Story After Percy Jackson (dutch fanfiction)

Hoofstuk 2 Zoë

Ik zwem in het water. In het water voel ik me thuis, niet zoals mijn vader die onderwater kan blijven zolang als hij wil. Nee, ik kan ongeveer 15 minuten onderwater blijven en dan moet ik weer adem gaan halen. Morgen wordt ik 14 jaar, en ik heb er eerlijk gezecht geen zin in. Mijn ouders worden namelijk met m'n verjaardag meer bezorgd. Ze kijken dan steeds vaker naar elkaar met die blik van: 'och zometeen gebeurt het' en ik haat die blik. Ik heb namelijk geen idee wat er gaat gebeuren. Ik klim uit het water en loop naar huis. Ons huis licht aan het strand, vlak naast kamphalfbloed, want daar werkt mijn vader, en soms ook mijn moeder. Ik kom vaak in het kamp, want daar volg ik mijn opleiding en daar wonen mijn vrienden. Mijn vrienden zijn halfgoden, ik ben een kind van halfgoden, een van de machtigste dat dan weer wel. Mijn ouders zijn Percy Jackson en Annabeth Chase, en ik ben Zoë Jackson.

Ik kleed me aan en loop naarde woonkamer. Mijn moeder zit daar achter haar laptop de werken, ze is architect en ze ontwerp een huis voor de kinderen van de god Hypos, god van de slaap. Dat huis is laatst ingestort, omdat het slecht onderhouden werd. Ik zeg mijn moeder gedag en loop naar de deur. 'Hoho meisje niet zo snel. Waar ga jij heen?' Zegt mijn moeder. 'Ehh nou naar tobias en mara.' Zeg ik. 'Oke, je moet wel om half 5 in de arena zijn, voor je zwaard vecht kursus.' Zeg mijn moeder en ze richt har aandacht weer op haar werk. Ik zucht en loop naar buiten. Ik loop langs het water en dan buig ik af richting het bos. Naast het bos staat een gebouw voor kinderen van Artemis. Ooit has Artemis belooft voor eeuwig maagd te blijven, maar 1 keer heeft ze haar belofte gebroken en ze werd verliefd op een bos wachter. Vroeg vond ik dat heel toepasselijk, en moest ik altijd lachen als mensen het erover hadden, nu weet ik beter. Het is eigeblijk helemaal niet grappig als goden hun beloftes verbreken. Maar goed, Artemis werd dus zwanger en later werd Tobias geboren. Tobias heeft tot zijn 11e bij zijn vader gwoond en heeft nooit van zijn moeder geweten. Toen begonnen de monsters hem te ruiken en werd Mara op hem afgestuurd. Mara is mijn beste vriendin, ze is een Sater. Mara kwam terug met Tobias en sinds dien is Tobias hier. Tobias en Mara zijn mijn beste vrienden.

Ik klop op de houte deur die begroeid is met planten en bladeren. 'Yes, effe wachten ik kom eraan!' Roept een stem vanuit het huis. Tobias doet open en zegt: 'heei, Zoë. Kom binnen, ik was net Jackie kunsjes aan het leren.' Jackie is Tobias' hert. Ik loop naar binnen en ik zie Jackie in zijn mand liggen. Ik loopt naar hem toe en bigin hem te aaien. 'Heb jij Mara al gezien vandaag eigenlijk?' Vroeg Tobias aan mij. 'Nee. Was ze niet bij het ontbijt?'

'Nee, en ook niet bij de lunch. Ik dacht misschien kunnen we zo even in het bos kijken' zei Tobias. 'Ja misschien is ze daar. Maar dan ren ik zo wel even naar huis om Hubèrè te pakken okee? Je weet maar nooit wat er in de bossen zit.' Amtwoord ik. Hubèrè is mijn zwaard. Het is een Pen, maar als je op het knopje drukt veranderd hij is een zwaard.

' welk trukje probeerde je Jackie te leren?' Vraag ik aan Tobias. 'O ehh ik wilde hem een poot laten geven alleen hij werkt niet eht mee vandaag.' Jackie legt zijn kop op de rand van de mand en probeert tr slapen. ' weet je, ik ren even naar huis, pak m'n spullen en dan kom ik weer hiernaartoe en dan gaan we even de bossen in." Zeg ik. Ik loop naar buiten en hoor Tobias zeggen: ja is goed!

Ik ren naar huis en loop regelrecht nar mijn kamer. Ik pak m'n pen en loopt naar buiten. Ik roep tegen m'n moeder: 'ik ben met Tobias in het bos!' En voordat ze kan tegenstribbelen ofzo ren ik al weg. Tobias staat klaas met z'n pijl en boog en we lopen het bos in. ' waarschijnlijk heeft Mara gewoon zo'n sater feestje ergens in een bloenenweide ofzo, om hun Pan te eren en Grover trouw te blijven enzo.' Zegt Tobias. 'Ja, maar misschien ook niet.' Antwoord ik. Hij kijkt op, en knikt. 'Iderdaat kan ook nog , slim! Niet dat dat leuk is.' En hij kijkt weer weg en loopt verder. ' m'n moeder is een dohter van Athena, weet je het weer?' Zeg ik lachend en loop achte hen aan. We lopen ongeveer een uur rond en roepen mara maar we horen niets. ' wel jammer dat we eigenlijk niets zijn tegen gekomen' zeg Tobias. Ik knikte. 'Later we mar terug gaan, ik heb zo ook nog Zwaardvecht training.' Tobias stemt er mee in en we beginnen terug te lopen. 'Hee, morgen is je verjaardag! Helemaal vergeten!' Zegt Tobias opeens na een lange tijd vN stilte. ' wat wil je hebben?' Vraagt hij. 'Kweenie, een nieuwe helm voor vlaggen roof is wel handig, denk ik' zeg ik. Ik weet nooit wat ik moet vragen goor m'n verjaardag. Ik zeg gewoon altijd maar wat. Van m'n oon Tyson krijg ik altijd een schild. Meestal maakt hij mij oude schild beter en mooier. Hij vraagt dan ongeveer een week voor mijn verjaardag m'n schil om te 'lenen' en dan geeft hij het geupgrade terug al verjaardags cadeau.

Tobias en Ik komen weer aan in het kamp. Ik kijk op mijn horloge hoe laat het is en zie dat het al 5 voor half 5 is. 'Shit! Ik moet gaan! Ik zie je vanavond!' Roep ik naar Tobias en ik ren weg. Hijgend kom ik aan in de arena, waar mijn vader al staat te wachtten. Mijn vader is de zwaarsvecht trainer van het kamp. 'Klaar om te beginnen?' Vraagt mijn vader met een glimlacj. 'Yes, let's go' zeg ik terug en ik ga in mijn goede houding staan. We oefenen wat en gaan daarna uitrusten op een boomstam. 'En wat heb je vandaag gedaan?' Vraagt mijn vader. 'O, een beetje gezwommen en wat met Tobias rondgehangen. We zochten Mara maar die konden we niet vinden' antwoordt ik en ik ga lang uit op de boomstam liggen.

Plots komt er iemand aan rennen, ik zie eerst niet wie het is maar dan zie ik het. Het is Mara! Ik kom over eind en roep: ' hee! Waar heb jij uitgehangen!' Mara komt aanrennen en blijft hijgend bij mij en m'n vader staan. 'Doet er niet toe!' Zegt ze dringend. Ik kijk er aan met een vraagtekenshoofd maar ze gaat verder:' meneer Jackson u moet meekomen en Zoë jij ook!' Zegt ze en ze wil alweer wegrennen. 'Hee, Mara, wt is er aan de hand?' Vraagt mijn vader. Hij staat op en loopt naar Mara toe. Ik ga hem achterna. 'Het is het Zwaard, meneer! Het zwaard van Apollo! Het is weg!'