Gecenin karanlığında iki beden karşı karşıyaydı. Biri son demlerini vururken, diğeri kötü bir ruhla sarılmış silahını karşıya doğrultmuştu.
-Bunu yapmak zorunda değilsin! Birlikte bunu düzeltebiliriz!?
Kötü ruhun hakim olduğu kişi sadece sırıttı ve arkadan gelen bir çağrıyla gözlerini kıstı.
-Kes sesini! Zavallı birine göre çok konuştun, derken işaret ve orta direk parmağını birleştirip ona doğrulttu
...artık ölmelisin! Öl ki elindekini alabileyim.
Genç kız sadece titredi, uzakta öylece yerde yatan çocuğa baktı. Artık nefes almıyordu... Dolan gözlerini perçemli kahkülü gizliyordu.
-O kadar çok mu istiyorsun?
Sırıttı karşısında duran adam.
-Evet,..
-Daha ne zaman bu şekilde konuşucaksın, dedi adamın arkasındaki kız
...onu hemen öldürmeni istiyorum! Benim olan şeyi çaldı!
-Sakinleş, sadece biraz eğlenmek istiyorum. Sonuçta bu bedeni zor zaptediyorum!
Derken seğiren sol gözüne dokundu.
-Hemen bu işi bitirmeliyim!
Adamın arkasındaki kız daha da yaklaşıp onu izlemeye başladı. Tek başına olan kız sadece duyduğu sese odaklandı.
-*Bu ses!*
-*Evet benim, Sarada! Yanına geliyoruz!*
-*Gelmenize gerek yok Sarada-chan!*
-*Ne!* dedi şaşırarak
-*Bunda şaşıracak bir şey yok!* biraz durdu ve ekledi *Kawaki orada mı?*
-Ne diye öyle duruyorsun Sumire! dedi hiddetle
...Ölümüne yakın vijdan azabı mı çekiyorsun!?
Sumire gülümseyip Eida'ya baktı.
-Hayır, hiçbir pişmanlığım yok, sadece... dedi gözlerinin içine bakarak
...tek pişmanlığım var. O da benim için önemli olan birine, doğru düzgün veda edememiş olmak!
-Bu yaralı ve tek kolunla mı?! dedi güklerek
...bu tiple mi? Hahahaha!
Derken dizlerini tutup güldü, sonra yavaşça doğrulup gözyaşlarını sildi.
-O, senin gibi birini hak etmedi anlıyor musun?! dedi nefretle
...O sadece benim gibi birini hak etti!
Sumire sadece baktı, gülmesi umrunda bile değildi. Veya acınası hali... Sadece Sarada'nın konuşmasına odaklanmak istiyordu.
-*Sumire! Kawaki portal açmak üzere! Biraz daha dayan!*
Sumire acı acı güldü.
-*Lütfen, Kawaki'yle son bir kez konuşmak istiyorum?*
Sarada dudaklarını büzüp şakak kemiğine taktığı cihazı Kawaki'ye uzattı. Kawaki zaman kaybetmeden hemen cihazı şakak kemiğine yerleştirdi.
-*Sumire! Oraya geliyorum!*
Kawaki portalı açmış ve içine adım atmıştı. Sumire karşısında bilincini kaybetmiş Boruto'ya bakıyordu. Boruto görünümünde Momoshiki'ye... Momoshiki sırıtıp, dudaklarını daha da gerdi.
-Elveda, Kaguya'nın kabı, dedi ve kelimeler ağzından döküldü
...Rasen-dan!
O anda Kawaki, Sumire'yle göz göze geldi ve Sumire sadece şunları söyleyebildi.
-Seni seviyorum, ve ağzından başka bir şey çıkmadı
Yüzündeki gülümseme kana bulandı ve Kawaki dehşet içinde yere düşen Sumire'ye izledi.
-Sumire!
Sumire yere düşerken Boruto, bilincini kazandığı gibi onunla aynı anda yere yığıldı. Kawaki bilinçsizce baktı.
-Su..mire... dedi dehşet içinde
Ardından hışımla koşup Sumire'yi kollarına aldı.
-Sumire kalk! Lütfen kalk!
Kawaki ağlarken Eida, tanıdık biri dışında diğer bir adamla orayı terk ediyordu. Sarada öylece ayakta dikilmişken bir an da Eida'nın karşısında belirdi.
-Neden?! dedi ve boynuna yapışarak
...Neden? İkimiz senin dostunduk!
Eida'yı havaya kaldırıp daha güçlü boynunu sıkıyordu, ama arkasından gelen bir tekme onu gafil avlamıştı.
-Çek ellerini ondan!
Sarada tekmenin etkisiyle Boruto'nun yanına fırlatılmıştı.
-Chk! yere tükürüp doğruldu
...Nereye gidiyorsun?! Her şeyi mahvettikten sonra bile nasıl böyle duyarsız olabilirsin! Kendi kardeşini bile öl...
-Kendisi bunu seçti, dedi soğukkanlılıkla
...onun karşısında savaşmak istemedi ve kendi canına kıydı.
-Ne!
-Demek, Sumire onun için benden daha önemliymiş!
Eida boğazını ovuşturup tekmeyi atan adam sayesinde ayağa kalkıp açılan portaldan içeri girdi.
-Artık burada işim bitti ve bir dahaki sefere, gelişimizi dört gözle bekleyin, dedi ve oradan ayrıldı
Kawaki, kucağındaki Sumire'yle beraber öylece dururken. Sarada'da Boruto ile ilgileniyordu....
.
.
.
.
.
.
.
Arkadaşlar, nedendir bilmiyorum!? Sanki üstümde bir ağırlık var. Bu nedenle Boruto Two Blue Vortex'in ikinci bölümü yayınlanıncaya kadar bekliycem.
Şimdilik gelecek ile ilgili bir kesit paylaştım. Birkaç eksikliği var, ama onu da bilerek eklemedim. Zamanı gelince bu bölümü daha ayrıntılı bir şekilde yazıcam. O güne kadar sağlıcakla kalın. :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KawaSumi
Fanficİki küçük yürek. Babalarının boyundurlukları altında geçen sekiz sene. Biri annesinin sesini unutup intikam ateşiyle hayatına devam ederken, diğeri ise baba sevgisi olmadan bir ömür geçirdi. Ama her ikisini de hayata bağlayan bir ışık çıktı, o ışık...
