Gizli Görev (Sasusaku)

Bölüm 5

Sakura

Sasuke'nin bana baktığını görür görmez ona kızgın bir şekilde bakmaya başladım. Umarım hala ona kızgın olduğumu anlayabiliyordur çünkü anlayamazsa, anlayana kadar dayak yiyecekti benden.

Flasback

"Şimdi izin verirsen göreve devam etmek istiyorum. Bu sefer bozmasan iyi olur."

"Bozmak mı? Ben görevi bozmadım!"

"Evet bozdun ve hala bozuyorsun."

"Bozmadım ve bozmuyorum! Sen görevini daha iyi bir şekilde yapmış olsaydın şu anda bitmiş olurdu. Anladın mı!?"

Flasback End

O söylediği sözler yüzünden şu an böyleydik belki de.

Sasori'nin belimi okşamasıyla düşüncelerimden ayrılmıştım. Bana dokunması o kadar kötü hissettiriyordu ki nasıl dayanabildiğimi bilmiyordum.

"Çok güzelsin." Bunu Sasuke söyleseydi etkilenebilirdim. Bir dakika ne?! Neden böyle düşünüyorum ki ben.

"Seninle keşke daha fazla vakit geçirebilsem." Kaç Sakura.

"Keşke..." Uzaklaş Sakura.

Flaş ışığını görmemle beraber gözlerimi kıstım. Sasori sanki bunları kendi ayarlamışçasına çok sakindi.

Tam oradan uzaklaşıcakken, Sasori beni tutup kendine yaklaştırdı.

"Bay Sasori, bu yanınızdaki güzel kız da kim?"

"Sevgiliniz mi?"

"Ne zaman tanıştınız?"

Art arda gelen sorularla ben afallarken, Sasori gayet sakin bir tavırla cevaplıyordu.

"Bu bayan Sakura. Kendisi benim güzelim ve sevgilim olur."

"Bizim için acaba onu tekrar öpebilir misiniz?"

"Bence buna gerek yok-" Lafımı bölen şey Sasori'nin dudaklarıma aç ayı gibi saldırması yüzündendi. Ahh hadi ama bu kadarı yeter. Resmen beni öpmesi istenildiği için öpüyordu.

Diğerlerine fark ettirmeden onun öpücüğünden sert bir şekilde çekildim. Sasori bana şaşkınca bakarken oradan kurtulmak için bir şeyler uydurdum.

"Benim lavaboya gitmem gerek." Oradan hızlı bir şekilde uzaklaşırken göz ucuyla Sasukeye bir bakış attım. Bana üzgün bir şekilde bakıyordu. Neden Sasori'nin beni öpmesine bu kadar rahatsız oluyordu bir türlü anlamıyordum. Belki de takım arkadaşlarına bu şekilde davranılması rahatsız ediyordur onu. Bana özel bir şey değildir belki de.

Ne kadar kabul etmek istemesem de bana karşı bir şeyler hissedeceğini düşünürdüm. Ama Sasukeyi tanıyorum ve böyle bir şey yapmayacağına adım kadar eminim, yapsa bile bu bana olamazdı.

Aklıma onunla tanıştığımız gün gelmişti. Onu ilk gördüğümde suratı o kadar ifadesizdi ki duygusuz biri sanmıştım onu. Kakashi bize görevimizi açıklarken tüm dikkatini söylediği şeylere veriyordu. Görev konusunda anlaştıktan sonra bana kısa bir bakış atıp oradan uzaklaşmıştı.

Görev günü geldiğinde çok tehlikeli olmasa da dikkatli olmazsak başımız derde girebilirdi. Oradaki adamlardan biri bizim kim olduğumuzu anladıktan sonra bana saldırmak için hareketlenmeye başladığında kendimi savunmak için hareket ettiğim sırada önümde birinin silüetini görmemle şok olmuştum, çünkü bu kişi Sasukeydi. Duygusuz dediğim o adam. Ona şaşkın bir şekilde bakarken onun suratındaki korkuyu görmemle yanıldığımı anlamıştım. Sasuke bana insanları kapağına göre yargılamamayı öğretmişti.

Ona yandan saldırmaya hazır olan birini görmemle bende o adama tekmemi indirmiştim. Adamın bedeni yere yıkılmıştı. Birbirimize bakıp gülümsemiştik. O zamandan beri hem ben hem de o, hep birbirimizin arkamızı kollardık.

...........................................................................

Selam bu aralar Wattpad'a ara vermiştim ve geri döndüm. Umarım beğenirsiniz. Sizi çok seviyorum.