Şırnak,kerkük 2023... Henüz gençliğinin belki de en taze olan zamanlarında Zemheri Benan,küçük bir köyde orada ki çocuklara öğretmenlik yapmaktaydı. Yaptığı öğretmenlikten hem keyif alıp hemde görevini yerine getirmenin mutluluğunu yaşayan Zemheri...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
PUSU TİMİ
"Bir kar yağar ince ince!" "BİR KAR YAĞAR İNCE İNCE!" "Komandonun hali nice!" "KOMANDONUN HALİ NİCE!" "Bir operasyon var bu gece!" "BİR OPERASYON VAR BU GECE!" "Hey paraşütçü komando!" "HEY PARAŞÜTCÜ KOMANDO!" "Vur vur dağcı komando!" "VUR VUR DAĞCI KOMANDO!" "Aferin takım!" "SAĞOL!" "Aferin takım!" "SAĞOL!" "Aferin takım!" "SAĞOL! SAĞOL! SAĞOL!"
Murat komutan her sabah yaptırdığı yürüyüş ve söylettiği komando marşı ile Pusu tim'i uygun ve düzenli adımlarla yürüyorlardı. Komutan'ın aniden durması ile hepsi hazır ol pozisyonda durdular.
"Bugünlük size yeterli." Dedi ve hepsine kısa bir bakış attı. Gergin bir ifadeleri vardı çünkü bildikleri Murat komutan en az üç saat boyunca tüm avluda yürüyüş yaptırıp üstüne bir de şınav çektirirdi. Komutanın arkasını dönüp ağır ve sakin adımlarla avludan çıkmasıyla Balamir söze girdi.
"Neydi bu la? Ne oldu şincik?" Anlamaz bir şekilde kafasını sallayıp tim'e baktı. "Hava soğuk ya,üşüdü mü acaba?" Dedi Eymen. Ancak ensesine Selim'den yediği şaplak ile kafasını eğdi. "Boşuna mı piyade komando oldun lan sen?! Soğuğa dayanmayıp neye dayanacağız?"
Bumin sabır çeker gibi kafasını sağa sola sallayınca tim kendisine çekidüzen verdi.
"Komutanım!" Kapının önüne koşarak gelen Ömer'in sesiyle bakışları o tarafa döndü. "Fırat Albay gelecekmiş!" "Hass-" Eymen tam küfür edecekti ki bu kez Kurtuluştan yediği şaplak ile susmak zorunda kaldı.
Bir şeyler oluyordu ama bu pekte hayırlı değildi. Yeni gelen Fırat Albay onları görmek istemişti ve bugün yaşadıkları ikinci garip olaydı ama fazla sorgulamamayı yeğliyorlardı. Sorguladıkları vakitte ipler kopardı zaten.
Yavaşça yan yana dizilmeye başladılar. Albay'ın geldiğini görünce selam verip Albaydan emir bekliyorlardı.
"Kendinizi tanıtın bana." Dedi ve en başta duran Bumin'i eliyle gösterdi. "Yüzbaşı Bumin Alabörü emret komutanım!" Albay gözlerini biraz Bumin'in üzerinde gezdirdikten sonra yanında ki Kurtuluşa baktı. "Kıdemli üsteğmen Kurtuluş Değmen emret konutanım!" "Kıdemli üsteğmen Gökhan Kanmaz emret komutanım!" "Kıdemli üsteğmen İzzet Barlas Bozdağ emret komutanım!" "Üsteğmen Selim Zeyrek emret komutanım!" "Teğmen Eymen Alabörü emret komutanım" "Teğmen ümit Yenmez emret komutanım!"
Hepsi sırayla birbirini tanıttıktan sonra Fırat Albay önlerinde volta atarak ağır bir şekilde yürümeye başladı. Gözlerini Buminden çekmiyordu. "Çok başarılı olduğunuzu duydum." Diye söze girdi, "Sağolun komutanım" dedi Bumin. Albay kafasını onaylar şekilde salladıktan sonra "Ben Albay Fırat Körük, çok dillendiğiniz için tanışmak istedim sizinle. Daha çok görüşmek dileğiyle." Sert bakışlarını üzerlerinden çekip askeriyeye doğru yürümeye başladı.
