"Eveett bu gece için hazır mıyız?" Diye bağırdı Zümra.
"Ben gelmeyeceğim." Dedim koltuğa kafamı yaslayarak.
"Nasıl gelmeyeceksin?" Diye sordu yanıma gelerek.
"Deli misin kızım bütün kankalarımız orda olacak. Çok eğleneceğiz." Dedi omzumdan beni sarsarak.
"Sen de şu aralar bi haller var ama bakalım. Hayırlısı." Dedi Ferdi.
Sessiz kaldım. "Modum yok. Yorgunum." Diye açıkladım.
"Hay sokayım moduna. Kalk avmye gidelim açılırsın." Dedi Zümra.
"Ya gelmeyeceğim dedim niye zorluyorsun?" Diye çıkıştım.
"Ya Gözde. Ne oldu? Anlat hadi." Diyerek yanıma oturdu Zümra.
Ferdi'yle ikisi anlatmam için gözümün içine bakıyorlardı.
"Bir şey olmadı."
Zümra, Ferdi'ye baktı. "İnandık mı?" Diye sordu.
"İnanamadık." Dedi Ferdi.
"Kimseye söylemek yok ama." Dedim.
"Tamam söz sen anlat." Dedi Zümra.
"Dün gece değil ondan önceki gece.. ben Grön'den çıktım eve yürüyordum. Evin o taraflarda arkamdan bi araba gelmeye başladı. Ama umursamadım. Hatta Barış'tır diye hiç bakmadım. Sonra araba durdu içinden biri indi ismimi söyledi." Dedim ve durdum.
Zümra'nın gözlerine bir korku inmişti.
"Enes bulmuş beni." Dediğimde Zümra elini ağzına kapatıp "NE?" Diye bağırdı.
"Bu orospu çocuğu olam Enes dimi? Ah ben orda olsaydım..." dedi Ferdi onun sözünü kesip devam etti.
"Beni özledin mi? Diye sordu. Kolumdan arabaya doğru çekiştirmeye çalıştı. Ben tabi o şokla ne yapabilirim?" Dedim.
Zümra iki eliyle elimi tuttu. "Arasana bizi hemen?" Dedi.
"Nasıl arayayım? Kaçamıyorum ki. Neyse Allah'tan Barış yetişti. Enes'e bi yumruk attı. Bu kızın yanına bi daha yaklaşma falan dedi sonra ben ağladım. Barış yanımdaydı o gece." Diye açıkladım. Gram ağlama hissi yoktu içimde. Barış'ın söylediklerini her gece düşünüp daha da güçleniyordum.
"Helal lan Barış'a." Dedi Ferdi.
"Galatasaraylı falan ama çok iyi bi çocuk. Valla takdir ettim. Helal olsun. Teşekkür ettin mi?" Diye sordu Zümra.
"Etmem mi? Ettim tabi." Dedim.
"Ya bir şey diyeceğim ama kızacaksın diye demiyorum. Barış senden hoşlanıyor." Dedi Ferdi.
"Başlamayın yine lütfen. Hiç halim yok." Dedim.
"Tamam hadi avm ye gidiyoruz kalk bakalım!" Derken elimden tutup kaldırdı Zümra.
Zorla üstüme bir şeyler giydirince Ferdi'nin arabasına binip avm ye girmeden önce Sera'yı da evinden aldık. O da bizimle gelecekti.
————
Barış'tan:
"Efendim Gözde?"
"Naber Barış." Dedi. Sesi iyi geliyordu.
"İyi iyi. Senden naber?"
"İyiyim ben de. Ya şey diyecektim akşam 20:00'da öyle eğlence gibi bir şey varmış. Bizim tanıdıklar falan gelecekmiş. Sen de gelir misin?" Diye sordu.
Bu gece benim kafasını kırmam gereken biri vardı. Ama diğer akşama erteleyebilirdim. Sonuçta Gözde çağırdı.
"Gelirim tabi."
YOU ARE READING
Barış Alper Yılmaz - Islansın
Teen FictionBarış Alper, şu ana kadar hiç bir kızla ciddi bir bağ kurmadı. Hep dalgasına, eğlencesine... Ama kendini kaptırınca değişti. Ukala, kendini beğenmiş tavrı yerine, korumacı, sevdiğine bağlı bir hale geldi.