Kaç mevsim geçince kendini arar insan
Saatlerin gece olunca uyumadığını anlayınca
zamanın neler götürdüğünü hatırlar ve kim olduğunu aynanın ötesinde...
Ne zaman vazgeçer özlemini duyduğu dudakların yok oluşundan
Elinde ki kağıtlarla ummaların kıyısından
Büküp başını döner gerisin geriye..
Sende yaşasın ruhum
Bir beden de sen ol ona
Bende sürgün sayılır
Sende özgür bir yuva..m
Sen özgürlüğümün deli haykırışları
Sen ömrümün sanki hep son anları...
Firara Yeltenmekte aklımın zincirleri
Duvarlarım da adından sonsuzluk işaretleri..
Bütün günahlarımı yokluğun mu ? var ettmişti
Yoksa masumiyetini yitiren kalem mi ?
Gökyüzümde dağlar ve kuşlar
Ardınca dizilmiş kızıl ağaçlar
Kışın uğramadığı sokaklar belirir gözümde
Sen varınca aklıma sonu gelmez masallar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÂHİB-İ MELÂHAT ( DÜZENLENİYOR )
PoesíaBiz eksik kalacağız hep Ne kimsenin kavuşmayı dilediği biri Ne kimsenin gecelerinde bir parça hüzün Ne dinlediği şarkıda akla gelen düş Ne de bir kağıt parçasında şiir Ne de keşkelerinde bir ihtimal olacağız Biz eksik kalacağız Hep kayıp olacak bir...
