"Anlatamıyorum"

314 33 39
                                    

Nasılsınızz aşklarım? Enderin rüyasından sonra nasıl hiss ediyorsunuz?


Aradan iki hafta geçmişti.

Şahika Enderin derslerine her zamankinden daha çok uğraşıyordu. Her soruyu cevaplamak için yerinden kalkar, her gün tam hazırlıklı gelir ve şiirlerden bahsederdi.

Enderle sürekli iletişimde olmak için can veriyordu resmen. Çünkü kütüphanedeki yakınlaşmadan sonra Ender sanki aralarına mesafe koymuşdu. Sorularına kısa cevap verer ve dersde göz-göze gelmemeye çalışıyordu. Şahika bir haftanın ardından çok yorulmuşdu. İlk okul öğrencisine dönmüşdü resmen. Ender sanki hiç takmıyordu onu. Şahikayı üzen şey ortada hiç bir şey olmadan böyle mesafe koymasıydı.

İnstagramda hikayelerden bir-birlerini izliyordular. WhatsApp üzerindende hiç konuşmamışdılar.
Bir hafta boyu çalışkan Şahika diğer hafta artık bozulmuşdu ve gerek olmadıkca bir şey yapmıyordu. Ender bu durumu fark etmişdi fakat bir şey yapmamışdı. Çünkü o rüyadan sonra ya Şahikayla arasına mesafe koyup diğer öğrencileri gibi davranıcaktı yada dahada yakınlaşacakdılar.

Ender yakınlaşmayı istiyordu fakat korkuyordu.. Öğrencisiyle yakınlaşmak ona garip gelmişdi fakat karşısındaki Şahikaydı. Öğrenci olması hiç bir şeyi değiştirmiyordu çünkü aşık olunca karşındakinin mevkini ve yaşını umursamazsın.

Şahika artık teneffüslerde bile dışarı çıkmazdı. Yıldız ve Caner ne kadar ısrar etselerde yine bir faydası olmuyordu. Şahika onlara bir şey anlatmamışdı daha çünkü kendine bile yediremiyordu bu durumu. Ama artık bir şey yapmak lazımdı ya Ender onun için sadece hoca olacakdı yada birlikde olucakdılar en azından ona karşı hisslerini bildirmeliydi.

Ender sınav haftası olduğu için çok yoğundu. Teneffüsde sınav kağıtlarını almış sınıfa gelmişdi. Teneffüs olduğu için sınıfta kimsenin olmadığını düşünüyordu fakat yanılıyordu çünkü biricik aşkı Şahika üzüntüden sınıftan dışarı çıkmıyordu.

Öğretmen masasına doğru yakınlaşan Ender sıralada bakmadan hareket ediyordu. Çantasını masaya bırakmış, son defa sınav kağıtlarına bakmışdı. Sınıfa göz gezdirerken Şahikayı fark etmişdi. Şahika onu farketmemişdi çünkü kolunu çalışma masasına yaslamış başını koluna yaslamışdı. Tarih dersinde uykusu geldiğinden başı ağrıyor gibi yapmış ve hocadan izin almışdı. Dinlenmek için başını masaya koyan Şahika uyumuşdu.

Ender daha sessiz davranmaya çalışırken telefonu çalmışdı ve Şahika birden gözlerini açmış kafasını masadan ayırmışdı. Enderle buluşan gözlerini hemen kaçırmışdı. Ender telefonla konuşurken dışarı çıkmıştı. Zil çalmadan sınıfa dönünce yine Şahikayla gözleri buluşmuşdu. Bir şey söylemek istiyordu ama ne diyeceğinide bilmiyordu.

Sınav kağıtlarını eline almış "Sınavınız varmıydı bu gün?" Diye sormuşdu. Şahika şaşırmışdı çünkü iki haftada ders dışında tek kelime etmeyen Ender şimdi bir şey sormuşdu. Hemen kendini toparlamış cevap vermişdi. "Evet efendim"  "Hangi dersden?"  "Metamatik"  Ender Şahikayla konuşurken sesinin kısıldığını hiss etmişdi ve kızın gözlerinin kızarıklığını. Ağlamışmıydı? Nolmuşdu gözlerine öyle?

Ender kendini toparlamaya çalışıp Şahikanın sırasına doğru gitdi. Yanında durmuş ona gözleriyle ilgili soru sordu "Gözlerine ne oldu?" 
Şahika kafasını hiç yukadı kaldırmamış ve bir şey söylememişdi. Ender kendini tutamayıp eliyle Şahikanın çenesini tutmuş ve yavaşca yukarı yani kendine bakmasını sağlamışdı. "Cevap ver " Şahika gözlerini kaçırmış ve kafasını sallayıp "H-hiç bir şey" dedi. Fakat bu cevapdan tatmin olmayan Ender yine bir hamle yapmak isterken zil çalmışdı. Kadın derinden nefes almış kendi masasına doğru ilerlemişdi.


Öğrenciler kopya çekmesin diye bazılarının yerlerini değiştirmişdi. Şahikanında yerini değiştirmiş öne geçmesini istemişdi çünkü hem gözünün önünde gözükmesini istemişdi hemde ondan soru sormasınlar ve kopya çekmesinler diye. Ama Şahika en arkada yalnız oturmak istemişdi. Ender onu kırmamak için tamam demişdi.

Şahika kağıtdaki soruları gözden geçirmişdi fakat hiç birini yazmak niyeti yokdu. Bu hareketiyle Enderi bir azda olsa çıldırtmak istiyordu ama son hamlesinide yapmayı düşünüyordu. Kağıtı arkasına çevirmiş ve bir şiir yazmayı istiyordu. Kalemini eline aldı ve
'Orhan Veli Kanık - Anlatamıyorum' şiirini yazmaya başladı...

“Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaşlarıma, ellerinizle?

Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.

Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum…”




Yeni bölümü umarımm çabuk yazarım🐿

- Beğendiyseniz oylamayı unutmayınn🌟
-Beğensenizde beğenmesenizde yorum yapın arkadaşlar

Düşünüyorumda acaba bendemi oy ve yorum sınırı koysam he? Ne diyonuzz👀 Bazı okuduğum hikayelerin yazarları öyle yapıyor canım çıkıyor o sınırın dolmasını beklemekden🤦🏻‍♀️

ÖĞRETMENE SAR(m)AŞIK ●{EnŞah}●Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin