Yağmur'un Altında | Texting |

11

"Pamir! Uyan hadi uykucu!" Pamir'e sesleniyorum çünkü hala uyuyordu.

"Pamir! Ya uyansana sabah oldu! Heey sana diyorum Pamir!"

"Noluyo ya?" diyen mayışmış sesi duyunca sesli bir şekilde güldüm.

"Yağmur? Sen bana mı gülüyorsun?" biraz daha güldüm ve görmeyeceğini bilsem de kafamı aşağı yukarı salladım.

"Evet" dedim.

"Bir kaç hışırtı sesi geldi muhtemelen yataktan kalkıp telefonunu eline aldı çünkü yürümeye başlamıştı.

Sonra bir kapı açıp kapama sesi geldi ve bir su sesi. Elini yüzünü yıkıyordu.

"Şuan nasılsın bakalım? Gece biraz kötüydü sesin" dedi.

"İyiyim Pamir. Teşekkürler sorduğun için. Sen nasılsın?"

"Bende iyiyim."

"Şey o zaman, kapatalım mı artık? Hem seninde işlerin vardır meşgul etmeyeyim daha fazla seni" dedim.

"Olur, bir kaç işim var sonra yazarım sana ben olur mu?" dedi.

"Olur" dedim gülümseyerek.

Sonra telefonu kapattık, artık sanırım yavaştan alışmıştım ona.

Biraz evi topladım, sonra kendime kahvaltı hazırladım ve kahvaltımı yaptıktan sonra masayı da topladım.

Biraz telefona baktım ve sonra iki buçuk saatlik bir film açarak onu izledim.

İyice sıkılmıştım.

Filmi kapattıktan sonra akşam yemeğini yaptım, acıkmadığım için yemedim sonra yerim diye düşündüm.

Yatağıma uzanıp boş boş tavanı izlerken bir bildirim geldi.

Hemen yüzümde bir gülümseme oldu çünkü canım sıkılıyordu. Muhtemelen Pamir yazmıştı.

Pamir: Napıyorsun?

Can sıkıntısından ölüyorum sen?

Pamir: Şakadan olsa bile alma ağzına ölümü

Özür dilerim

Pamir: Yağmur özür dileme benden

Pamir: Senin söylediğin şeyler yüzünden benden özür dilemene gerek yok

Tamam o zaman

Özür dilemem

Pamir: Evet

Pamir: Özür dileme

Sen napıyosun?

Pamir: Oturuyorum öyle

Güzel

Pamir: Öyle

Benim canım sıkıldı

Pamir: Benimle konuşmak seni sıkıyor mu yani?

Yok yok hayır

Pamir: Benden sıkılıyorsun yani

Pamir: Anladım Yağmur tamam

Ya gerçekten

Gerçekten öyle demek istemedim

Bugün tekdim ya hani ben ondan canım sıkıldı

Gerçekten

Yoksa senden sıkılmıyorum

Pamir: Nfbdnfnsnjdksbfn

Pamir: Şaka yapmıştım

Ha

Tamam

Pamir: jfjsnfnsnfnsng

Pamir: Arayayım mı?

Olur

Pamir arıyor...

Telefonu açarak hoparlöre aldım.

"Selam! Pamir." neşem yerindeydi.

"Selam, Yağmur. Canın sıkılmıştı hani?"

"Neşemi kaybetmeme engel değil can sıkıntım Pamircim."

Güldü ve "Pamircim?" dedi sorar şekilde.

Yanaklarım kızardı, söylerken fark etmemiştim.

"Şey... Bir anda ağzımdan çıkmış. Kızdın mı?" diye sordum çekingen bir sesle.

"Yok, hayır istediğin gibi hitap edebilirsin bana sorun yok yani. Yağmurcum"

Büyük bir kahkaha attım, beni taklit etmişti son kelimesinde.

"Nasılsın Pamir?"

"İyiyim Yağmur. Sen nasılsın?"

"Bende iyiyim, aklıma geldi de bir şey sormak istiyorum. Sorim mi?"

"Sor bakalım" dedi.

"Şey diyecektim, boyun kaç?"

Bir kahkaha sesi geldi Pamir'den. Boyunu sormam komik gelmişti ona.

"1.87 boyum Yağmur. Neden sordun?"

"Oha! Yuh! O ne lan! Boy mu o? Ha yani şey... Fazlaymış diyecektim ben"

Yine güldü ve, "Sen 1.49'dun değil mi Yağmur?" diye sordu.

"Hayır 1.50 oldum bir kere ben! Deve misin sen? 37 santim var aramızda. Sen benim dolabım kadarsın! Hani şu üzerine uzanıp da bavulumu indiremediğim, bavula bakmak için de kafamı kaldırıp boynumu ağrıttığım dolap. Yuh kardeşim yuh!" isyan ediyordum.

Büyük bir kahkaha daha attı, ama bu sefer iki dakika kadar güldü. Susmuyordu resmen! Hala gülüyordu.

"Ya sussana! Ben burada kendime acıyorum sen orda gülüyorsun. Olacak iş değil!" dedim.

"O zaman biz de yan yana yürümeyiz. Ne dersin?" dedi.

"Zaten yüz yüze görüşmeyeceğimiz için sıkıntı yok. Hem zaten sen benim yanımda sırıtırdın" dedim.

"Öyle, zaten yüz yüze görüşmeyeceğimiz için sıkıntı yok" dedi.

Bir kaç dakika sessizlik oluştu.

Babam arıyor...

"Şey benim kapatmam gerek. Babam arıyor da" dedim.

"Şey kapat o zaman sen" beni yine taklit etmişti. Güldüm.

"Görüşürüz Pamir"

"Görüşürüz Yağmur"

☔︎︎

Bölüm sonu.

Nasıldı?

Allah'ım çok güzeller aşık olıyorum her yazdığımda şunlara ya

Neyse iyi bakın kendinize

İyi geceler'🌙