MAHŞER

5. BÖLÜM

Herkese merhaba!

Nasılsınız?

Ben yine çok iyim ve mükemmel bir bölümle karşınızdayım.

Umarım beğenirsiniz.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

*********"**

İnsanlar bazen hırslarına yenik düşebilirdi. Ben hırsıma mı yoksa mallığıma mı yenik düştüm bilmiyorum.

Kendime içten içe söverken Baran bana doğru bir adım attı. Elimdeki tornavida yere düştü. Gözlerim doldu ve dudaklarım titremeye başladı. Korkak bir şekilde ona bakmaya başladım.

Bu görüntüme şaşıran baran bir an duraksadı.

Daha önce iyi bir oyuncu olduğumu söylemiş miydim ?

Baran'nın duraksadığı anı hemen fırsata çevirdim ve sağlam bir yumruğu yüzüne geçirdim. Başı yana savrulurken o daha ne olduğunu anlamdan dizimle bacak arasına da sağlam bir tekme geçirdim ve karşımda iki büklüm oluşuna baktım. Dövüş eğitimi almıştım bi aralar, tabii bu bilgiler benim gücümle birleştiğinde karşı taraf için kaçınılmaz son geliyordu.

Tam merdivenlere doğru koşarken beni bacağımdan tutması ile yere yapıştım. Çenemi yere sağlam vurmuştum. Tam üstüme doğru atılıyordu ki hızla yan tarafa yuvarlandım ve ayağım ile yüzüne yine sağlam bir tane geçirdim. Dudağı patlamıştı ve yanağın da kocaman bir morluk vardı.

Seri bir hareketle yerden kalktım ve yerde ki silahımı da elime alıp merdivenleri çıktım. Ben merdivenleri çıkmayı bitirirken o daha yeni çıkıyordu merdivenden.

Odanın kapısına ilerledim, muhtemelen kapıyı kitlemişti. Silahım ile kilit yerine sıktım ve orası parçalanırken odadan çıktım. Tazı gibi koştum ve merdivenlerden atlaya atlaya indim.

Hızlı olmam lazımdı çünkü baran peşimden geliyordu. Muhtemelen ön kapılardaki koruma sayısı daha fazlaydı bu yüzden arka kapıya doğru koştum.

Tahmin ettiğim gibi orada beş-altı tane adam vardı. Kapıyı hızla açtım ve açmam ile bir tanesini gözüme kestirip sıktım. Göğsünden vurmuştum. Bahçedeki bir ağacın arkasına saklandım.

Diğer adamlar silahlarını bana doğru ateşledi ama hiçbiri isabet etmedi. Bahçe kapısında Baran'ı gördüğümde ağacın arkasından çıktım ve hiç beklemeden seri hareketlerle adamları öldürmeye başladım. Tek tek hepsini öldürürken Baran bana doğru ilerliyordu.

Hızla arakamı döndüm ve koşmaya başladım. Çitlere doğru koşarken öndeki adamlar da arkaya geliyordu.

Bir tanesi ben tam çiti tırmanırken beni vurdu. Ben daha acısını bile anlamamışken baran, "Zarar vermeyin lan!" Diye bağırmıştı.
Korumalardan biri, "abi ne yapalım kız kaçıyor." Demişti. Mantıklı bir yorum.

Kurşun Omzumu sıyırmıştı. Acılı bir inilti döküldü dudaklarımdan ama çiti tırmanmaya devam ettim. Aşağı atladığımda hızla arabama doğru koştum. Bir yandanda elimle omzumu kontrol ediyordum.

Arabama ulaştığımda vakit kaybetmeden içeri girdim ve motoru çalıştırdım ve yola koyuldum. Kolum fena sızlıyordu. Korumalar bu seferde bahçeden çıkmış arabamın lastiklerine sıkıyorlardı. "Şerefsizler." Diye mırıldandım ağzımın içinde.

Arabanın aynasından arkaya baktım. Baran simsiyah bir spor araba ile beni takip ediyordu. Diğer adamları ise çok arkalarda kalmıştı.

Evimin tam tersi istikamette ilerlerken bir yandanda önüme geçmemesi için arabamı onun arabasının önünde sürüyordum.