MAHŞER

1. BÖLÜM

2006 ANKARA

Küçük kız dirseğini masaya yaslamış dalgın dalgın önündeki sönmek üzere olan mumu izliyordu . Mum bitmek üzereydi ve o karanlıktan korkuyordu ama babasını uyandırmak istemediği için sesini çıkarmıyordu .

Mum bitmeden uyumalıydı bu yüzden sandalyeden kalkıp yatağına ilerledi. Parkelerden çok ses çıktığı için minik adımlarla gidiyordu yatağına doğru. En sonunda başını yastığa koydu ve gözlerini sıkı sıkı kapattı. Daha sonra göz ucuyla tekrar muma baktı hâlâ yanıyordu bu yüzden nefesini rahatça verdi.

Başını yastığa biraz daha gömdü ve cenin pozisyonunda uzandı. Gözlerini yine yumdu ve onu rahatlatıcak şeyler düşünmeye başladı
Yarın okul yoktu bu iyiydi. Babası yarın ışıkların geri geliceğini söylemişti buda iyiydi.

Babası her ne kadar küçük kıza söylemesede kız biliyordu maddi zorluk yaşadıklarını. Bu onu üzüyordu ama belli etmemeye çalışıyordu. Gece kondu da yaşıyorlardı. Evleri daima soğuktu bu yüzden kalın giyiniyorlardı, bazen hiç yiyecek bir şeyleri olmuyordu bayat ekmek yiyorlardı. Ama bu son bir kaç aydır böyle değildi, babası artık marketten her gün yiyecek bir şeyler alıp geliyordu. Evin sahibi kira istemeye gelmiyordu, Sobaları yanıyordu, yarın da ışıklar gelicekti.

Küçük kızın uykusu gelmeye başlamıştı bile. Mumda sönmüştü zaten ama küçük kız bunun farkında değildi. Bu yüzden rahatça yatabiliyordu.

Küçük kızın hiç arkadaşı yoktu, şikayetçi de değildi. Arkadaş sevmezdi. Okuldan eve, evden okula giderdi sadece çünkü Yaşadıkları mahalle babasının dediğine göre tehlikeliydi bu yüzden her sabah babası bırakıyordu onu okula. Çıkışlara ise çok nadiren yetişiyordu.

Küçük kız tam uykuya dalmıştı ki bir anda dış kapının şiddetle yumruklanması ile sıçradı ve yatağından hızla kalktı. Odasında çıktığı anda hemen odasının yanındaki odada yatan babası da kalkmıştı. İkiside bakışlarını birbirine çevirdiler, küçük kızın bakışında ne olduğunu anlamadığı bir ifade, babasının bakışında ise korku vardı.

Babası elini kızının omzuna koydu ve "bir şey yok kızım. Yine sarhoşlar dan biridir sen geç odana yat ben biraz sonra geliyorum" dedi.

Kız odasına giderken babası kapıya doğru ilerledi. Tam da tahmin ettiği kişi gelmişti. Adamın tedirginliği artarken kızı odasında mı diye göz ucuyla baktı. Evet odasında idi. Kapının kilidini açtı ve kulpu yavaşca aşağıya indirdi.

Küçük kız kapının açılma sesini duyduğu anda aralıklı kapısından neler olduğunu anlamaya çalıştı ama babasıyla kim olduğunu bilmediği kişi çoktan salona gitmişti bile.

Bir kaç dakika fısıltıdan başka bir şey duymadı. Tam sanırım babamın arkadaşlarından biridir diyip yatağına doğru gidiyordu ki
Şiddetli bir bağırma sesi ile olduğu yerde kaldı, daha sonra bir şeylerin kırılma sesi geldiğinde ise hızla odasından çıktı ve odasının karşısında ki mutfağa girdi.