"Anne? Hayır anne istemiyorum!"
"Enes'le evleneceksin! Bana karşı gelme!"
"Anne ben daha kaç yaşındayım Allah için yapma ya."
"Yaparken bana mı sordun? SEN ARTIK ONA AİTSİN ONUNLA EVLENECEKSİN!"
"Anne... hayır..." derken gözlerimden yaşlar aktı. Ağlıyordum ama annemin umurunda değildim.
"YA SİZ AKLINIZI MI KAÇIRDINIZ BU KIZI BUNUNLA ZORLA MI EVLENDİRECEKSİNİZ?" Dedi Eren abim. "YÜRÜ GÖZDE GİDİYORUZ." Dedi elimden tutup kapıya doğru çekerek.
"NEREYE GİDİYORSUNUZ?" Dedi Üvey babam.
"ALLAH HEPİNİZİN BELASINI VERSİN!" Dedim kapıdan çıkarken.
"BULACAĞIZ SİZİ SİZ GÖRECEKSİNİZ!" Dedi Enes.
Eren abim ile polise gittik. Enes'i tutukladılar. Babası Enes yokken bir şey yapamazdı zaten.
Enes hapise atıldı ve bizde İstanbul'a babamın yanına taşındık.
3 yıl geçmişti aradan. Düzenimizi oturtmuştuk. Çok güzel yaşıyorduk abim ve babamla birlikte. Babam abimi kendi oğlu gibi sevdi. İkimizi ayırmadı. Abim kendi kardeşini benim için dövüp tutuklatmıştı.
İkiside artık benim en değerlilerimdi. Bir gün kapı çaldı. Babam işteydi. Kapının önünde Enes'le babası.
İçeri girdiler abimi dövmeye başladılar. "SİZİ BULAMAYACAĞIMIZI MI SANDINIZ LAN?" Dedi Enes.
Abimi çok dövdüler. Ayrımaya çalıştım ama olmadı. Sonra gittiler. Abim'in yüzü kan içindeydi. Ambulansı ararken elimi tuttu abim. Zorla konuşuyordu.
"Gözde kendine iyi bak abicim. Seni çok seviyorum. Sen benim en sevdiğim insandın. Hayallerinin peşinden git. Babana iyi bak." Dedi.
Bakamadım. Olmadı abi.
Babama iyi bakamadım. O da senin yanına geldi. Ben...
Yalnız kalmıştım. Sizin için ayaktaydım. Ama hep kalbim acıyor. Sizi düşündükçe, sizinle anılarımı düşündükçe hep kalbim acıyor.
"Abi? Abi lütfen beni bırakma!"
"Gözde? Uyan hadi kabus görüyorsun."
Elim kalbimdeydi. Öyle bi ağrımıştı ki kalbim sanki kalp krizi geçiriyordum.
"Sakin ol. Sadece kabustu." Dedi Barış eliyle yüzümü tutarak.
Yattığım yerden kalkıp oturdum. Sırtımı duvara yasladım. Kafamı geriye attım. Derin bir oh çektim.
"İyi misin?" Dedi Barış yüzüme bakarak.
Ağlamaya başladım. "Değilim Barış. DEĞİLİM. ALLAH BENİM BELAMI VERSİN!" Diye bağırarak ağladım.
"Sakin ol hiçbir şey yok. Sen suçlu değilsin." Diyip beni sakinleştirmeye çalışıyordu.
"Ben babamı koruyamadım Barış. Ben aptalın tekiyim. Ben yaşamayı hak etmiyorum." Dedim.
Sarıldı sıkıca. "Gözde en çok sen yaşamayı hak ediyorsun. Sen çok sağlam bir kızsın. Yapma bunu kendine, suçu kendinde arama." Dedi.
"Ben babamı yaşatamadım. Ben nasıl doktor olacağım Barış?" Dedim.
"Senin yapabileceğin bir iş değildi bu. Kaderi öyleymiş. Yapacak bir şey yok. Onlar seni çok seviyor. Sen dik dur onlar daha mutlu olur. İnan bana lütfen." Dedi sırtımı sıvazlayarak.
"Ve sen çok güzel bir doktor olacaksın. Eminim." Dedi.
"Beni bırakma Barış." Dedim.
"Bırakmayacağım. Seni üzeni, senin kılına zarar vereni öldüreceğim." Dedi.
İyice sarıldım. "Benimle antrenmana gelir misin?" Dedi.
"Yok ya. Ben gelmeyeyim şimdi oraya. Evde oturacağım bugün kafamı dinleyeyim. Hem Mert abi evde olacak bugün." Dedim.
"Tamam o zaman hadi kalk kahvaltı yapalım. Ve şu aralar dışarı yalnız çıkma olur mu?" Dedi.
"Tamam." Dedim kafamı sallayarak.
Kalkıp kahvaltı hazırlarken Mert abim geldi.
"Aa Barış hoş geldin." Dedi.
"Hoş bulduk abi." Dedi Barış.
"Ben davet ettim abi kahvaltıya." Dedim.
"İyi yapmışsın beraber kahvaltı yapalım o zaman." Dedi.
Herkes bi işe koyulunca 10 dakika da hazırlamıştık her şeyi.
Yerken sohbet ettik.
"Ee Barış Gözde'yle tanışmışsınız." Dedi Mert abim.
"Evet balkondan tanıştık sonra Kerem'lerle kafede otururken karşılaştık." Dedi.
"Aaa ne güzel. Bak sana arkadaşta çıktı." Dedi Mert abim.
"Öyle abi. Çok sevdim Barış'ı." Dedim.
"Bende çok sevdim Gözde'yi kafa kız." Dedi bana göz kırparak. Güldüm.
"Ben kalkayım artık antrenman var bugün. Görüşürüz yine." Dedi masadan kalkarken.
"Görüşürüz Barış." Dedim.
"Görüşürüz Gözde." Dedi kapıya doğru giderken. Mert abim Barış'ı geçirdi.
———
Barış'tan:
"Alo Yıldırım abi, bana birini bulman lazım."
"Söyle koçum kimi bulayım?"
"Enes Taşkıran. Bu şahsı bulup bana yaşadığı yeri konum atar mısın ve bana bi kaç kişi ayarlar mısın? Bi iş var da onu bi çözelim."
"Tamam alsanım 2 saate bulacağım. Haber vereceğim sana"
"Sağol abi bekliyorum."
Mafya Barış online
Oy vermeyi unutmayınnn...
YOU ARE READING
Barış Alper Yılmaz - Islansın
Teen FictionBarış Alper, şu ana kadar hiç bir kızla ciddi bir bağ kurmadı. Hep dalgasına, eğlencesine... Ama kendini kaptırınca değişti. Ukala, kendini beğenmiş tavrı yerine, korumacı, sevdiğine bağlı bir hale geldi.