Biz hep eksik kalacağız
Yorgun düşeçeğiz hakikate
Hayalden öteye atılmayacak adımlarımız
Döndükçe dünya savrulacak tutmaya çalıstıklarımız...
Biz gidemeyeceğiz hiç
Dünler saracak etrafımızı yarınlar çok uzak kalacak hep..
Biz sevilmeyeceğiz hiç
Sorulmayacak varlığımız
Kurulsada aşkın mahşeri
Biz hep yalnız kalacağız
Mezardan da ileri...
Bir kaç cümleye sığdıracaklar bizi
Yalnız ve sessiz
Gözlerimizde okunurken aşkın saf haline ithaf şiirler
Kötü ve kalpsiz bilineceğiz hep
Geceden sarılacak kollar
Yıldızlar gibi yanacağız koca boşluklar da
Sönüp düşsek de bilinmeyenlere
Dilek olup tutulmayacağız dillerde
Biz görülmeyeceğiz hiç
Mühürleneceğiz gözlere...
Unutulacağız hatırlanmayı beklerken
Sararmış kitaplardan ziyade
Ansızın çürüyecek tenlerimiz
Keşkelere sığmayacak artık yaşadıklarımız
Biz hep yarım kalacağız
Yaratılmayacak asla bir yanımız...
Aynalar hatırlatsada gerçek yaşımızı
İnkar edeceğiz büküp dudaklarımızı
Hiçe sayacağız yüreğimizden yana geçmeyen zamanı
Takvimler büyüdü desede
Biz çocuk kalacağız hep..
Avuçlarımız da arayacağız oyuncaklarımızı
Uçurtmalar da kalacak hep aklımız
Hiçe sayacağız bizden yana geçmeyen zamanı
Biz çocuk kalacağız hep ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÂHİB-İ MELÂHAT ( DÜZENLENİYOR )
PoëzieBiz eksik kalacağız hep Ne kimsenin kavuşmayı dilediği biri Ne kimsenin gecelerinde bir parça hüzün Ne dinlediği şarkıda akla gelen düş Ne de bir kağıt parçasında şiir Ne de keşkelerinde bir ihtimal olacağız Biz eksik kalacağız Hep kayıp olacak bir...
