DÖNÜM NOKTASI

14.Bölüm

İyi okumalarrrr dilerimmm 🫀🔥🔥

"Ne ne ekibi ?!" Arınç yerinden kalkarak yavaşça elimi tuttu ve beni koltuğa oturtmaya çalıştı ama ben hemen elimi sertçe çektim ve Arınç' ı görmezden gelerek tekrar aynı soruyu sordum. "Ne ekibi dedim"

Arınç bana hayal kırıklığı ile bakıyordu bir an için burkulsa da hemen kendimi toparladım ve yine ifadesiz bir şekilde bakmaya başladım. "Kıt mısınız ? Amına koyayım biri bana ne olduğunu anlatabilir mi siz ikiniz kimsiniz bu evde ne işiniz var ve benden habersiz ne boklar dönüyor burada" kimseden söz çıkmayınca bu sefer dudağımın bir kenarı sinsice yukarı kıvrıldı. "Ve eğer hemen şuan bana açıklama yapmazsanız hiç birinizin yaşayacağının garantisini vermem gençler" dedim ve tekli koltuğa oturdum.

Bir tane adam ayağa kalkıp alkışlamaya başladı ben ise hâlâ ifadesiz bakışlarımla etrafı süzüyordum. Gözlerim ayağa kalkan çocuğu incelemeye başladı. Gayet yakışıklı bir çocuktu yüzünde küçük küçük benler vardı ama bu ona ayrı bir hava katmıştı yüzünde hem eğlenen hem de korkutucu bir ifade vardı. Vücudu tetikliydi her an bir şey olucakmış gibi duruyordu. "Demek bizi öldürüceksin ha" benimle alay etmiyordu aksine cümlemi gayet ciddiye almış ve bu onu eğlendirmişe benziyordu. "Ben bu kızı çok sevdim haberiniz olsun" yandan Arınç' a baktığımda koltuğun kenarını sıkıyordu ve elindeki kasların hepsi belirginleşmişti doğrudan ölümcül bakışlarını biraz önceki çocuğa yolluyordu.

"Adım Kutay... Kutay Altan senin adını biliyorum o güzel ağzını yormana gerek yok ve ekip dediğimiz şeyi de sana Alp anlatsa daha iyi" konuşmayan çocuğa baktım onunda yanağında biri büyük biri küçük iki ben vardı aynı Kutay gibi o benlerde ona hoş bir hava vermişti. Ve kabul ediyorum çocuk yakışıklıydı. Ona baktığımda ise o sadece Kutay' a bakıyordu ama yüzünde öfke ya da sinir herhangi bir şey yoktu samimiyet vardı demek ki Kutay' la tanışıyorlardı belki de arkadaşlardı.

"Tamam açıklaman için sağol şimdi Alp sıra sende burada ne bokum dönüyor" Alp yüzüne tatlı olmaya çalıştığı bir gülümseme yerleştirdi. "Dora bunlar Kutay Altan, Buğra Ersoy ve Arınç Erkuran tabi Arınç' ı tanıyorsun" devam etmesini bekledim ve aynı zaman da yerimde dik bir konuma geldim ve işi ciddeyete aldığımı belirttim.

"Ekip dediğimiz olaya gelmeden önce senin merak ettiğin ve aynı zaman da eskiden onları aradığın kişiler yani o ünlü seri katiller Arınç, Buğra ve Kutay" boğazını temizledi ve konuşmaya devam etti. "Şimdi bu bilgiden sonra ekip meselesine gelebiliriz bu ekip dediğimiz olay seri katillerden oluşan bir grup gibi düşün böylece daha büyük işler yapabilecek ve daha profesyönel olucaksınız aynı zamanda sosyal bir ortam da olucak biliyorum seri katillik te yalnız olmak daha iyidir ama böylece arkanızı dayayabileceğiniz arkadaşlarınız olucak ve güven duygunuz gelişecek kötü tarafları çok ama iyi tarafları daha çok" Alp sözünü bitirince ben dahil herkes susmuştu herkes bu teklifi düşünüyordu tabi ki onlar bu teklifi benden önce öğrenmişti ama tekrar aklından geçiriyor gibiydiler. Sadece Arınç düşünmüyordu o sadece bana bakıyordu.

Bu sefer Buğra ayağa kalktı ve yanıma gelip elini bana uzattı "bu grubu kuralım sana ihtiyacımız yok ama sen olursun daha da güçlü oluruz ve bizim güçlü olmaya ihtiyacımız var bu grubu kurmaya var mısın Dora Akıncı"

Gözlerimle Buğra' yı süzdükten sonra elini daha fazla havada bırakmak istemedim ve elini tuttum. "Düşüneceğim Buğra Ersoy" Buğra sırıtarak yerine geçti Arınç' a tekrar baktığımda artık ben hariç odadaki herkesi öldürmek ister gibi bakıyordu. Alp yerinden kocaman bir gülümseme ile kalktı ve dördümüze sıra sıra bakıp "Mükemmel gözüküyorsunuz neyse ben sizi biraz yalnız bırakayım" deyip odayı terk etti.