Hoofdstuk 15 Zoë

141 7 1
                                    

'Zoë! Zoë! Hoor je me? Please, hoor me! Kom op we hebben die stomme link dus je hoort me wel!' Schreeuwt iemand in mijn hoofd. Volgens mij droom ik. Maar de stem klinkt zo bekend. Tobias! Het is tobias! Dan zie ik hem. Hij zit vastgebonden aan een boom.
'Zoë, je zit nu in een droom, maar het is echt! Je moet me helpen!' Hoor ik tobias zeggen. 'Tobias? Wat is dit? Waar ben je? Wats is er gebeurd?'
Alle vragen vliegen uit mijn mond. 'Zoë? Goden zij dank, okee je moet me helpen. Jackie en ik renden gewoon door een bos en plotseling werd ik van haar rug gerukt en werd alles zwart. Ik weet niet waar ik ben en wie me heeft vast gebonden. Ga naar beneden en mara kan me vinden met haar reuk-zintuig ding... Help me.' Tobias klinkt zo smekend, zo heb ik hem nog nooit gehoord. 'Okee, we gaan ze zoeken, we vinden je wel. We vinden je altijd. Hoe wordt ik wakker van deze droom?' Zeg ik. Tobias grinnikt. 'Je let ook nooit op bij klassieke lessen heh? Je contentreert je op het wakker worden. Heel simpel. Zoë, wees voorzichtig please.'
Ik knik. Ik sluit mijn ogen en denk na. Wordt wakker. Ik moet wakker worden.

Ik voel dat ik wordt weggetrokken van tobias en even later open ik m'n ogen en zit ik weer op Firebolt. Ik kijk om me heen en zie mara.

'Mara! We moeten naar beneden! Tobias is in gevaar! Lang verhaal okee volg mij!' Ik praat zo snel dat mara alleen maar kan knikken. 'Kom op, we moeten naar beneden Firebolt. Klaar voor een avontuur?' Vraag ik. 'YEAH ALTIJD!' Schreeuwt Firebolt. Ik kijk achterom en knikt naar Mara die kijkt alsof ze moet overgeven. We duiken naar beneden in vollevaart en ik houd me stevig vast aan firebolts manen zodat ik er niet afval. Net voor de grond trekt firebolt op en we vliegen langzaam verder net boven de grond, totdat we bij een open plek komen. Ik stap van Firebolt af en geef hem een klopje op zn rug. Ik kijk achter me of mara daar is en in de verte zie ik haar inderdaad lopen. Waarschijnlijk is ze van Sophia af gegaan omdat ze misselijk werd.
Als Mara en Sophia er zijn zeg ik; 'dus Maar, gebruik je neus, waar is Tobias.' Mara kijkt me aan alsof ik iets heel doms heb gezegd. 'Heb jij iets van Tobias dan? Iets waar zijn geur aan Zit?' Vraagt ze.
Ik word rood. Dat heb ik wel. Mara ziet dat ik rood word en zegt:' Zoë...? Heb je iets van tobias?' Ik knik. 'Ja, een paar dagen voordat we weg gingen gaf tobias me een muntje. Voor eeuwige vriendschap zei hij. Hij gaf het omdat dat de dag was waarop hij in het kamp kwam en we vrienden werden. Ik denk dat z'n geur er nog wel aan moet zitten.' Zeg ik.
Mara kijkt me aan met zo'n 'ik geloof geen ene flikker wat je net zei-blik' maar zegt; 'yeah, laten we het proberen.'

----------------------------------------------

Hallo daar allemaal,
I'm soo sorry again. Ja t is weer een slecht en kort hoofdstuk.... Ik heb gewoon zo veel aan me hoofd dit moment. School en andere problemen.... Over 2 1/2 week is dit schooljaar over dus daarna ga ik weer vaker en beter updaten....! I promise....

Thnx. Bye.

Story After Percy Jackson (dutch fanfiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu