Bizimkisi zoraki bir ilişki değildi, yasak aşkta değildi, iki yabancı da değildik, iki dağınıkta değildik...
Hiç yakışmıyor da değildik, aksine biz en çok birbirine yakışandık, tüm evrende en güzel sevendik...
Ama imkansızdık...
#Çalıntı durumunda b...
Selamm, ilk bölüm nasıldı? Hikayenin gidişatı hakkında taahmin yürüten varsa bilmek isterim.
Güzel yorumlarınızı bekliyorum , lütfen yıldıza basmayı unutmayın.
Sizi çok öpüyorum, keyifli okumalar dilerim!
🍂
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başarabilirim. Her türlü zorluğun üstesinden gelebilmeyi babamı toğrağa verdiğim gün öğrenmiştim. Şimdi de başarabilirdim. Hep bir engel mi çıkıyordu karşıma, savaşabilirdim.
Sırf sevdiklerime zarar gelmesin diye kendimi feda etmiştim ben. Kendi kendime açtığım yaraları kapatacak başka kimsem yoktu da. Kendim de saracak gücü bulamıyor oluşumdan yaralarım açıktı ve her saniye sızlıyordu.
Başar, savaş ,asla pes etme.
Yine bir güne başladım. Her gün aynı. Tüm hislerim aynı. Gözlerim aynı pencereden, aynı noktaya bakıyordu.
Bu bir acıklı döngüydü. Ya da bir kadının kısa, dramatik hikayesiydi. Kapağını açıyorsun, ilk sayfaya başlıyorsun iki saate bitiriyorsun. Son kelimeyle gözyaşlarını peçeteyle silip derin nefesler alıyorsun. Sonra kirpiğinin ucundaki yaşa tüm acını yüklüyorsun.
Acılar geçer de izler kalır diyorsun sonra içinden...
Akşam holding adına düzenlenecek olan balo için güne telaşlı başlamıştım. Bedenimin sızlaması umrumda olmadan oradan oraya koşturmuştum. Dünden kalan bazı darbelerin izlerini yzümde taşıyordum . Kimseden çekinecek biri değildim, kapatmadım onları. Kimse sormayacaktı nasıl olsa. Sormadılar tahmin ettiğim gibi. Kanamış dudağım kızarmış yanağımla aslında dün ki kişiyle aynıydım onlar için değil mi?
"Gewez?"
Başımı dosyalardan kaldırıp karşıma baktım. Yüzü tanıdık gelse de tam çıkaramamıştım.
"Evet? "dedim sakinlikle. Kız gözlerini üstümde gezdirdiğinde rahatsızca kıpırdanmamak adına kendimi sıktım. Bende ne vardı da insanlar sürekli süzüyordu?
"Ben İmran Bey'in asistanıyım, Hale , akşam için balo da olamayacağım kız kardeşim için doğum izni almıştım. Benim yerime bakacak birini bulmak zor."dedi, kaşlarımı çatıp devam etmesi için bekledim. "Asistan olarak yılışık tipte birini asla işe almazlar, iş ahlakına çok önem veriyorlar, hele ki imran Bey. Eşiyle daha önce ki asistan yüzünden sorun yaşamışlardı hatta. Bende, benim gibi birini bulamamam bu kısa süre içinde. Ama seni uzaktan izledim, bu gece benim yerime idare edebilecek gibi duruyorsun. İmran Bey'e danıştım ben aklında soru olmasın. Tamam dersen beni büyük bir yükün altından kurtarmış olacaksın inan bana. Yoksa hastaneden buraya dönmek zorunda bile kalabilirim. "
