Ah verda !
Yoruldum görülsün diye gülmekten
Kandırmakta maharet ister oldu aynaları
Üşüdüm çokca; yağmurlara dil dökmekten
Islanmadı serzenişlerimin figanı
Arşa değecek olsa da verda ...
Yaftalanırdı zamanın dudakların da zihnim
Mezarsız bıraktığı günlerin katili diye anılırdım saat saat
Mahrum etse de geçmiş bugünlerimden
Kıyamadığım dünlerin içinde sen vardın Verda ...
Kimseler seslenmedi ...
Alın yazılar yazın yazılar !
Cümleler dolusu muamma
Gelmeyi bekleyen yarınlar gibi
Saatler vaktini bilmiyor Verda ...
Kuru dallar sarmış penceremi
Varamıyor bakışlarım uzaklara
Kaçamıyor gözlerim hayalinden
Kirpiklerimle başbaşa duruyorsun Verda
Hiç kırpılmadan ...
Kaçamadığım günahlarımın cehennemindeyim
Mucizelere inandıramıyorum tenimi Verda ...
Uzak kavramına bile o kadar uzaksın ki
Uzak sanki gölgemle benmişim gibi kalır sana diyecek olsam Verda ...
Herşeyin bir yolu vardırda
Bana gelmenin yolu mu kayıp Verda ..!
Okusam karalanmış bütün kağıtları nafile
Sensizlik kitaplar da yazmıyor Verda
Çizi versem gölgeni duvarlarıma
Gözlerin yine bana kayıptır Verda ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÂHİB-İ MELÂHAT ( DÜZENLENİYOR )
ŞiirBiz eksik kalacağız hep Ne kimsenin kavuşmayı dilediği biri Ne kimsenin gecelerinde bir parça hüzün Ne dinlediği şarkıda akla gelen düş Ne de bir kağıt parçasında şiir Ne de keşkelerinde bir ihtimal olacağız Biz eksik kalacağız Hep kayıp olacak bir...
