12.BÖLÜM

12.9K 649 252
                                    

Sunyuf💖

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sunyuf💖

"Ne gelini ya siz ne diyorsunuz olum"

Abim arkadan geldiğinde ikimizde oraya döndük "abicim hoşgeldin gel sana sarılayım ya çok özledim senii"

Eliyle beni durdurduğunda kaşlarımı çattım ne yani sarılmamı istemiyor muydu?

"Hiç yemezler sundus hanım bu üstünde ki elbise ne evleniyorsan da bizim mi haberimiz yok!"

Sitemle konuştuğunda elbisemi serbest bıraktım "ay evet nereden bildin abi?"

Ağzını şokla açtığında dudaklarımı ısırdım ellerimi arkadan bağlayıp başımı hafif yana eğdim "abicim ağzına sinek kaçacak" mırıldanarak konuştuğumda ağzını kapatıp kaşlarını çattı.

"Ne demek evleniyorum sundus kiminle? Kim o şerefsiz?"

Yusuf boğazını temizlediğinde gözlerimi sonuna kadar açarak abime baktım dolaylı yoldan resmen komutanına şerefsiz demişti "Kusura bakmayın komutanım bir anda öyle ağzımdan çıktı sizin burada olduğunuzu unuttum"

Mahçup bir şekilde konuştuğunda dudaklarımı ısırdım "babamla annem evleliyolal" leyla çığlık atarak konuştuğunda abim kalbini tutup bize şokla baktı gözünü kırpmadan bizi izlerken bir anda yerde iki metre uzanıyordu kapalı gözlerine baktığımda elimi ağzıma götürerek şokla yusuf'a baktım ee bu bayıldı yusuf hemen leylayı yere indirdiğinde abimin baş ucuna oturdu.

"Baran beni duyuyor musun? Baran oğlum cevap versene!"

leylayı ellerimin arasına alıp ağzımı açtım "acaba bayıldığı için cevap veremiyor olabilir mi Yusuf?"

dalga geçerek konuştuğumda abim gözlerini açarak kafasını kaldırdı "ay komutanım bir rüya gördüm kardeşimle siz evleneceğinizi söylüyordunuz az kala kalbime iniyordu"

Abimle gözgöze geldiğimde üstümde ki elbiseye baktı "abi rüya değil ki gerçekten biz evleneceğiz" tekrar bayıldığında leylayı biraz daha sardım.

Bu her dediğimize böyle bayılacaksa işimiz zordu içeriden bir kaç asker çıktığında yusufla beraber abimi kaldırıp içeriye geçmişlerdi leylanın elinden tutup bende arkalarından giriyordum ki tekrar bir sorun olmuştu yusuf içeri girmemizi emrettiğinde geçebilmiştik.

içeriye götürmeden direkt abimi arabaya koyduklarında tim koşarak bize gelmişti "ay barana noldu sevgilim beni duyuyor musun?" Nurgül arabaya binip başını kucağına koyup konuşmaya başladığında kapıyı kapattım.

Yusufla gözgöze geldiğimde gülümsedim "bence abin uyanana kadar biz işimizi halledelim"
Başımla onayladım "bencede yoksa abim her sözde böyle ayrılıp bayılacak da onsuz bir şey yapmak istemiyorum yarına kadar bekleyelim"

"Mahkeme iki gün sonra sundus"

"Yıldırım nikahı olmicak mı sabah erkenden gideriz"

"istediğin gibi olsun bakalım "

KAÇAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin