ESSENTIAL TEPMTATION

Nieskazitelna

Dla tych którzy starają się kochać mimo, że nigdy nie zaznali tego uczucia. Jesteście silni.

SEATTLE
DWA LATA PÓŹNIEJ

Przyjaciele

Miłość

Szkoła

Znajomi

Świadomość tego, że jestem innym człowiekiem dostarcza mi tyle euforii jak nigdy przedtem.

Moje nowe życie polega na codziennej rutynie. Mam czas na przyjaciół, szkołę, imprezy mam możliwość zamartwiania się w czym jutro pójść do szkoły, jak spiąć włosy i czy wyłączyłam prostownice przed wyjściem z domu. To są moje chwilowe problemy. Nie wiem jak opisać tą przemianę. Brakuje mi słów... może powinnam się cieszyć? Zadawałam sobie tysiące pytań, natłok myśli przychodził mi codziennie.

Staram się o tym nie myśleć. Staram się zapomnieć o Lilianie Bianchi o moim ojcu, staram zapomnieć się o tym jakim okropnym człowiekiem byłam lub jak okropni ludzie sprawili, że stałam się potworem mając po kilkanaście lat.

Nie zapomnę...

Koszmary dalej będą nawiedzać moją głowę.

Minęły dwa lata.

Tak dużo a jednak tak mało.

Myśli ciągle nie pozwalały mi zapomnieć, dużo rzeczy chodziło mi po głowie. Nie których z wspomnień nie jestem w stanie usunąć a zapomnieć jest trudno. Jednak moje koszmary przerwał radosny głos mojej przyjaciółki. Nie wiem czy gorsze jest to o czym przed tym myślałam, czy to, że właśnie pora wstać.

- Dzień dobry śpiochu! Wstawaj bo inaczej się spóźnimy. - dziewczyna budziła mnie ze snu.

Podciągając roletę z okna, dzienne światło raziło moje powieki. Zerknęłam na telefon. Była równo siódma. Ostatnie zajęcia w roku szkolnym zaczynały się za godzinę a ja musiałam zacząć się ogarniać. Myślałam nad tym by się pomalować, ale dziś liczyło się bardziej moje łóżko niż to by dobrze wyglądać.

- Jeszcze chwilka. Obiecuje, że za 5 minut wstanę. - kłamałam. Za 5 minut będę przewracać się na drugi bok. Ale ona dobrze o tym wiedziała, znała mnie zbyt dobrze...

- Przecież wiem, że kłamiesz. Wstawaj Ari serio. Spóźnimy się do szkoły. - oznajmiła blondynka ściągając ze mnie moją ciepłą kołdrę.

Ari, a dokładnie to Ariana.

To ja.

Wraz z moim bratem musieliśmy zmienić tożsamość. Karty kredytowe, wszystkie dokumenty. W szkole w moich aktach nie jest napisane, że doszłam dwa lata temu do programu nauczania. Jest napisane, że uczęszczam do prywatnego liceum w Seattle od pierwszej klasy szkoły średniej poprzednio chodziłam do najlepszej szkoły w mieście a najlepsze jest to, że mam wystawioną świetną opinie przez psychologa która jest oczywiście sfałszowana jak wszystko co jest napisane w aktach. Akta naszych zwłok też były sfałszowane tak by każdy pomyślał, że to my. A to wszystko zasługa najlepszego jakiego w życiu poznałam dyplomowanego programisty oraz hackera w jednym.

Will Cortez to chłopak który obdarował mnie domem, uczuciem, zaufaniem. Mój najlepszy przyjaciel.

Dorastałam w jego obecności.