Story After Percy Jackson (dutch fanfiction)

Hoofdstuk 11 zoë

Het ding met hellehonden is; ze lijken totaal niet op honden. De enige gelijkenis is. is dat ze allebei 4 poten hebben. Honden kan je africhten en dingen leren. Niet aan te beginnen met hellehonden als een normaal mens, zelfs niet als halfgod of Sater. Dus we zaten diep in de problemen.

Brandon(of vlekkie, maakt mij niet uit hij is en blijft een enge Hellehond) stond voor ons te kwijlen en ons aan te kijken alsof we chocolat-chip cookies waten. Mara piepte en ik keek haar aan met mijn beste 'het is niet erg als we dood gaan, we blijven bij elkaat' -blik. Het werkte niet ze ging alleen maar meer piepen.

Mijn vader heeft een Hellehond, nouja soort van. Ze is meer een hemelhond want ze doet nog geen flubberworm kwaad. Hoe trekt mijn vader ookal weer haar aandacht? Shit ik weet het niet.
Tobias en ik kijken elkaar aan en tellen af voordat ze onze gebruikelijke aanval gaan proberen. Tobias vormt met zijn mond de woorden: take 4. Oke die aanval. Die is me nog nooit gelukt. Als het niet likt op Een stropop luk het me nu heus niet opeens om een Hellehond te verslaan, Tobias weet dat, maar het zal wel. Hij telt af.
4 ik ben bang
3 Tobias getel maakt me nerveus
2 Mara begint net als de hond te kwijlen alleen Mara kwijlt van angst en de hond van ons als chocolat-chip cookies
1 help
0 ik ren naar voren en de hond (brandje of wat dan ook) ziet me en rent achter me aan. Ik draai me om, zie Tobias ahter de hond staan, en steek me zwaard in de neus van Vlekkerd( of wat zijn naam ook is). Hij piept maar meteen gromt hij en slaat met zijn poten met klauwen op mij. Ik probeer me te beschermen met mijn arm. Maar toch val ik en mijn arm bloed als een gek en het doet echt pijn. Ik lig op de grond en zie de hond boven me komen. Precies als ik me ogen sluit en denk: 'dit is het dan, mijn eerste Quest en in ga dood als een cookie voor een hond. Fijn.'
Hoor ik de hond piepen en valt hij dood op mij. Ik kreun(zo'n hond is zwaar man!) en duw hem van me af. Ik zie Tobias tegen de muur aanzitten met een schaafwond op zijn been, hij heeft Brandon niet neergestoken. Dan zie ik Mara, met mijn zwaard(ik had hem laten vallen denk ik) . Mara heeft Vlekkerd de Hellehond neergestoken? Wow. Ik sta langzaam op en loop maar Mara. 'Mara! Dat was geweldig! Je hebt mijn leven gered!' Mara kijkt op en knikt. Dan ziet ze me arm. 'Omg Zoë! Ja arm! OMG! Snel! Ik heb een zalfje gekregen ooit van Hecate, een toverzalfje! Ik heb het bij me wacht even!' Ze haalt een flesje uit haar wapenriem en smeert een dikke klodder zalf op mijn arm. De pijn word minder, dat is fijn. Mara verzorgd Tobias ook en we gaan met z'n drieën tegen de muur aan zitten, wachtend op Apollo, en kijken naar De hellenhond die we net hebben gedood. Het ging best snel, zo'n hond doden. Maar zonder Mara en Tobias had ik het niet overleeft, en mijn actie van daarnet bevestigd dat wel. Als ik ooit nog thuiskom in Kamp Halfbloed ga ik Take 4 nog even oefenen op die stropoppen.

----------------------------------------------

Ik weet het, ik heb lang niet gepost. I'm sorry.
Ik heb het gwn druk met veel dingen like school enzo...

Maar nu is het vakantie woehoe!!!
Dus ja waarschijnlijk komt er dan nog wel een hoofdstukje.

Thnx. Voor het lezen.