Hidden Personality of the President

Chapter 3- Storage Room

Hindi ko alam kung ilang oras o minuto ako naglibot ng campus. Nagulat na lang ako ng biglang magring ang bell kaya nagtatakbo ako papunta sa building namin.

Nuba naman tong classroom na 'to, daig pa ang solar system e. May kanya-kanya grupo at kanya-kanyang ginagawa.

Pumasok ako sa classroom namin at naupo sa upuan ko. Wala pa ang teacher namin kaya hindi pa rin tapos ang mga kaklase ko sa mga ginagawa nila. May nagm-ml sa isang tabi, meron namang nagme-make up, meron ding nagchichikahan at syempre di mawawala ung mga nagsosolo rin kagaya ko.

Napansin kong kulang pa kami, wala pa rin si Zach at yung babaeng lumapit sa amin kanina sa cafeteria. Nasaan na ba sila? ano na kayang nangyari sa petition?. Hindi na ako nagtaka kung bakit wala sila Ace at ang mga kaibigan nya kasi nga may practice pa sila at magla-lunch pa. Tsk, ano bang pake ko sa mga yon. Napagdesisyunan ko na lang na iubob ang ulo ko sa lamesa para matulog muna tutal wala pa naman ang teacher namin.

Hindi aki mapakali sa kung anong pwesto ba ang gagawin ko kung paano ako matutulog. Ang iingay din nila kaya pa'no ako matutulog. Nakamot ko na lang ang batok ko sa inis ko sa kanila. Kukuhanin ko na dapat ang notebook ko para sa next subject para sana magreview na lang ng biglang may babaeng maupo sa tabi ng upuan ko

"Hey Jade!" Batu sa akin ni Geraldine

"Ay halimaw na kalabaw. Naknangteteng ka naman Geraldine, nakakagulat ka"

"Hehe sorry. Btw, did you hear the news?" She asked me na para bang sobrang saya sa nakalap nyang balita

"What news?" I asked her in curious tone

"Ung about kay-" Hindi nya na natuloy ang sasabihin ng biglang may magwala este magbukas ng pinto ng classroom na sobrang lakas.

Eto na po ang demonyo, it's Ace.

Narinig ko ang mga kaklase ko na napamura dahil sa gulat, ang iba naman ay nagbubulungan at ang iba naman nakatingin sa nagbukas ng pinto.

"Speaking of" Bulong sa akin ni Geraldine.

Lumapit sa akin si Ace na galit na galit at parang magbubuga ng usok anytime.

"I know that this is your fault!" Sigaw nya sa akin na ipinagtaka ko.

Tumayo ako sa upuan ko para mas maabot ko sya. "Ano na namang problema mo?" Irita kong tanong sa kanya.

"You!!" Sigaw nya sakin at tinuro pa ang mukha ko. "YOU ARE MY PROBLEM!"

"Ha? Inaano ba kita? Nananahimik ako rito tapos duduruin mi ko at susugudin mo?" I asked him in angry tone

"Wow! Ang galing magmaang-maangan. Don't you even know na hindi lang ang pagiging officer ko sa room na to ang pwedeng mawala dahil sa ginawa mo? Don't you even know that I could be remove at the basketball team huh? huh?!!!" Galit nyang tanong sa akin na hindi ko naman maintindihan.

"Ano bang pinagsasasabi mo?" I asked him in angry and curious tone.

"Dahil jan sa putanginang petition mo na yan, matatanggal ako sa basketball team!!" He shouted at me.

"What?! Petition ko? For your information, Im not the one who made it pero hindi ko itatanggi na pumirma rin ako!!"

"Kung hindi ikaw, e sino? ikaw lang naman ang epal dito!"

"WOW! BIG WORD KUYA!!! WATCH YOUR FUCKING WORD. IM GRATEFUL FOR WHAT WILL HAPPEN TO YOU! IT'S BETTER NA MAWALA KA SA POSITION MO AND ALSO SA BASKETBALL TEAM!!" I shouted at him, I saw our classmates face when they heard what I've said. Nagulat sila at ang iba naman ay nagbulungan.