Üvey kardeş/Five hargrevees

11

Five ve Lara çok güçlü bir sarsıntı ile uyandı. İkiside bir anda ayağa kalktı.

"Five neler oluyor?"

"Bilmiyorum ama gitmemiz gerek."

Five Lara'nın elini tutup ışınlandı.

Diğer kardeşler hala akademideydi.

*
"Neler oluyor?"

"Bu patlamalar... "

Pogo geldi yüzünde endişeli bir ifade vardı.

"Vanya... Akademiden çıkıp güvenli bir yere gidin. "

Diego ve Klaus koşarken Luther arkalarından bağırdı.

"Annemizi unutmayın! " dedi ve kendi de Allison ile birlikte kaçmaya başladı.

*
Vanya asansördeydi. Yüzünde soğuk, duygusuz bir ifade vardı. Gözleri ise masmavi olmuştu. Öfkeliydi.

Luther ve Allison koşarak kaçıyordu.

"Hadi yaparsın... Yürü... " Luther bir yandan gaz verip bir yandan da kaçıyordu.

Vanya koridorda yürüyordu. Akademi ise sallanmaya devam ediyordu. Odalardan birine girdi. Anıları canlanmıştı.

Flashback

"Vanya göreve gitmek için gücünün olması gerek. "

Vanya odadan çıktığı gibi oda patlamıştı. Yürümeye devam etti. Başka bir odaya girmişti. Anıları canlanmıştı.

Flashback

"Vanya ne istiyorsun? "

Vanya bu odayı da patlatmıştı. İlerlemeye devam etti. Başka bir odaya girdi. Anıları tekrar canlandı.

Flashback

Vanya Luther ve Allison'nu uygunsuz bir anda yakalamıştı. Tamamen yanlışlıkla olan bir şeydi. Erkek kardeşi sinir ile üstüne gelirken Allison bağırdı.

"Çık dışarı!"

Vanya bu odayı da patlatmıştı. Bu sefer başka bir odaya girdi.

Flashback

Küçük Vanya diğer kız kardeşinin kapısını tıklatmıştı. Ağlıyordu çünkü.
Kapıdan ağlamaklı bir ses geldi.

"Gel! "

Küçük Vanya odaya girdiğinde yatağında ağlayan kız kardeşini gördü. Çokta sesli olmayan bir ses ile sordu.

"Lara... İyi misin? "

Lara cevap vermeyince küçük Vanya gidip ona sarılmıştı. Kız kardeşi her gün sessizce ağlıyordu. Five gittiğinden beri psikolojik olarak çökmüştü ve Vanya da ona destek olmaya çalışıyordu. Lara da ona minnettardı. Sessizce sarıldı ve ağlamaya devam etti. En sonunda durdu.

"Onu çok mu özledin? " küçük Vanya yine korkarak sormuştu. Lara'nın sinirinin hedefi olmak istemiyordu.

Ancak kızın tepkisi bir hayli sakindi.

"Evet." Göz yaşlarını sildi.

"Biliyorum ne söylesem acın dinmeyecek ama seni böyle görünce... Üzülüyorum... "

Lara şaşırarak baktı Vanya'ya. Gülümsedi.

"Teşekkür ederim Vanya. "