"Bagay...bagay!" Kuya Karl uttered. Ang pusa ay nasa pagitan namin habang pareho kaming nakangiti. I heard Lucius giggled. Nagtatama ang mga kamay namin ni Lucius dahil sa pagkakahawak sa belly ng pusa at ramdam ko ang singsing sa middle finger niya.
"Three, two, one," we both kissed the cat, "Hala" Kuya Karl yelled. Nanlaki ang mga mata ko at napaiwas ng tingin sakaniya. His mellow lips just touched my virgin lips. Lalong bumibilis ang tibok ng puso ko, this was my first kiss!
I felt my cheeks turning into crimson red habang mariin na ipinipikit ang mga mata. Hindi na virgin ang lips ko! I saved my lips from anyone who tend to kiss me, gusto ko ang first kiss ko ay ang makakasama ko habang buhay! pero ngayon... hindi na! I just kissed a stranger!
Nararamdaman ko ang mga tingin nila sa'kin, bumalik ang tingin ko sakaniya ng lumapit ang pusa sa'kin.
"Mommy?" He baby-talked acting like the cat's calling me. His eyes dissapeared again 'cause of smiling from ear to ear. I looked at him and raised my left eyebrow and I heard him giggle. Why does he seem like it'sno skin off his nose?
After naming mag-kiss nagawa niya pang ngumiti?! Anong klaseng dugo ba ang nasa loob nito?!
"Pakita ko lang 'yung photos niyo." Lumapit kaming pareho ni Lucius sakaniya. Masiyado siyang matangkad at hindi ko makita sa screen ang photos namin dahil sa liwanag. I used my left-hand para usugin siya.
His left hand crawled onto my waist at inusog ako malapit kay Kuya Karl para makita ang mga pictures.
Grabe ka na.
I bit my lower lip to stop myself from smiling because of saccharine. The photos were good at mukha talagang may something talaga saamin ni Lucius. May poses na we're holding each other's hands, resting my head on his chest, walking while looking at each other, holding the cat between us, and the pose that I want to forget... the kissed pose.
Tuwing naaalala ko iyon ay napapapikit nalang ako ng mata. Sino ba kasing gustong maalala 'yun?! May visuals siya but hindi enough 'yun to be the reason why we kissed.
"Ito ang favorite namin." Kuya Karl pointed the picture of us kissed, mukhang natural lang dahil hindi nanlalaki ang mga mata ko sa picture at siya naman ay seryoso lang.
"Kuya!"I exclaimed. I told him not to post it, tanggap ko pa 'yung holding hands at naka-rest ang ulo ko sa chest niya pero 'yung kiss!? HINDI! Panigurado akong aasarin lang ako ng mga kaibigan ko.
Lazarus Kamden Valle:
babae
nasaan ka na?Allegra Musica Formentera:
saglit nalangI looked around; finding a place where he can find me. Ooh! I saw a place that looks cozy inside. Maraming nag-la-laptop sa loob, siguro'y nag-ta-trabaho o kaya nag-aaral.
Allegra Musica Fomentera:
malapit ako sa %Arabica"Kamusta naman kayong dalawa?" He asked us. I heard Lucius let out a giggle — I side eyed him. I cleared my throat before answering.
"Okay naman po," I uttered and gave him a little smile.
"We're good," he uttered using his deep voice. Anong 'We're good'? Ikaw lang yata ang okay eh! Mukhang sanay siya sa mga ganitong sitwasyon dahil nakukuha pa talagang ngumiti. Siguro marami na 'tong nahalikan kaya ganito.
"Bakit in-accept niyo 'tong challenge na 'to?" Kuya Karl asked us.
"I think it's a good experience," He uttered at napatingin ako sa mga mata niyang nawawala dahil abot langit ang ngiti niya. Ang gwapo niya kapag nakangiti pero — hindi! Marami ng nahalikan 'to!
"I miss modeling," Sunod kong sabi. Nanlaki ang mga mata ni Kuya Karl dahil ngayon niya lang nalaman na model pala ako... noon.
