(10) "Kusurlar"

232 187 43
                                    

Kusursuz gözlerindeki kusur benim yansımamdı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kusursuz gözlerindeki kusur benim yansımamdı. Güzel kalbindeki tek kusur bendim. Tupturuncu saçlarındaki kir benim ellerimden geçmişti ona. Mükemmel bir hayatı olan Beste için bir yanlıştım ben. O ise yanlışını kabullenmeyen bir çocuktu. Hata yapan bir çocuk değil, yanlış yapan bir çocuktu o. Bilerek ve isteyerek yanlışlara koşan minik bir kız çocuğuydu. Beste ben senin saçlarınla tutuştum. Dudaklarına olan hasretimle öldüm. Daha sonra gözlerindeki kahveliklere gömüldüm. Öldüm ben, senin her bir zerren için öldüm. -A-

Beste

Her zaman yanımda olan o adam 3 ay önce çıkmıştı karşıma. En başından beri ellerimi tutmuştu şimdi olduğu gibi. Beste öğretmenim demişti bana. Şimdi ise beni sevdiğini söylüyordu. Gözlerime tutkuyla bakan hareleri adeta ismimi haykırıyordu. Saçları giderek yapışıyordu birbirine.

"Adin" diyebildim sadece. Ellerimi yavaşça bıraktı. Bir cevap istemedi sanki. Susmamı istedi ya da ben öyle istedim bilmiyorum. Bugün bu lunaparkta biri ilk defa beni sevdiğini söyledi.

Arkasını döndü ve yürümeye başladı. Hızlı adımlarla arabaya ulaştı. Kafasını çevirip bana baktı. Ne haldeydim nasıldım? Bilmiyordum.

Yağan yağmuru önemsemeden yavaş adımlarla ilerledim ve karşısında durdum. Bu sefer vücudu tamamen bana döndü. Yağmur hızını giderek kaybediyordu.

"Bir cevap beklemiyor musun?" diye sordum.

"Beklemiyorum Beste" artık neredeyse yağmur yağmıyordu. Gözleri nereye bakacağını şaşırmış gibiydi. Uzanıp elini tuttum.

"Nasıl?" gözleri ellerimize kaydı. Burnundan bir nefes verdi ve gözlerini kapattı.

"Yapma seni üzmek istemiyorum" kaşlarımı çattım.

"Ama sen az önce-"

"Ben seni seviyorum ama sen beni sevme Beste" duyduklarımla sarsıldım. Gördüğüm bu adam az önceki adam mıydı?

"Ne diyorsun?" zorlukla konuştum. Boğazımdaki yumru beni giderek esir alıyordu.

"Sevme ben kötü biriyim nefret et benden" ela gözleri ilk defa böyle bakıyordu bana. Gözlerimi kaçırdım. Bir adım daha yaklaştım ve parmağımı ona doğrulttum.

"Sen böyle biri değilsin" gülmeye başladı. Gülmesi kahkahaya döndü. Ürkütücü görünüyordu. İki elini de yumruk yaptı ve arabanın kaputuna vurdu.

Arka kapı açıldı ve Kuzey indi. Ürkek bakışları önce abisini daha sonra beni buldu. Kuzeye bakarken sertçe yutkundum. Adinin kolundan tuttum.

Mahru |yenilgi| •Tamamlandı•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin