Ağıtlar yakıldı.
Yanan yandı.
Tek bir ateş herkesi yaktı.
Ama unutulmasın,
yakılan ateşte hep en sevdiğin yanar
Yakma yanarsa küller toplanmaz,
Acıtma
Acırsa kanar
Kanayan yara kapanmaz
Kabuk bağlayan yara emare bırakır
Emare ile yaşanmaz
O yarayı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Evin temsili)
"Zira kimdim ki ben senin gözünde? Yüzlercesi arasından sadece birisi, Sonrası sürüp giden bir zincirde Tek bir serüven halkası". -Stefan Zweig
*******
Ağıtlar yakıldı.
Yanan yandı.
Tek bir ateş herkesi yaktı.
Ama unutulmasın,
yakılan ateşte hep en sevdiğin yanar
Yakma yanarsa küller toplanmaz,
Acıtma
Acırsa kanar
Kanayan yara kapanmaz
Kabuk bağlayan yara emare bırakır
Emare ile yaşanmaz
O yarayı öpüp saran biri,
şansın seni bulana kadar
🍀
Ben öylesine biriyim, dizlerim yere düşmekten parçalanmış biri...
Ama biliyorum ki tek değilim .
Bana en iyi öğrendiğim duygu sorulsa buna iki cevabım olur.
Nefret ve acımasızlık.
Böyle büyüdüm ben ya nefret ettiler ya acımasızca ezdiler . Eller ezmedi aynı kandan olduğum insanlar ezdi beni yetim bu ,kardeşi yok kimsesi yok demedi kimse hep ezdiler, hep kanattılar. Üç kişi vardı Heja annem abim ve kardeşim Osman canımdan olsa da aynı anne babadan olmayan abim ve kardeşim .Ama önemi var mı ki sanki illa kardeş olmak için aynı anne babanın yumurta ve sperminden döllenmek ve aynı rahimde büyüyüp gelişip doğmak mı lazım? Bu sorunun cevabı yüzde yüz hayır.
🍀
Burası Eroğlu konağı bende Evin Eroğlu anne ve babasını daha küçükken kaybetmiş bir kızım . Yaşım henüz 24 olsa da inanın ruhum 60 yaşını aşmış. Yani bana sorarsanız.
"Kalk haydi sanki evin hanımı keyif yapıyor orospu"
Bu seslenen düşmanım ya da yanlış yaptığım biri değil çok sevdiğim! babaannem.
"kalktım "diye bağırdım uyku mahmuru bir ses ile.
"Kalk çabuk deden acıkmış sofrayı kur"
Hemen yerde duran telefonumun saatine baktım saat daha sabahı sekiziydi ,gerçi bugün daha geç kaldırmışlardı diyer günlere nazaran.
Ben Evin. Evin Eroğlu .Soyadımı söylerken bile utanıyorum. Normal mi?
Küçükken ve hala.. Ailem olacak insanlar beni bu soy isimle tanıtmaktan hep utandılar. Şimdi büyüdüm 24 yaşındayım hem soyismimden hem de ailem olacak insanlardan ölesiye utanıyorum.
