18 yaşında bir genç kız Ailesi tarafından sevgi gösterilmeyen. Sırlar içinde büyütülen bir kız. Ve bu sırları öğrenmek için ödediği bedeller
Peki ne kadar ileri gidebilir bu bedeller?
Sırf kendini kurtarmak için tanımadığı bir adamla evlenmek?
Pek...
Ayy bu hasret giderme işini hiç sevmiyorum kapının önünde hasret mi giderilirmiş. Ama mecburen dayımın yanına gittim.
Ahmet: Büşram ne kadar güzel bir kız olmuşsun sen böyle kendi giyim markan Büşjeams Nasıl gidiyor.
Aslında Büşjeams çok iyi gidiyordu Dünyaca ünlü bir marka olma yolunda ilerliyor şimdiden 36 mağaza açmıştık.
Büşra: Çok iyi gidiyor dayıcım satışlarım çok iyi. Dünyaca ünlü bir marka olma yolunda ilerliyor.
Gerçi bu sıralar Büşjeams ile hiç ilgileniyordum. İşleri hem arkadaşım hemde menejerim olan kuzeye bırakmıştım.
Nazlı: Aa büşbüş sen bu aralar daha'da güzelleşmissin. magazinleri çalkalıyorsun.
Yanaklarım kızarmıştı buna eminim. Benim Ünlü İş adamı arda konak ile fotoğraflarım çıkmıştı. Ufak bir hoşlanma durumu olduğu doğru ama daha fazlası yoktu.
Yiğit ve Nazlı bana doğru geliyordu hemen kaçmam lazımdı yoksa çok sıkı sarılcaklardı. Ahh hayır kaçamadım
Arzu: Çocuklar dikkat edin kızı boğacaksınız.
Aman Allahım bir an önce odama çıkmam lazımdı yoksa gerçekten boğulacaktım.
Fulya: Ee o Zaman hadi oturma odasına geçelim yemekler hazır olmak üzere
Kemal: Eflin hadi sen misafirlerimizin eşyalarını al
Eflin: Tamam efendim.
Ben nazlıy'la kendi odama çıkarken bir yandan merdiven çıkıp bir yandan başımdan geçenleri anlatıyordum.
Nazlı: büşbüşüm odada anlatırsın ama koskocaman yalıda asansör yok mu? Yoksa sen beni öldürmeye mi çalışıyorsun?
Kahkaha atmaya başlamıştım. Sırf daha yavaş anlatmak için merdivenleri kullanmıştım. Ve nazlım bunu tabiki'de fark etmişti
Büşra: Tamam tamam sabret 1 kat kaldı
Nazlının oflamalarını duydukça daha'da çok gülüyordum. Sonunda odama gelmiştik.
Odamdaki puflara oturduk ve Nazlı ile konuşmaya başladım
Nazlı: Büşbüş ben bazı şeyleröğrendim. kendi başıma araştırdım
Nazlı ne öğrenmiş olabilir ki tek başına. çok merak ediyorum.
Büşra: Ne öğrendin Nazlı?
Nazlı ağlamaya başlamıştı ona sakin olmasını söyledim
Nazlı : Bu çok ağır Büşram sen kaldıramazsın.
Neydi bu kadar ağır olupta kaldıramayacağım şey?
Büşra: Nazlı anlat anlat ki bileyim. Bilirsem ona göre hareket ederim
Nazlı gözlerimin içine baktı bu gözlerde yıkılmışlık ve yenilgi vardı görebiliyordum.
Nazlı: Kumsal Dinçsoy İsmi sana tanıdık geldi mi ?
Hemen düşünmeye başladım Kumsal Dinçsoy kim olabilir ki ?
Büşra: Kumsal Dinçsoy kim benle ne ilgisi var Nazlı?
Nazlı: Kumsal Dinçsoy senin gerçek annen
Kafamda bu ses yankılanıyordu Kumsal Dinçsoy nasıl benim annem oluyordu peki Fulya o benim annem değil mi?
Etrafımdaki her şey dönüyordu.
Nazlı: Büşra iyimisin (!) büşra!
Nazlının kollarına yığılmıştım. Ben Büşra Dinçsoy bu gece benim için hayat durmuştu... ||||||||||||||||||||||||
Nazlı Şahinin anlatımıyla
B
üşra kollarımın arasına yığılmıştı. Bağırarak ağlıyordum.
Nazlı: Yardım edin Büşra iyi değil!! Anneee babaa halaa!
Çığlıklarımı duyan kemal enişte hemen büşranın odasına gelip büşrayı kucağımdan aldı
Kemal: Fulya Büşra iyi değil çabuk Passatı hazırlasınlar
Kemal amca büşrayı kucağında merdivenlerden indiriyordu bütün herkes aşağıdaydı. Annem hemen yanıma geldi bana sarıldı.
Arzu: Kızım iyimisin büşraya ne oldu?
Bütün gözler bana dönüktü ve herkesi kahredecek o cevabı verdim.
Nazlı: Kumsal Dinçsoyun onun annesi olduğunu söyledim!.
Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum fulya halam dizlerinin üstüne çökmüş ağlıyordu.
Bugün 1 Mayıs bugün Dinçsoy ailesinin Yıkılma günü...
