BÖLÜM 3

342 45 12
                                    

Evettt (nazik) eleştirilere göre gidip daha güzel yazmaya çalışcam hayde bakam..

~Han Jisung gözünden~

Sabah kalkar kalkmaz, hücreye koştum. Minho hücrede yoktu! Anlamıyordum çünkü mantıklı değildi! Sanki hayalet gibi hiç bir yere zarar vermeden bu çocuk buradan nasıl çıkıyordu? Hayalet falan mıydı? Hayır hayır hayır. O zaman nasıldı? Bu şekilde uzun Düşüncelere dalmışım ki beni Jeong kendime getirdi.

Jeong;
Hahah! Ne oldu Han? Bak yakın bir arkadaşınım tamam ama unutma ki Lee Know senin eski sevgilin ama bir mafya! Onla tek ilgilenemezsin... Onu kıskanma çünkü burada kimse erkeklere ilgi duymuyor, sen dışında..

Jisung;
Öncelikle bana Han deme Jeong. Biliyorsun böyle bahsedilmeyi pek sevmiyorum. Sonrasında ise peki ya sende mi erkeklere ilgi duymuyorsun ha? Hyunjin ,Hyunjin. Yeter artık. Şunu kabullen I.N. oda bir mafya ve sen onu seviyorsun!

I.n;
*iç çekme* Saçmalamayı kes Jisung ve Lee Minho'yu bul!

*Jisung Lee Minho'yu yine kaybetti tabii ki de.. Peki ya Lee Minho neredeydi?*

*Lee Know gözünden*

Saat gece 12 artık Jisung gitmişti.. Umarım HanJi güzel uyur.. Off.. yine şuradan kaçmam lazım...

Anlamıyorum şu güvenlik nasıl bu kadar aptal olabilir? *Kahkaha atar* Hep aynı bahane ve hep aynı kanma..

Benim ameliyatım var , o yüzden cihaz ötüyor.. HAHAHAHA bu yalana kanmak bu kadar kolay olamaz ya..

Herneyse saat kaç? Oh 1.38 güzel. 2 dakika sonra güvenlik yemeğe çıkıyor o esnada kaçabilirim.

Güvenlik yanıma geldi , yine o pis sırıtışı ile bana baktı.

Güvenlik;
*Kahkaha atar* Yine mi sen Lee gerçekten çok komiksin. Hep yakalamıyorsun aptal. Sonra ise Han büyük ihtimalle seni çıkarıyor. Değil mi?

Lee;
*Fısıldayarak* bilemezsin

Güvenlik;
Ha? Ne dedin duyamadım.

Kafasını yavaş yavaş yaklaştırınca planda olmayan bir hareket yaptım. Gözüne bir yumruk attım. Nedeni barizdi. Hayır benle dalga geçmesi değil,  benim yüzümden HanJi'nin kariyerini bozacaktı.

Güvenlik;
Ah! S!ktir... Bu burada bitmedi!

Yavaş yavaş çıkışa gidiyordu. Bende o esnada arkasından bağırdım.

Lee;
Burada tabii ki de bitmedi! Buradan çıkınca cesetini kimse bulamayacak!

Güvenliğin sinirli konuşmalarını çok rahat duyuyordum. Büyük ihtimalle buradan çıkınca bir daha asla kafa şişiremeyecekti..

Evett buda bu bölümün sonuu! Bu bölümde gelen (nazik) eleştirilere göre yaptım sizce böyle güzel mi yoksa başka şeyler eklemeli miyim?

Düşman mı kalacağız?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin