Story After Percy Jackson (dutch fanfiction)

Hoofstuk 3 Zoë

Mijn vader en Mara keken elkar aan met zo'n blik van Help-we-gaan-allemaal-dood. Ik haat die blikken. Mijn vader rende naar het grote huis en Mara bleef staan. Ik kijk haar met een verbaasde blik aan, wat is het Zwaard van apollo? Mara zegt(alsof ze mijn gedachtes kan lezen): 'het zwaard van Apollo is een heel machtig wapen. Je weet wie Apollo is. Je weet ook dat hij een beetje vreemd is maar ook heel machtig. Hij is de zonne god en nog meer.' 'Ja weet ik kan je me nu vertellen wat dat zwaard is?'zeg ik ongeduldig. 'Het Zwaard van apollo is een zwaard.' Goh, wat verassend, denk ik.'Hephaistos heeft het gemaakt voor Apollo toen hij klein was. Apollo mocht kiezen uit een pijl en boog of een zwaard. Hij koos, net als zijn zusje Artemis, uit de pijl en boog. De wapens waren heel machtig. Met het Zwaard kan je als je weet hoe je hem moet gebruiken de hele Griekse beschaving besturen. Daarom brachtteb ze het zwaard onder op een veilige plek, hier in kamp halfbloed. Maar nu is het dus gestolen' zegt Mara verdrietig en ze gaat op de boomstam zitten. Ik ga naast haar zitten en zeg: 'we halen dat zwaard terug. Hoe dan ook. Wij, Tobias jij en ik, gaan naar Chiron en vragen of we die Quest mogen.'

Mara glimlacht en kijkt me aan. 'Dat gaat nooit mogen, Chiron stuurt sowieso de sterkere en oudere halfgoden. We maken geen schijn van kans!' Ik pak Mara's armen vat en kijk haar in de ogen. 'Ik zorg ervoor dat we een kans krijgen. Ga naar Tobias en neem hem mee naar het Grote Huis, dan ga ik naar Chiron'

Even lijkt het erop dat Mara wil protesteren, maar dan herrinert ze zich dat ze geen schijn van kans heeft als ik eenmaal iets in me hoofd heb gehaald. Als Mara uit het zicht verdwenen is, ren ik de Arena uit naar het Grote Huis. Als ik aankom zie ik mijn moeder met Meneer D heftig Discusieren. Ik ga achter het muurtje zitten en probeer te horen wat ze zeggen. Uiteindelijk versta ik niet meer dan 'voorspelling' 'verjaardag' en 'queste', want ik shrikt me kapot als opeens Tobias en Mara uitgeput van het rennen voor me staan. 'Wat ben je aan het doen?!' Sist Tobias. 'Ssst!' Fluister ik terug, maar telaat. Ik hoor voetstappen deze kant opkomen en ik kan nog net ongezien opstaan. Het is mijn moeder. 'Zoë, wat doe je hier?' Vraagt ze terwijl ze mij aankijkt. 'Ehh nou ehh ik ehh Tobias moest wat vragen aan Chiron en toen dachtten Mara en ik:' kom we gaan gezellig mee!' Zeg ik. Mijn moeder kijkt me even ahterdochtig aan maar zegt dan:' ben je over een half uur thuis, we gaan dan eten' en ze loopt weg. 'Kom!' Zegt Mara en ze loopt het grote huis binnen.

'Chiron, wij willen het Zwaard Van Apollo gaan zoeken.' Zegt Tobias als we allemaal zitten rond een tafel en Chiron ons vraagt wat we komen doen. 'Nee, zoë, jouw vader is naar Olympus om met de goden te praten en tot hij terug komt stuur ik niemand op zoek naar het zwaard. Het spijt me, jullie zullen moeten wahten op Percy.' Zegt Chrion en kijk loopt naar het raam. 'Het zwaard is te machtig, jullie hebben wel gelijk. Het moet zo snel mogelijk terug. Ik ga even naar het orakel. Morgen hoor je wat je vader heeft gezegd zoë en wat het orakel voorspelt. Tot die tijd blijven jij, Mara en meneer Parter Hier. En nu weg. Je moet naar huis. En Mara en meneer Parter Moeten naarhet plein voor het eten. 'Maar...' Begon Mara maar Chiron kapte haar af met 'nee, morgen hoor je meer!'. Met z'n drieën liepen we naar buiten en op een gegeven moment bogen Mara en Tobias af naar het plein voor het avondeten met de rest van de kampers en liep ik maar huis. Mijn vader was er nog niet, die zou dus pas later komen. Mijn moeder zat aan tafel en het eten was al klaar. 'Hey Mam. Wat eten we?' Vraag ik terwijl ik aan tafel ga zitten. 'Aardappels met wortel en hamburgers. En je mag je wekelijkste Nectar glaasje.' Zegt ze terwijl ze eten op de borden opschept. 'Yes!' Zeg ik en ik loop naar de kast met nectar. Nectar is halfgoden drinken en het smaakt precies zoals jij wil. Bij mij smaakt het naar chocolat-chip cookies. Goddelijk is het. Als ik weer aan tafel zit. Zegt mijn moeder dat we eerst even eten en daarna ons offer brengen. 'Zoë, morgen is je verjaardag. Het is jammer dat je vader er niet is, maar we gaan de dag niet later bederven. Ik heb een cadeua is gedachten en je mag nu zeggen of je het wat vind of niet. Ik zat dus te denken dan we binnenkort naar Olympus konden gaan endat jij mee mocht.' Zegt mijn moeder. 'JAA DAT IS ZOO GAAF!' Roep ik blij. Mijn hele leven fantaseer ik al over het huis van de goden. 'Mar morgen is je echte verjaardag, en dan staat je nig een verrasing te wahten. Eet nu eest snel je eten op dan kunnen we ons offer brengen. Snel eet ik mijn aardappels op en loop met de pan naar de barbecue. Ik gooi de overige aardappels samen met de wortels in het vuur, en m'n moeder gooit er 2 hamburgers bij. Ik gedachten zeg ik mijn dagelijkse gebed:'beste Goden. Ik vind jullie heel cool. Hopelijk houden jullie van Dit eten. Ik ben blij dat jullie me vandaag niet dood hebben laten gaan. En Zeus, ik vind bliksem wel leuk. Thanks dat ik mag bestaan.' Ik kijk op en zie de rook van het vuur en verbrandde eten de lucht in gaan. Samen met mijn moeder loop ik naar binnen en gaan we op de bank zitten. We kijken wat suffe tv progamma's en doen wat spelletjes. 'Hoe was je zwaard vecht training met je vader?' Vraagt mijn moeder als we weer op de bank zitten. 'Meh, best saai. Ik begin beter te worden maar papa is nog steeds het best.' Zeg ik 'en met speerwerpen?' Vraagt ze ook. Net als ik antwoord wil geven stormt mijn abder binnen. 'Hey, schat hoe was het? Je zou toch pas morgen terug komen?'Vraagt mijn moeder. 'Anie, we moeten praten. Zoë, kan je heel even op de gang wacjyen?' Vraagt mijn vader. Hjj klinkt heel bezorgd en gehaast. 'Okeeeey...?!' Zeg ik en ik loop de kamer uit en ga op de trap zitten. Dan bedenk ik dat ik het gesprek wel wil horen en ga bij de duer staan. Ik hoor mijn vader praten over een groot probleem maar ik kan het niet goed verstaan. Dan hoor ik mijn moeder zeggen: 'zoë heeft het recht om het te weten, ze wordt morgen 13. Dat is oud genoeg.'

Ik heb de slechte gewoonte dat ik ongeloofelijk niewschierig ben en ik storm de kamer binnen. 'Wat moet ik weten?!' Schreeuw ik. Mijn vader en moeder kijken elkaar aan en dan zegt mijn vader:'zoë,liefje, we hebben een groot probleem.