Story After Percy Jackson (dutch fanfiction)

Hoofdstuk 7 Zoë

Ik schrik wakker. 'Zoë, we moeten gaan. Het is al licht buiten en we zouden als de zon opkwam verder trekken.' Zegt Mara. Zij en tobias staan naast me en ik ga rechtop zitten. 'Jongens, ik heb denk ik vanacht over het zwaard gedroomt. En ik weet bijna zeker dat dit geen normale droom was. Het leek werkelijkheid.' En Terwijl ik mijn droom vertel klinkt het absurd, maar tobias knikt. 'Ik snap het. Ik denk dat je eventjes met je geest naar die plek was ofzo. Maar we weten nog steeds niet waar het zwaard is. We gaan nu gewoon naar Phoenix om Apollo te zoeken.' Mara knikt instemmend en ik ook.

Even later, nadat we Luther en zijn gezelschap bedankt hebben, lopen we door de straten van Denver. 'Ik heb best wel honger, kunnen we even ergens een broodje halen?' Vraagt Tobias en ik vind dat een uitstekend idee. We zien een broodjes zaak en lopen er naar binnen. Ik zie het teken boven de balie, wat alleen halfgoden opvalt en sterfelijke niet, en weet dat ik hier ook nectar kan krijgen. Gelukkig. Ik kijk tobias aan en zeg; ' we kunnen hier nectar krijgen, dus als je koffie ofzo bestelt, bestel dan met wat nectar please?'

Tobias grinnekt en knikt. Mara en ik gaan aan een tafel zitten. Plots verstrakt Mara's gezicht en ze kijkt om zich heen. 'Mara, wat is er? Monsters?' Vraag ik. 'Ja, en ook meer dan 1, Zoë we moeten hier weg. Nu!' Zegt ze en ze staat op. Dan zie ik 2 mannen de winkel inlopen, ik weet niet hoe mar ik weet gwn 100% zeker dat dat monsters zijn. Mara knikt naar mij alsof ze mijn gedachten noch extra wil bevestigen. Ik probeer onopvallend naar tobias toe te lopen zodat we misschien ongemerkt de zaam uitkunnen. Maar nee, ik moet zonodig tegen een stoel aanlopen zodat hij omvalt en iedereen naar mij kijkt, en de monster-mannen dus ook.

Dan maar de directe aanval.

Mijn hand gaat naar mijn zak en voordat ik Hubèrè uit zijn penvorm haal, glimlach ik nog eventjes naar de mevrouw naast me die me erg vreemd aankijkt. Ik ren op de monsters af en voordat ze me kunnen raken met hun knuppel, ze hadden opeens een knuppel in hun handen, hak ik bij de een zijn voeten eraf en rol overde grond en doe precies hetzelfde bij de andere. Ik ga achter ze staan en ontwijk de eerste knuppelslag en de andere mist mijn hoofd met een haartje. Ik ren naar de andere kant en zie in mijn ooghoeken dat Tobias er aankomt en zijn pijl en boog uit zijn tal haalt. Ik onwijk weer een knuppel maar voel dan de andere knuppel hard tegen mijn buik aan. Ik klap voorover en hoop dat Tobias ze allebei raakt met een pijl in hun hart zodat de mij niet de genade klap kunnen geven. Ik probeer op te staan en het lukt me ongeveer. Ik zie tobias een pijl schieten in een monster die nu oplost en terug gaat naar Tartarus.

Tobias kijkt naar mij en ik knik. We weten wat we moeten doen, aangezien we deze situatie vaak genoeg hebben gedaan in KampHalfbloed. Tobias Rent naar de achterkant van het monster en ontwijkt een paAr zwaaien van een knuppel. Ik ga klaarstaan met mijn zwaard in de aanslag. Tobias schiet de pijl in de rug van het monster en ik spring naar voren en doorboor Hubèrè in zijn hart terwijl ik zeg: 'dag monsyer, ga jij maar weer naar de plek waar jij vandaan komt.' Het monster lost op en tobias en ik rennen naar elkaar toe. 'Gelukkig, gaat het?' Zegt tobias. 'Ja, maar laten we gaan.' Zeg ik. Mara komt aanrennen met zakjes waarvan ik hoop dat er eten in zin, want door al dit gedoe heb ik nogsteeds honger. 'Kom we gaan' zegt ze en tobias en ik rennen haar achterna naar buiten zonder achterom te kijken alle mensen in de broodjes zaak.

We lopen naar de plek waar we firebolt jackie en mara's pegasus hebben achtergelaten en ik zie dat jackie meteen op tobias afkomt rennen. Ik kijk om me heen en firebolt komt aan gallopperen samen met mara's pegasus. 'HEHEHE BEN JE DAAR EINDELIJK? WE WACHTTEN AL UREN. LATEN WE GAAN, HET ZWAARD WACHT OP ONS OM GERED TE WORDEN.' Schreeuwt Firebolt in mijn hoofd. Ik aai Firebolt over zijn hoofd en knik. Het zwaard wacht op ons, we moeten op schieten en Apollo zo snel mogelijk vinden. Ik kijk om en zie dat Tobias al op jackie zit en dat Mara bezig is met haar pogingen om op haar pegasus te klimmen. Ik grinnek en klim op firebolt. 'Naar Phoenix, Firebolt, op je snelst.' Fluister ik in Firebolt's oren. Hij slaat met zijn vleugels en we stijgen op. Mara komt naast me vliegen en tobias staat beneden, klaar op te vertrekken. Let's go to Apollo!

Hoi

OMG IK ZIE OPEEN 100 READS STAAN?! Of crashed mijn telefoon weer?( wat me overigens niets zo verbazen?)

Maar als ik inderdaad 100 reads heb is dit een droom die uitkomt. Misschien vinden mensen 100 niet veel, maar ik wel.

Euhg, bijna is de vakantie voorbij. Ik heb geen zin in leren en toetsen en al dat stomme school gedoe. Maar ik heb nog 4 daagjes vakantie dus ik ga nog eventjes niet teveel aan school denken!

Greets, Fien