KABUSLARIN ESİRİYİM

açıklama 1. BÖLÜM

Saatlerdir yorulmuştu bu kapıyı yumruklamaktan.gözyaşları durmaksızın akıyordu.istemiyordu artık bu evde bu adamla yaşamaktan.

Kısılmış sesiyle"ezel aç şu kapıyı aç beni burda tutamazsın!" diye bağırdı.

Bıkmıştı artık bu adamın eziyetinden.verdiği cezalardan.hayatını mahfetmişti bu üç ayda.

Her yaptığına katlanmıştı.saçından tutup sürüklemişti.şiddet uygulamıştı.o lanet kocası bu üç ayda ona fiziksel şiddet hem zihinsel şiddet uygulamıştı.tekrar bağırmaya başladı.korkuyordu bu karanlık odadan.daha ne yapacak kendisine yapmadığını bırakmamıştı.ne ettiyse kurtulamamıştı bu saplantılı adamdan.

Kafasında bir takım sesler yankılanınca çığlık atarak ellerini kulaklarına dayayıp dizlerinin üzerine çöktü.deliler gibi bağırıyordu.

"Ezel lütfen aç şu kapıyı korkuyorum ezel lütfen aç kapıyı lütfen!" diye bağırdı.

Yükarda deri koltuğuna yaslanmış ayaklarını kabaca öne uzatan ağır ağır. kristal kadehinde ki şarapı yudumlayıp karısının çığlıklarından zevk alan kocasından bihaberdi.genç adam karısına verdiği cezanın karısının attığı acı dolu çığlıklarından anlayabiliyordu.ona söylemişti kendisinden kurtuluşunun olmadığını.yaptığı her hatanın karşılıksız kalmayacağını söylemişti kendisine.ama o aptal karısı pes etmeyip ondan kurtulmak için her türlü işe bulaşmıştı.

Oda yaptıklarının karşılığını vermişti.hemde büyük bir zevkle karşılığını vermişti.onun fikirlerine göre bir kadın haddini ve duracağı yeri bilmeliydi bilmeliydi.

                                  ÜÇ AY ÖNCE

Hayat bazen şaşırtabiliyor .bilmeden bir hata yapıp hayatın boyunca o hatanın kurbanı olabiliyorsun .

Peki benim bu rolde hatam neydi .hatırlamadığım bir geçmiş mi?.

Yada yaşadıklarımı unutmak için yıllarımı bir insanla düşman olarak geçirmek mi.

Belkide gerçek olmayan varlıklar için çabalıyorumdur.

Kendimi bir savaşa adadım ve bu savaş uğruna ülken yada milletin için değil kendim için .

Evet tam 13 yıldır bitmeyen bir savaşın ortasındayım .

ve benim rakibim ise yıllar önce doğum günümde bana verdiği kutunun içinden koca bir akrep'in çıkması. ve benim de onun çantasının içine bir şişe vişne reçeli dökmemle başladı. Olaylar.

sonra karşılıklı bu yaramazlıklar biz büyüdükçe bizimle beraber büyüyüp bir felakete dönüştü.
Peki bu ne kadar doğru.

en son benim onun içeceğine çamaşır suyu koymamla hastaneye odalarında günlerce yatması yüzünden yediğim dayağın sonucunda hastaneden taburcu olup. beni bir kuyunun içine atıp iki gün boyunca aç susuz bırakmasının ardından çifçiler sayesinde kurtulup kendimi toparlayıp beni o kuyuya öldürmek

İçin atan katil ezel bozay için yeni planlar hazırladım. fakat izini kaybettim bir kaç arkadaştan öğrendiğime göre ezel'in babası mihran bozay oğlunu ve ailesini alıp izmirden istanbula tanışınmış.

Arkadaşım sena her seferinde benim deli olduğumu söylesede.

Onu takmıyorum.
Belkide haklı .bunu yanlızca zaman gösterir.

Bu hayatta benim ne annem ne babam kimsesiz yetimim arkamda bana sahip çıkan hiç kimsem yok tek bir akrabam var oda halam kendi geçimini zor sağlayan .

Gülşen halam bir hemşire onunla beraber yaşıyoruz. halam elinde ki imkanlarla liseye kadar okuttu.

sonrası sırf okumiyim diye ezel halamı hem işinden hem mesleğinden etti .

buna rağmen halam beni okutmaktan vazgeçmedi taki ezel denen o piç benim .

Onun babasının ona hediye ettiği gitarını kırmamla birlikte okuldan atıldım .

hemde suçsuz yere.

tabi para olunca ezel bozayın yapamacağı şey yok ama ben bunun altında kalmam .

işte bu yüzden ezel'in gittiği partide gorson olarak içeceğine çamaşır suyu koydum bu yüzden. Oda beni bu şekilde cezalandırdı.tabi daha büyük suçlarım oldu bunlar aralarında en günahsız suçlar.mesala evini yakmam arabasını batlatmam yada sevgilisiyle arasını bozmam. bu arada ben behal çakır Kimse bana behal demez o piçin her gün başıma getirdiği olaylar yüzünden bana bela diyorlar ben intikam alıp son artık yolllarımız ayrıldı derken yene başlatıyor bu gidişle birimiz sakat birimiz topal kalacaz çunku her seferinde kıl payı kurtuluyorum ama nereye kadar

Sadece bunlarda değil yıllardır bir türlü peşimi bırakmayan kabuslar ve halüsinasyonlar.

Benim hayatım sonu olmayan bir uçurum.ve bir gün o uçurumdan düşecem.ama kendi isteğimle.

Bu güne kadar çok intihar ettim.sebebi yok.sorun yaşadıklarımın bir sebebinin olmaması.belkide bir rüyadır diyorum.sonra gerçeğe dönüyorum.

Hayat beni hep ters köşe çevirdi.ruhum yorgun.bedenim çökük.hayata beni tutan tek şey belki bu intikamdır.

Belki hayatım değişecek belki mahfolacak.ama yenede pes etmeyeceğim.

Şimdi tek işim istanbula gitmek.ve o mendeburdan intikamımı almak.beni böyle bırakmak neymiş ona göstereceğim.zengin diye istediği gibi at koşturamaz.elbet o atın nalını sökmeyi bilirim.bana boşuna bela demiyorlar.

Adımı taşıyan biriyim.

Bölüm sonu.

Merhaba arkadaşlar.
Hayde hakkımızda hayırlısı.

Arkadaşlar
Bu benim ilk kitabım aslında yıllardır kafamda oynatıyorum .ve ben bunu yaparken çok mutlu oluyorum.

Şimdide sizleri bu yazdığım kitapla mutlu etmeye çalışacağım.

Umarım beğenirsiniz .oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.❤