KAÇAK

6. BÖLÜM

"Yalnız o neydi be yenge sondaki tekmen mükemmeldi"

Siyah saçlarını geriye savurdu nurgül bal gözleriyle nihata döndü "ee ne sandın kardeş boşuna buraya kadar gelmedik!"

Nihat arabaya bindiğinden beri nurgülun tekmesiyle mithatın elini kırmasını konuşuyordu bir çok yeri kırılmıştı da savcı hastaneye götürme iznini daha vermemişti içinden güldü yusuf iyi ki bu timin komutanıydı barana yandan baktı az da olsa rahatladığını umuyordu ama kendisi biliyordu o adam ölmeden barana rahat yoktu arabayı park ettiğinde hepsi indi.

Timin arkasından ilerlerken durup başını kaldırıp evlerine baktı ela gözlerle gözü buluştuğunda yutkunamadığını hissetti sundusun gözlerinde hiç bir duygu yoktu genç bir kız için bu çok acıydı ama nabıp ne edip o duyguları geri getirecekti ayağa kalkıp sırtını dönmesini izledi içeriye geçtiğinde yerinde durmayı kesip onu izleyen yiğitin yanına ilerledi.

"Hayırdır Yiğitcim noldu?"

Omuzlarını silkti "hiiç komutanım sizi bekliyordum"

Yusuf gözlerini devirip asansöre bindi herkes evlere dağıldığında üstünü değiştirip koltuğa uzandı 1 2 saat kestirse iyi olurdu.

Hepimiz salonda otururken etrafı inceledim neriman teyze programını izliyordu diğerleri hepsi ellerindeki telefonla uğraşıyordu bende kös kös oturmuş onları izliyordum ayağa kalktığımda kimse dönüp bakmamıştı bende sessizce salondan ayrılıp odaya geçtim kapıyı arkamda kapattım.

Aynanın önüne geçtim gözlerim kıpkırmızı olmuştu üstüne de şişlik de eklenmişti yatağa baktım acaba uyuyabilirmiydim ki küçük adımlarla yatağa ilerleyip oturdum sırtımı yatak başlığına dayayıp bacaklarımı uzattım yanımdaki yastığı da kucağıma alıp kollarımla sardım.

Karşımdaki boş duvarı izlemeye başladım elbet bir yerden sonra gözlerim kapanacaktı dış kapının sesi geldiğinde gittiklerini anladım çok geçmeden odanın kapısı çalınmıştı kapıya döndüm kapı yavaşça açıldığında nurgül başını uzatmıştı "ay uyanıkmışsın bende sessiz sessiz geliyorum" içeriye geçtiğinde kapıyı kapattı yanıma adımlayıp önümde durduğunda başımı kaldırıp bal gözlerine baktım boş bıraktığım yere oturduğunda başımı yüzüne çevirdim."Sundus piskiyatriye gitmek ister misin?"

"Orada napacam ki?"

Elimi avucunun içine aldı "Biraz konuşursun ben abinin arkadaşı olduğum için benimle konuşmaya çekiniyorsundur abinle de eee diğerleri de abinin arkadaşları hep beraberler işte bende diyorum belki abinin çevresinde olmayan biriyle konuşsan sana iyi gelebilir bak gidelim bugün deneyelim eğer gerçekten istemezsen bir daha gitmeyiz!"

Tereddütsüz bir şekilde yüzüne baktım "ya nolurr gidelim hiç bir şey kaybetmeyiz sen gidelim dediğinde hemen gideriz!"

Orada napacam ki bir şey anlatacağımı düşünmüyorum fakat bana kedi yavrusu gibi bakan nurgüle döndüm benim için çabalıyordu beni anlamaya çalışıyordu yaşamadan anlayamaz ki buna rağmen bana yardımcı olmaya çalışıyordu o öyle yaparken ben kalbini kırmak istemiyordum "ee tamam gidelim ama gidelim dediğimde çıkıyoruz"

Bal gözleri parladı "vallahi söz sen gidelim dediğinde çıkacaz hadi kalk hazırlan gidelimm"

Kollarımdan tutup kaldırdığında yastığı yatağın üstüne bıraktım kenara koyduğum alışveriş poşetlerine ilerleyip içinden kıyafet çıkarmaya başladı.