After that, we took a picture with them at nagpaalam na rin sila, "Mauna na'ko," sabi ko at binigyan siya ng malaking ngiti. Ayoko namang maging rude sakaniya dahil sa nangyari kanina. We will never see each other again kaya kinapalan ko na ang mukha kong magpaalam sakaniya. He offered me a handshake at tinanggap ko naman iyon.
Hindi pa nakakalayo ay narinig ko nanaman ang boses niya, "Where do you off to?" He asked me habang sumasabay sa mga yapak ko. I side eyed him bago sumagot.
Allegra Musica Fomentera:
sunduin mo na 'konasa tapat ako ng Arabica, 'yung coffee shop.
Lazarus Kamden Valle:
pa'no kung ayoko?Allegra Musica Fomentera:
edi 'wagpapahatid nalang ako sa bf ko
"Coffee shop," I uttered and lifted my head. Paano na 'ko pupunta niyan, hindi ko pa naman alam kung saan 'yung coffee shop dahil sabi ni Lazarus siya na raw bahala sa'kin.
Gusto kong umiyak pero ayoko.
"Whe--"
"Pwede mo ba 'kong ihatid?" mabilis kong tanong sakaniya. I saw spark in his eyes when our eyes locked while the left corner of his lips are rising, giving me a smirk.
"Sure, where ba?" He asked me. I scratched my nape dahil hindi ko alam kung saan, I immediately grabbed my phone para itanong si Lazarus.
Allegra Musica Fomentera:
ano ba name ng store? ihahatid niya 'ko.Ilang minuto na ang nakalipas ay wala paring reply sa'kin si Lazarus. Nalipat tuloy ang tingin ko kay Lucius na ngayon ay nakatingin parin sa'kin. Mahilig sa eye contact!
"Hindi sumasagot 'yung kaibigan ko e," saad ko sakaniya. Nilalamon ako ng hiya ngayon, parang kanina lang nag-kiss kami tapos ngayon magpapahatid ako sakaniya. Ngayon lang naman 'to e! Mukha namang mayaman siya at hindi kami magkikita uli kaya grab the chance na!
Allegra Musica Fomentera:
czy saan ba kayo ? epal kuya mo hindi na 'ko natutuwaCzyrine Epiphany Tizon:
tingin ka sa likod moI looked back and I saw them waving at me at para bang sasabog nang dalawang babae dahil sa pagtawa habang si Lazarus naman ay seryoso at kala mo'y inaantok dahil sa mga mata niya. Para silang mga bata dahil their chubby cheeks are showing while smiling, on the other hand, Lazarus is looking the other way.
Lumiwanag naman ang mga mata ko dahil sa nakita. Thank you Lord! You're on my side talaga!
"Your friends?" I nodded without looking at him.
"Musica." My brows furrowed when I heard him call out my name. He's walking towards us with his hands in his pockets making him look intimidating and cool at the same time. Sinabayan pa ng pagtapat ng araw sa kaniyang mukha kaya kitang-kita ang kulay asul niyang mga mata at ang mga hikaw niya na sumasayaw sa bawat yapak niya.
"Musica?," I glanced at Lucius, "Your name?" his left eyebrow raised, and the corner of his lips started to rise up that made him look smiling. Umiiling ako sakaniya, I don't want to be called 'Musica'.
I am not like a music — music heals people and I'm not. I rather protect my peace of mind kaysa problemahin ko ang problema ng iba. It's not my responsibility to heal them — it's not everyone's responsibility.
"Hi bro," bati ni Lazarus kay Lucius. My eyes widened when he wrapped his left arm around my shoulder. Anong ginagawa nito!? The audacity!
My eyes are panicking, pati ang puso ko natataranta!
───── ⋆⋅📸⋅⋆ ─────
YOU ARE READING
Captured Chords
RomanceAfter her dad passed on, Allegra Musica Formentera entered a covering band to support her sibling's medicine. She's a music paragon, assidous, distant, family and objective situated individual. A day came, she got picked by a well known photographic...