Love To Enemy // Taekook Fic

İşgal

Taehyungun anlatımıyla

Kandan yapış yapış olmuş vücudum ve kolumdan akan oluk oluk kanla kendimi banyoya zor attım. Zorda olsa kalan son bi gayretimle suyu açmayı başarmıştım. Ama artık hiç gücüm kalmadı ve kendimi küvete bıraktım. Yorgunluktan kapanan gözlerime direniyordum. Bir yandan krallığımın hakim olduğu bir şehrin işgalinden nasıl kurtulacağımı düşünüyordum. Güçlü olmak zorundaydım ve topraklarımdan Jungkook'un askerlerini çekmek zorundaydım. Düşüncelerin içinde dolaşırken kapı gıcırdaması duydum. Gelen Jimin'di.

"Taehyung? Çok bitkin görünüyorsun istersen yardım edebilirim": Jm

Hayır diyemeyecek kadar yorgundum ve Jimin'in en azından kandan birbirine yapışmış kahverengi saçlarımı yıkamasına izin verebilirdim. Başımı hafif oynatarak onayladıktan sonra yanıma geldi. Bakışlarındaki gururu görebiliyordum.

"Taehyung sendeki cesaret kimsede yok, kimse cesaret edemezdi o kadar büyük bir orduya 500 kişilik bir orduyla gidip ve bizzat kendisi savaşmaya. Şaşırmamak lazım sonuçta lakabın Cesur firari" :Jm

Karnım aşırı derecede açtı ve uykuluydum. Burada biraz kestisem fena olmazdı. Jimin saçlarımı yıkamayı sürdürürken gözlerimi kapattım ve kendimi sımsıcak suda belkide hayatımda uyuyabileceğim en tatlı uykuya bıraktım.

Uyandığımda zaman çok geçmiş olmayacakki su hala sıcaktı. Bu kısa uyku bile beni kendime getirmeye yetmiş gibiydi. Doğruldum, üzerime havlumu sarıp odama yöneldim. Odama girdiğimde direk yatağıma atladım artık güvenli biryerde olmanın keyfiyle dolabıma baktım ve üzerime biraz bol gelecek rahat şeyler seçip hızlıca üstüme geçirdim. Hiçbirşey yemediğim aklıma gelince doğruca mutfağa yöneldim. Masa zaten kuruluydu ve hemen oturup masanın üzerindeki pilavı önüme çektim. Normal şartlarda pilavı çok sevmem ama sanki şimdi pilav dünyanın en güzel yemeğiydi. Yemek çubukları elimde bi saniye bile hareketsiz kalmamıştı. Pilavı hızlıca bitirip masadan kalktığımda hala yorgun hissediyordum. Parlak dekorların arasında sıfır enerji ile sürünürcesine ilerlerken sonunda yatağıma varmıştım. Direk yatağıma uzandım. Üzerime bi örtü alamayacak kadar yorgundum ve sadece bu gece uyuyacağım tatlı uykunun sevinciyle kendimi rahat bırakıp uykuya daldım.

Uyandığımda dün yaralanan kolum aşırı acıyordu. O an aklıma geldi. Sardırmayı unuttun Tae diye geçirdim içimden kendime kızarak. Jimin'i çağırdım ve hekim çağırmasını istedim. Doktoru beklerken Jimin ile bu işgalden nasıl kurtulacağımız hakkında fikir alışverişi yapmıştık.

"Taehyung taş gibi adamsın Jungkook'u baştan çıkar sevgili olun ordusunu çeksin" :Jm

Dedi ve ağzından bir gülüş çıktı. Bunu dalgasına diyip gülsede bu aklıma takılmıştı.

Jungkook'un sevgilisi olmak

Jungkook'un sevgilisi olmak

Jungkook'un sevgilisi olmak

Bu düşünceyi uzaklaştırmak için başımı salladım. Sonuçta düşmanım sayılırdı. Jimin'e yan gözle bakınca Jimin teslim olmuş gibi ellerini kaldırdı ve sırıtarak bana baktı.

"Jimin saçmalama, o benim düşmanım sayılır"

"Düşman deme lazım olur" : Jm

Dediğinde Jimin'e iğrenmiş gibi baktım. Bakışlarımı yere çevirdim ve bi süre yerdeki halının dağınık desenlerine baktım. Dağınık saçlarımı ellerimi daldırıp karıştırırken kapı tıklandı.Gelen hekimdi ve içeri buyur ettim. Yaramı açtım ve tedavi etmesini bekledim. Sarmadan önce adını bilmediğim birkaç krem ve sıvı sürdü. Kolumu sararken hala aklım Jimin'in dediği cümledeydi. Bu mümkün olabilir miydi?

Saçmalama Taehyung kendine gel o senin düşmanın

Hekim sargı işini bitirdiğinde teşekkür edip yollamıştım. Jimin'e istirahat etmek istediğimi belirttikten sonra yatağıma girdim ve uzanıp uzun uzun Jimin'in cümlesini düşünüyordum. Aklıma nedensizce çok takılmıştı...

Yok yok Taehyung, olurmu öyle şey?

Selam selam selaaam aşklarım. İlk defa fic yazıyorum umarım tutar ama tutmasada önemli değil eğlenmek için yazıyorum ama tutsa sevinçten uçarım sanırım.Aklımda senaryo çok güzel umarım bunu buraya mükemmel bir biçimde aktarabilirim malum hayatımda hiç fic yazmadım 😿👌🏻araya yoonmin shipi katsam güzel olurmu diye düşünüyorum sürekli ama sanırım katıcam eheh Jimin sap kalmasın.