrafa bakındı "Yavru kediler büyüyor"

Beyaz ve kahverengi kedilere diktim gözlerimi "Kedilerin ilk doğduğu zaman, bana biri sana benziyor demişti" gülümsedi

"Şuradaki açık kahverengi kedi sanırım sana benzeyen, esmer kedi..." Kahkaha atıp yüzüne baktım. Oda gülümseyip yeniden gözlerini gezidirdi etrafta.

"Şurda da yeni kafe açılmış" gösterdiği karşı sokağa baktım "Hm görmüştüm gideriz bir gün"

---

Jungkook'un kapısının önünde elimde kıyafetlerle bekliyordum. Uyandırmamak için kapıyı tıklamadan içeri girdim. Kapının hemen yanındaki beyaz pufa bıraktım.

Yatağına ilerleyip beyaz tenine bir buse bıraktım.

Geri çekilecekken kafasının altındaki ve sarıldığı yastığa baktım. Gözlerimi kıpraştırdım. Dudağımı yalayıp bir kaç adım geri çıktım.

Jungkook'un yastıkları.

Benim kıyafetlerimle sarmalanmıştı.

Alt dudağımı ısırıp odadan çıktım koridoru hızlı adımlarla geçip kapıyı sessizce kapatıp bahçeye indim.

Beyaz kedinin karnını okşayarak çocuğun camına baktım.

Normal mu bu? Yoksa ben mi fazla kuruntu yapıyorum? Bilmiyorum.

---

Jungkook

Öğlen saatlerine doğru uyandım 12:58
Ufak bir sandiviç yemiştim sadece. Arka bahçeye inip çiçeklerimi suladım.

Şuan ise Taehyung'un yanında kedilere bakıyordum "Jungkook"

Yüzümü yavaşça çevirirken Hm dedim.
O ise yüzünü çevirmeden dudaklarını yaladı. "Benim kıyafetlerim vardı ya sende, onları alayım mı bugün lazım oldu da"

Dudaklarımı ısırıp avuç içimi kaşıdım. "Bugün mü?" Kafasını sallayıp onayladı. Beni mutlu hissettiren tek şey onlardı ama.

"Şey onlar... Onlar kirlilerin arasındaydı, ben yıkatıp getiririm tamam mı?" Yavaşça yüzüme baktı

"Birlikte yukarı çıkarız o zaman verirsin yıkatmaya gerek yok" kalbim korkudan olsa gerek fazlasıyla hızlanırken dudaklarımı ısırıyordum "Yok ben getiririm yorulma sen"

Yeniden dudaklarını yaladı "Aynı kattayız zaten"

Kafamı sallayarak onayladım.