Neighbour | Taekook

6 | Saksı

Jungkook

Hayatımı güzelleştirmek için birçok şey yaptım birçok kişiyi tanımaya çalıştım

Hayatım boyunca çokça insanla tanıştım ve anlaştım. İnsanların hayatıma renk katacağına inanırdım.

Ki bence öyle zaten.

Ama ışığın olmadığı bir yerde renklerin pek önemi kalmaz. Değil mi?

Işığımı hiç aradım mı? Sanırım hayır.
Işığım beni aradı mı? Sanırım hayır.

O zaman nasıl birden hayatım aydınlandı? Hemde beni hiç önemsemeyen biri tarafından.

Taehyung, kalbimi kırar sonra düzelttiğini sanar ama olmuyor. Öpse düzelir mi? Belki.

İlk geldiği gün, merdivenlerden çıkıyordu. Çok kişi çıktı o merdivenlerden ama. Ama kimse o kadar güzel çıkmadı sanki saçma değil mi merdivenlerden çıkanken dünyadaki en mükemmel kişi olmak.
Ama O Taehyung.

Hoseok'a anlatmak istedim onu ama bana kızardı.

'Şımarık aptal' tanışalı bir hafta oluyor belki iki hafta. Bir insan bu kadar kısa sürede hayatım olabilir mi? Bilmiyorum sanırım o kişi Taehyung'sa olabilir.

Zorbama mı aşık oldum? Zorbalar günün sonunda yanağımı öper mi? Sanırım hayır. O zorbam değil. Herşeyim.

Ojeme bakmadığı zaman, Kibarca kovmuştu. O gün binaya girdiğim gibi ağlamaya başlamadım onları izledim.

Bir süre sonra ablamın elini avuçları arasına alıp tek tek tırnaklarına bakıp gülümsediğinde ağlamaya başladım.

O kadar önemsiz miyim?

Kucağına aldığı gün, saçlarını çekiştirmiştim ama yemin ederim ki hayatımda kokladığım en güzel kokuydu. Tişörtünü geceleri yastığıma sarıp uyuduğumu duysa kızar mıydı? Herhalde.

Önemsiz olsam kucağına alır mıydı? Sanırım evet. Beni sevdiğinden değil, vicdanını rahatlatmak için yaptı. O kadar eminim ki.

Hoseok'a söylesem 'Senin onun için ağladığın kadar oda senin için ağlar umarım' derdi herhalde ama ben onun ağlamasını istemiyorum. Hemde hiç.

Ağlasa gözlerini öpmeme izin verir miydi?

Kolunu tutmama bile kızan adam. Sanmam.

Onun için sadece küçük şımarık bir çocuğum. O ise benim için herşey.

Hiç adil değil. Hemde hiç.

---

Bayan Kim'in evindeydik yine, Taehyung evde olmadığı için salonda otuyordum kapı kapalıydı. Annemler mutfaktaydı.

Geniş bir salondu kanepelerin birinin kolunda bir hırka vardı.

Alıp kokladığımda aynı Taehyung gibi koktuğunu fark ettim. Çok güzel kokuyordu.

Can sıkıntısıyla etrafta gezinirken birden kopan gürültüyle olduğum yerde durdum. Aptal Jungkook yine birşeyleri kırdın.

Bana çok kızacak.

Arkamı yavaşça dönüp yerdeki saksıya baktım.

Merdivenlerde taşıdığı saksı

Aptal Jungkook.

Sana çok kızacak.

Bir daha yüzüne bakmayacak.

Yine bileğini sıkıcak.