(14) "Duvarlar"

189 150 48
                                    

Beste

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Beste

06.02.2024

Anneme dayanarak odadan yavaş adımlarla çıktım. Bugün ilk defa kemoterapi alacaktım. Özel bir odaları olduğunu söylediler. Hastane ücretlerini ailem karşılamıyordu. Sorduğumuzda ise hayır kurumlarından gelen bağışlarla karşılandığını söylemişlerdi.

Asansöre binip beklemeye başladığımızda anneme döndüm. Ağladığını görünce sertçe yutkundum. En az benim kadar yorgun ve bitkindi.

"Özene bezene büyüttüğüm yavrumun saçları gidecek" dediğinde gözlerimin dolduğunu hissettim. Elimin tersiyle gözlerimi sildim. Yavaşça ona döndüm ve gülümsedim.

"Yine uzar anne. İyileşeceğim. O zaman uzar. Üzülme" dediğimde yanaklarını sildi. Benim gibi gülümsedi.

"Yeter ki sen iyileş" dediğinde asansörün kapıları açıldı. İnip bize gösterilen odaya girdik. Doktorum iğneleri düzenliyordu. Beni görünce ayağa kalktı ve gülümsedi. 47 yaşında tecrübeli bir doktordu.

"Hoş geldin Besteciğim. Gel biraz otur" dediğinde anneme tereddütle baktım daha sonra gösterdiği koltuğa oturdum.

Kafamda bir çok düşünce vardı. Bazen öleceğimi düşünüyor umutsuzluğa kapılıyordum. Bazen ise çok çabuk atlatacağımı ümit ediyordum.

Doktor uzun bir süre kemoterapinin etkilerini anlattı. Bunların hepsini araştırmıştım yine de dinledim. Annem etkileri duydukça daha da kötüleşiyordu.

Doktor ayağa kalktı ve ellerini birbirine vurdu. "Canını çok fazla acıtmayacak. Sadece bir iğne gibi düşün" kafamla onayladım. O iğneleri hazırlarken heyecandan ellerim titriyordu. İğneleri kontrol etti ve bir tepsiye koydu. Sandalyemin tam yanına oturdu.

"Kanserin çok güçlü değil Beste. Korkmanı gerektiren bir durum yok."

Anneme döndü ve "Kemoterapi sonrası mide bulantısı, kusma, halsizlik ve bazı kanamalar görülebilir. Bu durumlarda bize haber vermeniz oldukça önemli" dedi
Annem kafasını sallayarak onayladı. Doktor bana döndü ve gülümsedi. Kucağındaki tepsiye baktığımda 7 tane iğne gördüm. Sertçe yutkundum ve anneme baktım. Gülümsemesi beni sakinleştirdi.

"Beste'nin lösemisi ileri durumda olmadığı için kendisini de yormamak adına ayda 1 kemoterapi alması yeterli olacaktır." dedi ve pembe iğnenin ucunu açtı. Havasını aldı ve korku dolu gözlerime baktı.

Kolumu pamukla temizledi. Damarımı bulduktan sonra ilacı yavaşça enjekte etti. Hiç bir acı hissetmedim. Önce biraz yandı fakat daha sonra hemen geçti. Diğer iğneleri de yapmak için ayarladı.

Adin

12.04.2024

Gözlerimi açtığımda saat sabah 8 e geliyordu. Oda deli gibi sigara kokuyordu. Evet yasaktı ama bir şekilde bulup koğuşa sokuyorlardı. Mehmet'in bağıran sesini duyunca sıkıntılı nefes verdim. Benden 2 yaş küçüktü.

Mahru |yenilgi| •Tamamlandı•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin